BANKA VE FİNANSAL KURUMLARIN KREDİLER VE SORUNLU KREDİLER AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Finansal sistemin en önemli kurumu bankalar olmasına rağmen, finansal kiralama (leasing), faktoring ve finansman şirketlerinden oluşan finansal kurumlar da birey ve firmalara sağladıkları fonlarla kredi veren önemli kurumlar haline gelmektedir. Bankalar, fon arz edenler ile fon talep edenler arasında aracılık faaliyeti gerçekleştiren kurumlardır. Finansal kurumlar ise mevduat kabul edememekte, fon kaynaklarını özkaynaklar, kullandıkları krediler ve borçlanma aracı ihraç etmek suretiyle temin ettikleri fonlar oluşturmaktadır. Bu kurumlar da bankalar ile beraber birey ve firmalara kredi kullandırmakta ve kredi riskine maruz kalmaktadır. Çalışmada, Türkiye’de faaliyet gösteren bankalar ve diğer finansal kurumlar kredi, aktif, sorunlu krediler ve çeşitli finansal göstergeler açısından karşılaştırılmakta, tespit ve varılan sonuçlar değerlendirilmektedir. Sonuçta, banka ve diğer finansal kurum bilançolarında kredilerin ve sorunlu kredilerin ağırlığının arttığı, bankaların takipteki kredilerini varlık yönetim şirketlerine satarak oranı düşürdüğü, finansman şirketleri dışında finansal kiralama ve faktoring şirketlerinin de takipteki kredi oranının azalma seyrinde olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Banka, Finansal Kurumlar, Kredi, Sorunlu Kredi, Finansal Sistem

PDF

___

ABDİOĞLU ve AYTEKİN, (2016), Takipteki Kredi Oranını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi: Mevduat Bankaları Üzerinde Bir Dinamik Panel Veri Uygulanması. İşletme Araştırmaları Dergisi, s.405-420.
AKTAŞ, H. ve KARGIN, M., (2009), Türk Bankacılık Sektöründeki Yabancı ve Ulusal Bankaların Finansal Oranlar Açısından Karşılaştırılması, Yönetim ve Ekonomi, Sayı 14-2, s. 31-45.
BABUŞÇU, Ş. ve HAZAR, A. (2013), Varlık Yönetim Şirketlerine Satılacak Takipteki Krediler İçin Değerleme Varsayımsal Bir Yaklaşım, “Muhasebe Bilim Dünyası”, 15(1), s. 153-175.
BABUŞÇU, Ş. ve HAZAR, A., SUNAL, O., SEZGİN Alp, Ö., (2016), Bankaların Takipteki Kredilerini Varlık Yönetim Şirketlerine Satışlarının Verimliliğe Etkisi. Journal of Economics, Finance and Accounting, 3(4):345-354.
BABUŞÇU, Ş. ve HAZAR, A., KOCAMAN, E. (2017), Türk Bankacılık Sektöründe Yapılandırılan Kredilerin Banka Karlılık ve Verimliliğine Etkisi. 21. Uluslararası Finans Sempozyumu: Balıkesir; 01/11/2017– 02/11/2017
BAŞOĞLU, U., CEYLAN, A. ve PARASIZ, İ.. (2009), Finans : Teori, Kurum, Uygulama, 2.Baskı, Ekin Yayınevi, Bursa
BDDK, Duyurular, https://www.bddk.org.tr/WebSitesi/turkce/Duyurular/ Basin_Aciklamalari/17180guncelleme.pdf, (Erişim Tarihi : 29.08.2018)
DEMİREL (2016), Türk Bankacılık Sisteminde Kredi Riski ve Modellenmesi, Sosyoekonomi Dergisi, Vol.24(29), s.23-44
FİNANSAL KURUMLAR BİRLİĞİ, (2017), E,Broşür, https://www.fkb.org.tr/Sites/1/upload/files/ebrosur-257.pdf.), (Erişim Tarihi : 29.01.2018)
GENÇ ve ŞAŞMAZ, (2016), Takipteki Kredilerin Makroekonomik Belirleyicileri : Ticari Krediler Örneği, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2016(36), s.119-129
GÖR Y. ve TEKİN B. (2014), Asset Management Companies: A Sector Analysis in Turkey, “International Finance and Banking Conference”, FIBA.
GÜNAL, Mehmet. (2006), Para Banka ve Finansal Sistem, Yeni Dönem Yayınları, Ankara
KOYUNCU, C. ve SAKA, B.. (2011). “Takipteki Kredilerin Özel Sektöre Verilen Krediler ve Yatırımlar Üzerindeki Etkisi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31. s.113-124.
KREDİ KAYIT BÜROSU, Üyelik, https://www.kkb.com.tr/uyelik, (Erişim Tarihi : 11.08.2018)
MACİT, F., (2012). “What Determines the Non-Performing Loans Ratio: Evidence From Turkish Commercial Banks”, CEA Journal of Economics, Vol.7, p.33-39.
PWC, Türkiye TGA Satış Piyasası, https://www.pwc.com.tr/turkiye-tga-satis-piyasasi, (Erişim Tarihi: 30.07.2018)
RİSK MERKEZİ, Üyeler, https://www.riskmerkezi.org/tr/risk-merkezi/uyeler/10#tab-11, (Erişim Tarihi : 10.08.2018)
SELİMLER, H, (2006), “Türk Bankacılık Sektöründe Sorunlu Kredilerin Varlık Yönetim Şirketlerince Tasfiyesi, Seçilmiş Ülkeler ve Türkiye Uygulaması”, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, Bankacılık Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
SELİMLER, H, (2015), “Sorunlu Kredilerin Analizi, Banka Finansal Tablo ve Oranlarına Etkisinin Değerlendirilmesi”, Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(29), s.131-172.
ŞAHBAZ, N. ve İNKAYA, A., (2014), Türk Bankacılık Sektöründe Sorunlu Krediler ve Makro Ekonomik Etkileri, Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Sayı 1-1, s. 69-82.
YÜCEMEMİŞ B. T. ve SÖZER, İ. A. (2010), Türk Bankacılık Sektöründe Takipteki Krediler: Mukayeseli Kriz Performansı, Avrupa Araştırmaları Dergisi, 18/l-2, s. 89-119.
YÜKSEL, S. (2016), “Bankaların Takipteki Krediler Oranını Belirleyen Faktörler: Türkiye İçin Bir Model Önerisi”, Bankacılar Dergisi, 98, s.41-56.