Türkçe Öğretmeni Adaylarının Akıllı Telefon Kullanma Öz-Yeterliklerinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının akıllı telefon kullanma öz-yeterlik düzeylerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmada karma araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu Türkiye’nin batısında yer alan bir devlet üniversitesinde öğrenim gören Türkçe öğretmeni adayları oluşturmaktadır. Araştırmanın veri analizinde Aktay (2018) tarafından geçerliği ve güvenirliği yapılmış “Akıllı Telefon Öz- yeterlik Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler betimsel istatistik analizleri, t testi ve ANOVA yoluyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının cinsiyet, yaş grupları, yaşamlarının çoğunu geçirdikleri yer, anne ve baba meslekleri, kardeş sayısı, ailenin ekonomik durumu, anne ve baba eğitim durumları, not ortalamaları, sınıf düzeyleri, sosyal medyada geçirilen süre, internette geçirilen süre ve düzenli gazete takip etme değişkenleri ile ölçeğin boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmektedir. Bu sebeple 16 Türkçe öğretmeni adayından nitel veriler elde edilmiştir. Bu veriler sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının derslere katılım sağlamak, bir şeylerden haberdar olmak, iletişim kurmak, zaman geçirmek ve akıllı telefonların daha kullanışlı olması gibi nedenlerle uzaktan eğitim süresince akıllı telefonlarından yararlandıkları görülmüştür.

Investigation of Pre-ServiveTurkish Teacher Self-Efficacy Using Smart Phone

The aim of this study is to determine the self-efficacy levels of Turkish teacher candidates using smart phones. For this purpose, the mixed research model was used in the research. The study consisted of a sample group of Turkish teacher candidates studying at a state university located in the west of Turkey. In the data analysis of the research, the “Smart Phone Self-Efficacy Scale”, which was validated and valid by Aktay (2018), was used. The data obtained in the study were analyzed through descriptive statistical analysis, t-test and ANOVA. As a result of the research, there is no statistically significant difference between the follow-up variables and the scale's dimensions. For this reason, qualitative data were obtained from 16 Turkish teacher candidates. As a result of these data, it has been observed that Turkish teacher candidates benefit from their smart phones during distance education due to participation in lessons, being aware of something, communicating, spending time and smart phones being more useful.

