TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN DİL BECERİLERİNİ ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİ

Öz: Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yeterliklerini belirlemek; kullandıkları ölçme araçlarının dil becerilerini ölçebilme durumlarını ortaya koymaktır. Bunun için 22 Türkçe öğretmeninin hazırladığı ölçme araçlarının niteliği incelenmiş, ölçme araçlarının nitelikleri hakkında öğretmenlerin görüşleri alınmıştır. Türkçe öğretmenlerinin 5-8. sınıflarda öğrencilerin dil becerilerini ölçme ve değerlendirmede kullandıkları 67 ölçme aracının içe- rik analizi yapılmıştır. Buna göre öğretmenler, hazırladıkları ölçme araçlarında daha çok okuma becerisini ölçmeyi öncelemektedir. Hazırladıkları ölçme araçlarındaki soru tipleri genellikle çoktan seçmelidir. Sorular, öğrencilerin bilişsel öğrenme alanının bilgi ve kavrama düzeyini ölçmektedir. Öğretmenlerle yapı- lan görüşmelerden elde edilen verilere göre öğretmenler; öğrencilerinin yazma, konuşma, dinleme becerilerini tam olarak ölçememekte ve ihmal etmektedirler. Öğretmenler, öğrenciler hakkındaki kanılarından dolayı Türkçe dersi için öğrencilerine verdikleri dil başarı puanlarının güvenilir olmadığını düşünmektedir. Ayrıca öğretmenler, soru yazma konusunda yeterli olmadıklarını ve bu konuda eğitime ihtiyaçları olduğunu belirtmişlerdir.

___

  • Adıyaman, Y. (2005). İlköğretim 4. 6. ve 8. sınıflarında Türkçe dersine giren öğretmenlerin ölçme değerlendirme düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
  • Akata, A. (2009). Türkçe programıyla ilgili ölçme ve değerlendirme sürecinin işlevselliği üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Akyol, H. (2001). İlköğretim okulları 5. sınıf Türkçe kitaplarındaki okuma metinleriyle ilgili soruların analizi. Eğitim Yönetimi, (26), 169-178.
  • Alaz, A. ve Yarar, S. (2009). Ölçme değerlendirme sürecinde sınıf öğretmenlerinin tercihleri ve sebepleri. 1. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale.
  • Canbulat M., Bıçak B. ve Uyumaz G. (2017). Türkçe öğretmenlerinin kullandıkları ölçme ve değerlendirme yaklaşımları. International Journal of Languages’ Education and Teaching (5) 1, 462-477.
  • Çakan, M. (2008). Eğitim sistemimizde yaygın olarak kullanılan test türleri. Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Tekindal S. (ed.). Ankara. Pegem Akademi.
  • Çalık, S. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yenilenen ilköğretim programlarının ölçme ve değerlendirme süreci hakkındaki düşünceleri üzerine bir araştırma. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Tokat.
  • Dindar, H. ve Demir, M. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin fen bilgisi dersi sınav sorularının bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26/3, 87-96.
  • Ensar, F. (2003). Türkçe eğitiminde bir öğretim yönteminin geliştirilmesine kaynaklık etmesi bakımından soru. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 267-285.
  • Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterli algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
  • Göçer, A. (2018). Türkçe öğretmeni özel alan yeterliklerinin ölçme değerlendirme bileşenleri ve performans göstergeleri bağlamında incelenmesi. BEÜ-SBE Dergisi, 7(1), 194-210.
  • Karadüz, A. (2009). Türkçe öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme uygulamalarının yapılandırmacı öğrenme kavramı bağlamında eleştirisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XXII(1), 189-210.
  • Karatay H. (2011) Karakter eğitiminde edebi eserlerin kullanımı. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6/1, 1439- 1454.
  • Karatay, H., Destebaşı F., ve Demirbaş M.(2015). Çocuk edebiyatı ürünlerinin 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin karakter gelişimine etkisi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ÖS II, 123-140.
  • Karatay, H. ve Dilekçi, A. (2019). Türkçe Öğretmenlerinin Kullandıkları Ölçme Araçları Üzerine Bir Değerlendirme, 2. Uluslararası Dergi Karadeniz Sosyal Bilimler Sempozyumu, Gire- sun s. 76-87.
  • Kavruk, H. ve Çeçen, M.A. (2013). Türkçe dersi yazılı sınav sorularının bilişsel alan basamakları açısından değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 1-9.
  • Kaya, E. ve Ersoy, A. F. (2007). Sosyal bilgiler programının uygulanmasında yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Eskişehir.
  • Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe dersi öğretmenlerinin ölçme değerlendirmeye ilişkin algıları. Millî Eğitim, 190, 212-233.
  • MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Mentiş Taş, A. (2007). “Öğretmen Adaylarının Yeni İlköğretim Programına ve İlköğretim Okullarında Uygulanmasına İlişkin Görüşleri”, 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Tokat.
  • Metin, M. ve Demiryürek, G. (2009). Türkçe öğretmenlerinin yenilenen Türkçe öğretim programlarının ölçme-değerlendirme anlayışı hakkındaki düşünceleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 37-51.
  • Millî Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2018, 31 Ocak). Resmi Gazete (Sayı: 30318). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/01/20180131-3.htm
  • Özdaş, A., Tanışlı, D., Yavuzsoy Köse, N. ve Kılıç, Ç. (2007). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin matematik dersinde kullandıkları değerlendirme araç ve yöntemlerine ilişkin görüşleri. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Eskişehir.
  • Şimşek H (2009). Methodical problem in the researches of educational history. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(1), 33-51.
  • Ünlü, S., Öztürk, H. ve Tağa, T. (2014). Türkçe dersinde uygulanan sınavlar üzerine bir değerlendirme. International Journal of Social Science, (28), 513-523.
  • Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim-Online, 6 (2), 204-212.
  • Yıldırım, A. (2006). İlköğretim okulları ikinci kademede ölçme ve değerlendirmeye ilişkin görüşler: Diyarbakır ve Elazığ ili örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yiğit, F. ve Kırımlı, B. (2014). Türkçe öğretmenlerinin alternatif ölçme-değerlendirme yöntemlerini uygulama biçimleri ve uygulamada karşılaştıkları sorunlar. Turkish Studies - Intenational Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9 (3), 1621-1639.
Milli Eğitim Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-5600
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1973
  • Yayıncı: Milli Eğitim Bakanlığı
Sayıdaki Diğer Makaleler

