___

• Adalar, H. & Yüksel, İ. (2017). Sosyal bilgiler, fen bilimleri ve diğer branş öğretmenlerinin görüşleri açısından zekâ oyunları öğretim programı. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12(28),1-24.
• Akandere, M. (2006). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayınları
• Akbaş, O. & Baki, N. (2015, Mayıs). Zekâ oyunları dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. I. Uluslararası Türk Dünyası Çocuk Oyun ve Oyuncakları Kurultayında sunulan sözlü bildiri, Eskişehir Osmangazi Üniver- sitesi, Eskişehir.
• Akbulut, E. & Sağlam, H. İ. (2010). Sınıf öğretmenlerinin empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1068-1083.
• Aksoy, A. B. & Dere Çiftçi, H. (2014). Erken çocukluk döneminde oyun. Ankara: Pegem Akademi.
• Alessi, S. M. & Trollip, S. R. (2001). Multimedia for learning. Boston, MA: Allyn and Bacon.
• Alkan, A. & Mertol, H. (2017). Üstün yetenekli öğrenci velilerinim akıl-zekâ oyunları ile ilgili düşünceleri. Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(1), 57-62.
• Alkaş Ulusoy, Ç., Saygı, E. & Umay, A. (2017). İlköğretim matematik öğretmenlerinin zekâ oyunları dersi ile ilgili görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Der- gisi, 32 (2), 280-294. DOI: 10.16986/HUJE.2016018494
• Altun, M. (2017). Fiziksel etkinlik kartları ile zekâ oyunlarının ilkokul öğrencilerinin dikkat ve görsel algı düzeylerine etkisi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Anat, Z. & Yehudit, D.J. (2003). Higher order thinking skills and low-achieving students: are they mutually exclusive?. Journal of the Learning Sciences, 12(2), 145-181.
• Anderson, L. W., & Krathwohl, D. R. (Eds.). (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman.
• Aral, N.& Baran, G. (2011). Çocuk Gelişimi. İstanbul: YA-PA Yayınları.
• Barlett, C. P., Vowels, C. L., Shanteau, J., Crow, J., & Miller, T. (2009). The effect of violent and non-violent computer games on cognitive performance. Computers in Human Behavior, 25(1), 96-102.
• Bayrakçeken, S.; Doymuş, K., & Doğan, A. (2013). İşbirlikli öğrenme modeli ve uygu- lanması. Ankara: Pegem Akademi.
• Best, J. B. (1990). Knowledge acquisition and strategic action in “Mastermind” prob- lems. Memory & Cognition, 18(1), 54-64.
• Bottino, R. M., & Ott, M. (2006). Mind games, reasoning skills, and the primary school curriculum. Learning Media and Technology, 31(4), 359-376.
• Bottino, R. M., Ferlino, L., Ott, M., & Tavella, M. (2007). Developing strategic and re- asoning abilities with computer games at primary school level. Computers & Education, 49(4), 1272-1286.
• Brookhart, S. M. (2010). Assess Higher-order thinking skills in your classroom. 1. Edition, United States of America, Virginia, ASCD Publication.
• Budak, Y., Gençtanırım-Kurt, D. & Kula, S. S. (2018). Bilişsel gelişimde farklı bir görüş geliştiren Henry Wallon ve Jean Piaget’nin görüşlerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 415-436. DOI: 10.21764/maeuefd.425918
• Chou, C. & Tsai, M. J. (2007). Gender differences in Taiwan high school students’ com- puter game playing. Computers in Human Behavior, 23(1), 812-824.
• Connolly, T., Boyle, L., & Hainey, T. (2007). A survey of students’ motivations for playing computer games: A comparative analysis. I. European conference on games-based learning bildiri olarak yer almıştır.
• Çakmak, M. (2016). Öğretim Yöntem ve Teknikleri. Y. Budak (Ed), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (ss. 437-470). Ankara, Pegem Yayıncılık.
• Demirel, T. (2015). Zekâ oyunlarının Türkçe ve matematik derslerinde kullanılmasının ortaokul öğrencileri üzerindeki bilişsel ve duyuşsal etkilerinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Devecioğlu, Y., & Karadağ, Z . (2014). Amaç, beklenti ve öneriler bağlamında zekâ oyunları dersinin değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (1), 41-61.
• Dewar, G. (2012). Board games for kids: can they teach critical thinking? https://www. parentingscience.com/board-games-for-kids.html retrieved from.
• Dokumacı-Sütçü, N. (2018). Geometrik-mekanik zekâ oyunlarının öğretmen adaylarının geometrik düşünme düzeylerine etkisi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(14), 154-163
• Ekiçi, M., Öztürk, F. & Adalar, H. (2017). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının zekâ oyunlarına ilişkin görüşleri. Researcher: Social Science Studies, 5(4), 489-502.
