Osmanlı tarihi araştırmalarının yaklaşık son yirmi yıldır çok hızlı bir ilerleme kaydettiğini görüyoruz. Avrupa'da XIX. yüzyıldan beri kürsülerde önemli bir yere sahip olan Türkoloji, daha ziyade filoloji ağırlıklı bir alandı. Amerikan üniversitelerindeki çalışmalarda ise, Osmanlı Ortadoğu veya İslamoloji araştırmalarının bir parçası olmaktan öteye gidemiyordu. Fakat Halil İnalcık'ın 1972 yılında Ankara SBF'den emekliliğinin ardından Chicago Üniversitesindeki 20 yıllık mesaisi, artık meyvelerini vermeye başlamıştır. Bazı konulardaki fikir ayrılığını açıkça yazan Ahmet Akgündüz bile, Amerika'daki bir yıllık çalışmaları sonunda "tek bir kişinin Osmanlı çalışmalarını ne kadar ilerlettiğini hayretle gördüm" demekten kendini alamayacaktır. Tarihçilerin Kutbu: Halil İnalcık kitabını hazırlayan Emine Çaykara ise, O'nun adına 2004 yılında Harvard Üniversitesi'nde düzenlenen anma sempozyumunda1, mültivizyon ekranından hitap eden İnalcık'ı, çoğu Amerikan üniversitelerinde onun öğrencileri olan profesörlerden oluşan izleyicilerin, "sanki dersindeymiş gibi pür-dikkat dinlediklerini" yazar ve hocaya gösterilen büyük saygının son derece dikkat çekici olduğunu vurgular.