Günümüzde değişen maliyet yapıları, işletmelerin “hangi maliyetle, ne üretirsem üreteyim satarım” anlayışına dayalı ürünler üreterek satabilmelerini imkansız hale getirmiştir. Bu gelişmelerin sonucunda küresel rekabet ortamının başlıca stratejisi olarak maliyet liderliği ön plana çıkmaktadır. Satış gelirini artırmada sınırlı bir gücü olan Devlet Orman İşletmelerinin (DOİ’lerin), işletme kârlılıklarını artırabilmeleri ve yüksek rekabet gücüne sahip olabilmeleri, büyük ölçüde kaliteli ürün ve maliyet düşürücü uygulamalara bağlı görünmektedir. Bu çalışmada DOİ’lerin maliyet yönetimi bakımından mevcut durumları ve alternatif maliyet yönetimi yaklaşımlarının uygulanma olanakları ele alınmıştır. Türkiye’deki 27 Orman Bölge Müdürlüğü (OBM) ve 217 DOİ’deki yönetici ve saymanların bilgi ve görüşleri doğrultusunda, maliyet yönetiminin uygulanabilirliğini ortaya koymayı amaçlayan bu çalışmanın sonucunda, DOİ’lerde maliyetleme uygulamalarının maliyet muhasebesi sistemi doğrultusunda işlemediği ve sosyal ve ekolojik amaçların finansmanını sağlayan ekonomik amaçların etkinliğinin artırılmasının maliyet yönetimine bağlı olduğu saptanmıştır.

Today, changing cost structures have made it impossible for businesses to produce and sell their goods with the approach phrased as “I would sell whatever I produce at whatever cost!”. As a result of these developments, cost leadership has come to the fore as the main strategy of the global competitive environment. Chances of obtaining higher profitability and competitive power for State Forest Enterprises (SFEs), which have a limited power to increase the sales revenue, appear to depend highly upon the quality products and cost- reducing practices. This study the current situation of SFEs with regard to the cost management and the applicability of the alternative cost management approaches are evaluated. At the end of this study, which aimed to ascertain the applicability of cost management by taking into account the knowledge and views of the administrators and comptrollers in 27 Regional Forest Directorates (RFD) and 217 SFEs, it was found out that the practices of costing in SFEs do not conform to the cost accounting system and that increasing the effectiveness of economic objectives which finance the social and ecologic objectives depends on cost management.