ORTAOKUL FEN BİLİMLERİ DERS KİTAPLARININ DENEY VE ETKİNLİK GÜVENLİĞİ BAKIMINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Meryem TEPE, Ahmet TEKBIYIK

ÖĞRETMEN VE ÖĞRENCİLERİN MEDYAYA İLİŞKİN ALGILARI

Hüseyin SAYIN, Mustafa AYDIN

GÖRSEL SANATLAR DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ GRAFİK TASARIM KAZANIMLARININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

İlhami DİKSOY, Levent MERCİN

İLKOKULLARDA YETİŞTİRME PROGRAMI (İYEP) KAPSAMINDAKİ MATEMATİK DERSLERİNİ YÜRÜTEN SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Veli TOPTAŞ, E. Tuğçe KARACA

1924’TEN GÜNÜMÜZE TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMLARINDA YAZI

Hülya YEŞİLTAŞ, Fatma KARAFİLİK, Elif BAKAR

BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR ÖĞRETMENLİĞİ LİSANS PROGRAMININ DEĞERLENDİRİLMESİ VE PROGRAM ÖNERİSİ

Aysel KIZILKAYA NAMLI, Cenk TEMEL

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN SINIF İÇİ DİNLEME EĞİTİMİ UYGULAMALARINDA KARŞILAŞTIKLARI SORUNLAR VE BU SORUNLARA YÖNELİK ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Bora BAYRAM

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YAZILI ANLATIMDA DÜŞÜNCEYİ GELİŞTİRME TEKNİKLERİNİ KULLANIM DURUMLARI (ZONGULDAK ÖRNEĞİ)

Zekerya BATUR, Ahmet ASAR

SEÇİCİ DİNLEME STRATEJİSİ ÖĞRETİMİ İLE 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DİNLEDİĞİNİ NOT ALMA VE ÖZETLEME BECERİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Halit KARATAY, Oğuzhan UZUN

HAYAT BİLGİSİ DERSİ DEĞER EĞİTİMİNDE ÖRNEK OLAY YÖNTEMİNİN KULLANILMASI: BİR EYLEM ARAŞTIRMASI

Özge BAL, Hüseyin ANILAN