• Eow, Y. L. & Baki, R. (2009). Form one students’ engagement with computer games and its effect on their academic achievement in a Malaysian secondary school. Computers & Education, 53(4), 1082-1091.
• Erdoğan, A., Eryılmaz Çevirgen, A. & Atasay, M. (2017). Oyunlar ve matematik öğretimi: stratejik zekâ oyunlarının sınıflandırılması [ERTE Özel Sayısı]. Uşak Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 287-311.
• Garris, R., Ahlers, R., & Driskell, J.E. (2002). Games, motivation, and learning: A rese- arch and practice model. Simulation & Gaming, 33(4), 441-467.
• Gençay, Ö., Gür, E., Gençay, S., Gür, Y., Tan, M. & Gençay, E. (2019). Zekâ oyunlarının 12-15 yaş aralığındaki çocukların saldırganlık davranışlarına etkisi. Spor Eğitim Dergisi, 3(1), 36-43.
• Ginsburg, K. R. (2007). The importance of play in promoting healthy child develop- ment and maintaining strong parent-child bonds. Pediatrics, 119, 182–191.
• Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gren, A. J. K., & Gilhooly, K. (2005). Problem solving. Nick Braisby & Angus Gellatly (Eds.), Cognitive Psychology, 347-381. New York: Oxford University Press.
• Harvey, S., Cushion, C. & Massa-Gonzalez, A. N. (2010). Learning a new method: Teac- hing games for understanding in the coaches’ eyes. Physical Education and Sport Pedagogy, 15(4), 361–382. DOI: 10.1080/17408989.2017.1294678
• Hsiao, H. S., Chang, C. S., Lin, C. Y. & Hu, P. M. (2014). Development of children’s creativity and manual skills within digital game-based learning environment. Journal of Computer Assisted Learning, 30(4), 377-395.
• Janis, I. L. & Mann, L. (1977). Decision making: A psychological analysis of conflict, choice, and commitment. New York: The Free Press.
• Jedlicka, E. J. (2012). The real-life benefits of cognitive training. Doktora tezi, Capella University.
• Jessen, M. (1983). Reviews: How to use games in language teaching, ELT Journal, 37(3), 281–282. DOI: https://doi.org/10.1093/elt/37.3.281
• Johnson, A. P. (2015). Eylem Araştırması El Kitabı. (Çev. Ed. Y. Uzuner ve M. Özten-Anay). Ankara: Anı.
• Kirriemuir, J. & McFarlane, A. (2004). Literature Review in Games and Learning. Report 8, Futurelab series. https://telearn.archives-ouvertes.fr/hal-00190453/document adresinden alınmıştır.
• Kul, M. (2018). Türk’ün strateji ve zekâ oyunu “mangala”. Turkish Studies Social Sciences, 13(18), 979-990.
• Kula, S. S. (2018). Karşılıklı öğretim tekniğinin ilkokul öğrencilerinin okuduğunu anlama, öğrenme kalıcılığı ve öz yeterlik algısına etkisi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kurbal, M. S. (2015). An investigation of sixth grade students’problem solving strategies and underlying reasoning in the context of a course on general puzzles and games. Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi. Ankara.
• Marangoz, D. & Demirtaş, Z. (2017). Mekanik zekâ oyunlarının ilkokul 2.sınıf öğrencilerinin zihinsel beceri düzeylerine etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Der- gisi. 10(53), 612-621.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. S. Turan).Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2010). Serbest etkinlikler. Talim Terbiye Kurulunun 20.07.2010 tarihli ve 75 sayılı kararı.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2018). İlköğretim kurumları (ilkokul ve ortaokul) haftalık ders çizelgesi. http://ttkb.meb.gov.tr/www/haftalik-ders-cizelgeleri/kategori/7 adresinden edinilmiştir.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2017). Geleneksel oyunlar ve zekâ oyunları zekâ oyunları öğreticiliği kurs programı. Ankara. https://hbogm.meb.gov.tr/modulerprogramlar/kurs- lar/GelenekselOyunlar.pdf adresinden erişilmiştir.
• Mills, G. E. (2003). Action research: A guide for the teacher researcher. New Jersey: Merrill Prentice Hall.
• Newman, J. L. (2008). Talents are unlimited: It’s time to teach thinking skills again!Gifted Child Today. 31(3), 34-44.
• Orak, S., Karademir, E. & Artvinli, E. (2016). Orta Asya’daki zekâ ve strateji oyunları destekli öğretime dayalı uygulamaların akademik başarıya ve tutuma etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Eğitim Dergisi, 1(1), 1-18.
• Ott, M. & Pozzi, F. (2012). Digital games as creativity enablers for children. Behaviour & Information Technology, 31(10), 1011-1019.
• Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun. Ankara: Anı Yayınları.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. [Qualitative research and evaluation methods] (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi. (Orijinal kitabın yayın tarihi 2002)
• Prensky, M. (2008). Students as designers and creators of educational computer games: Who else? British Journal of Educational Technology, 39(6), 1004-1019.
• Reiter, H. B., Thornton, J. & Vennebush, G. P. (2014). Using kenken to build reasoning skills. Mathematics Teacher, 107(5), 341-347.
• Renk, M. (2019). 10-13 Yaş grubu çocuklarda oyunsal etkinliklerin dikkat gelişimine etkisi.Yüksek Lisans Tezi. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi. Niğde.
• Rosas, R., Nussbaum, M., Cumsille, P., Marianov, V., Correa, M., Flores, P., Grau, V., Lagos, F., López, X., López, V. n., Rodriguez, P., & Salinas, M. (2003). Beyond nintendo: Design and assessment of educational video games for first and se- cond grade students. Computers & Education, 40(1), 71-94.
• Sadıkoğlu, A. (2017). Zekâ ve akıl oyunları dersinin değerler eğitimindeki rolünün öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi Mar- mara Üniversitesi Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ortak Yüksek Lisans Programı, İstanbul.
• Savaş, M. A. (2019). Zekâ oyunları eğitiminin fen bilimleri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme becerileri üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi. Bartın.
• Saygı, E ve Alkaş Ulusoy Ç. (2019). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının hafıza oyunları ile hafıza oyunlarının matematik öğretimine katkısına ilişkin görüş- leri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 331- 345.
• Schell, J. (2014). The Art of Game Design: A book of lenses. CRC Press.
• Sevinç, M. (2009). Erken çocukluk gelişimi ve eğiminde oyun. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
• Schunk, D. H. (1981). Modeling and attributional effects on children’s achievement: a self-efficacy analysis. Journal of Educational Psychology, 73, 93-105.
• Siew, N. M. & Abdullah, S. (2012). Learning geometry in a large-enrollment class: do tangrams help in developing students’ geometric thinking? British Journal of Education, Society & Behavioural Science, 2(3), 239-259.
• Storey, S. O. (2004). Teacher questioning to improve early childhood reasoning. Doktora Tezi, The University of Arizona.
• Şahin, E. (2019). Zekâ oyunlarının ilkokul 4. Sınıf öğrencilerinin problem çözme becerilerine ve problem çözme algılarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi. Balıkesir.
• Şimşek, H., Kula, S. S. & Baltacı, Ö. (2019). Üniversite öğrencilerinin derslerdeki can sıkıntısı yaşantılarının incelemesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1),178-190.. DOI: 10.17679/inuefd.422551
• Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2013). Ortaokul ve imam hatip ortaokulu zekâ oyunları dersi öğretim programı. http://teyd.org.tr/pdf/zekaoyunlari.pdf adresinden edinilmiştir.
• Tekkurşun-Demir, G. & Cicioğlu, H. İ. (2019). Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ile dijital oyun oynama motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spormet- re, 17(3), 23-34.
• DOI: 10.33689/spormetre.522609
• Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: the developmen of higher psychological processes. (M. Cole, V. John-Steiner, S. Schribner & E. Souberman, Ed.), Cambridge: Harvard University.
• Williamson, B. & Facer, K. (2004). More than ‘Just a game’: the implications for schools of children’s computer games communities. Education, Communication & Infor- mation, 4 (3), 255-270.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yang, J. C. & Chen, S. Y. (2010). Effects of gender differences and spatial abilities within a digital pentominoes game. Computers & Education, 55(3), 1220-1233.
• Yang, Y. T. C. (2012). Building virtual cities, inspiring intelligent citizens: Digital games for developing students’ problem solving and learning motivation. Computers & Education, 59(2), 365-377. DOI: 10.1016/j.compedu.2012.01.012
• Yee, N. (2006). Motivations for play in online games. CyberPsychology & Behavior9(6). 772-775.
• Yiğit-Açıkgöz, F. & Yalman, A. (2018). Dijital oyunların çocukların kişilik ve davranışları üzerinde etkisi: Gta 5 oyunu örneği. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Kasım(30), 163-180 . Yin, R. K. (2011). Applications of case study research. California, Thousans Oaks: Sage. Yöndemli, E. N. & Doğan-Taş, İ. (2018). Zekâ oyunlarının ortaokul düzeyindeki öğ-rencilerde matematiksel muhakeme yeteneğine olan etkisi. Turkish Journal ofPrimary Education, 3(2), 46-62.
• Zeybek, N. & Saygı, E. (2018). Apartmanlar oyununun ortaokul matematik öğretmen adaylarının uzamsal görselleştirme yeteneklerine olan etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 2541-2559.
• Zhu, D. (2012). Using games to improve students’ communicative ability. Journal of Language Teaching and Research, 3(4), 801-805. DOI: 10.4304/jltr.3.4.801-805