___

  • Aksakallı, A. (2019). Eleştirel pedagojiye yönelik öğretmenlerin eğitim inançları. Egitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 7(2), 583- 605. doi: 10.14689/issn.2148-2624.1.7c.2s.6m Aktay, S. (2018). A Validity and Reliability Study of the Smartphone Self-Efficacy Scale. International Technology and Education Journal, 2(2), 11-18. Alkan, V., Şimşek, S. ve Armağan Erbil, B. (2019). Karma yöntem: Öyküleyici alanyazın incelemesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(2), 558-581. doi: 10.14689/issn.2148-2624.1.7c.2s.5m Bandura. A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. New Jersey: Prentice Halı. Bolton, R.N., Parasuraman, A., Hoefnagels, A., Migchels, N., Kabadayi, S., Gruber, T., Komarova Loureiro, Y. & Solnet, D. (2013) Understanding generation Y and their use of social media: A review and research agenda. Journal of Service Management, 24(3), pp. 245–267. doi: 10.1108/09564231311326987. Boulianne, S. (2015). Social media use and participation: A meta-analysis of current research. Information. Communication ve Society, 18(5), 524-538. https://doi.org/10.1080/1369118X.2015.1008542 Bulduklu, Y. ve Özer, N.P. (2016). Gençlerin akıllı telefon kullanım motivasyonları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 5(8), s. 2963-2986. DOI: 10.15869/itobiad.265374 Creswell, J. W. ve Plano Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research (1.Baskı). London: Sage Publications Ltd. Dembo, M. H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self-management approach (2nd ed.). Mahwah, NJ: Erlbaum Donald. M. G. (2003). Handbook of self and identity. Guildford Press. Eşitti, Ş. (2015). Bilgi çağında problemli internet kullanımı ve enformasyon obezitesi: Problemli internet kullanımı ölçeğinin üniversite öğrencilerine uygulanması. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 49, 75-97. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/iuifd/issue/22900/245174. Erişim Tarihi: 15.04.2020 Gezgin, D. M., Çakır, Ö. ve Yıldırım S. (2016). Ergenler arasında nomofobi yaygınlık düzeyi ile internet bağımlılığının ilişkisi. 3.Uluslararası Avrasya Eğitim Araştırmaları Kongresi, Muğla-Turkey. Gupta, N., Garg, S. and Arora, K. (2016). Pattern of mobile phone usage and its effects on psychological health, sleep, and academic performance in students of a medical university. National Journal of Physiology, Pharmacy and Pharmacology, 6(2), 132-139. doi: 10.5455/njppp.2016.6.0311201599 Hong, F. Y., Chiu, S. I. and Huang, D. H. (2012). A model of the relationship between psychological characteristics, mobile phone addiction and use of mobile phones by Taiwanese university female students. Computers in Human Behavior, 28(6), 2152-2159. https://doi.org/10.1016/j.chb.2012.06.020 Kahyaoğlu, Y., Akpınar, E., Baran, B., Akdoğan, F. S. Ve Aydoğdu, B. (2016). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin webe özgü öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(3),118-126. http://static.dergipark.org.tr/article-download/cc61/8864/4331/58a1abe53b0aa.pdf? Kalaskar, P. B. (2015). A study of awareness of development of NoMoPhobia condition in smartphone user management students in Pune city. ASM’s International E-Journal on Ongoing Research in Management and IT, 10, p. 320-326. Kaplan Akıllı, G. ve Gezgin, D. M. (2016). Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri ile farklı davranış örüntülerinin arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, s. 51-69. DOI: 10.21764/efd.80423 Karadağ E, Tosuntaş Ş. B., Erzen E., Duru, P., Bostan, N., Mizrak Şahin, B. and Babadağ B. (2015) Determinants of phubbing, which is the sum of many virtual addictions: A structural equation model. Journal of Behavioral Addictions, 4(2), p. 60-74. DOI: 10.1556/2006.4.2015.005 Karadağ E, Tosuntaş Ş. B., Erzen E., Duru, P., Bostan, N., Mizrak Şahin, B., Çulha, İ. ve Babadağ, B. (2016). Sanal dünyanın kronolojik bağımlılığı: Sosyotelizm (phubbing). Addicta: The Turkish Journal on Addiction, 3, 223‒269. http://dx.doi.org/10.15805/addicta.2016.3.0013 Kaur, A. and Sharma, P. (2015). A Descriptive Study to Assess the Risk of Developing Nomophobia among Students of Selected Nursing Colleges Ludhiana, Punjab. International Journal of Psychiatric Nursing, 1(2), 1-6. DOI: 10.5958/2395-180X.2015.00051.1 Koşar, D. (2018). Öğretmen adaylarının cep telefonu kullanımına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55). DOI: 10.17719/jisr20185537236 National Research Council. (2012). Education for life and work: Developing transferable knowledge and skills in the 21st century. Committee on defining deeper learning and 21st century skills. (J. W. Pellegrino and M. L. Hilton, Eds). Board on Testing and Assessment and Board on Science Education, Division of Behavioral and Social Sciences and Education. Washington, DC: The National Academies Press. Retrieved Form https://hewlett.org/wp-content/uploads/2016/08/Education_for_Life_and_Work.pdf Date: 02.04.2020 Nazir T. and Pişkin M. (2016) Phubbing: A technological invasion which connected the world but disconnected humans. The International Journal of Indian Psychology 3(4), 2349-3429. DOI: 10.25215/0403 Nikhita, C. S., Jadhav, P. R. and Ajinkya, S. A. (2015). Prevalence of mobile phone dependence in secondary school adolescents. Journal of clinical and diagnostic research, 9(11), VC06-VC09. doi: 10.7860/JCDR/2015/14396.6803 Öztürk, U. C. (2015). Bağlantıda kalmak ya da kalmamak işte tüm korku bu: internetsiz kalma korkusu ve örgütsel yansımaları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(37), s. 629-638. DOI: 10.17719/jisr.20153710629 Pajares, F. (2003). Self-efficacy beliefs, motivation, and achievement in writing: A review of the literature. Reading and Writing Quarterly, 19(2), 139-158. https://doi.org/10.1080/10573560308222 Pajares, F. and Schunk, D. H. (2001). Self-beliefs and school success: Self-efficacy, self-concept, and school achievement. In R. Riding ve S. Rayner (Eds.), Selfperception (pp. 239-266). London: Ablex Publishing. Pavithra, M. B. & Madhukumar, S. (2015). A Study on Nomophobia-Mobile Phone Dependence, Among Students of a Medical College in Bangalore. National Journal of Community Medicine, 6(3), 340-344. Polat, R. (2017). Dijital hastalık olarak nomofobi. Yeni Medya Elektronik Dergi. 1(2).164-172. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ejnm/issue/34698/383554 Selçuk, G. ve Hursen, Ç. (2016). The Examination of Instructors’ Views on the Principles of Critical Pedagogy. Croatian Journal of Education, 18(4), 1121-1140. doi: 10.15516/cje.v18i4.1811 Snyder, C. R. and Lopez, S. (2002). Handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press. Singh, B., Gupta, R. and Garg, R. (2013). Mobile Phones; A Boon or Bane for Mankind?-Behavior of Medical Students. International Journal of Innovative Research and Development, 2(4), 196-205. http://internationaljournalcorner.com/index.php/ijird_ojs/article/view/133303/92510 Szpakow, A., Stryzhak, A. & Prokopowicz, W. (2011). Evaluation of threat of mobile phone – addition among Belarusian University students. Progress in Health Sciences, 1(2), 96- 101. Tang, G. and Lee, F. L. F. (2013). Facebook use and political participation: The impact of exposure to shared political information, connections with public political actors, and network structural heterogeneity. Social Science Computer Review, 31(6), 763–773. doi:10.1177/0894439313490625 Taylan, H. H. (2016). Yükseköğretim öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığı. Uluslararası Yükseköğretimde Kalite Kongresi. 24-25 Kasım, Sakarya. Ünal, A. Ö. ve Şahin, M. (2013). Lise öğrencilerinin yaşam doyumlarının bazı değişkenlere göre yordanması. Cumhuriyet International Journal of Education, 2(3), 46-63. https://arastirmax.com/en/system/files/1066/2101-12893-2-pb.pdf. Erişim Tarihi: 20.04.2020 Yam, F. C. ve İlhan, T. (2020). Modern çağın bütünsel teknolojik bağımlılığı: Phubbing. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12(1), s. 1-15. https://doi.org/10.18863/pgy.551299 Yalçın, S. (2018). 21. yüzyıl becerileri ve bu becerilerin ölçülmesinde kullanılan araçlar ve yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 183-201. DOI: 10.30964/auebfd.405860 Yengin, D. A. (2016). Sosyal Medya Ve Akıllı Mobil Teknoloji: Akıllı Sosyal Yaşamlar. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication (TOJDAC), 6(2), 105-113. http://tojdac.org/tojdac/VOLUME6-ISSUE2_files/tojdac_v06i2104.pdf Erişim Tarihi: 20.04.2020 Yılmaz, E. O. (2013). Phubbing nedir? dijital çağ hastalığı üzerine kısa bir not. https://www.academia.edu/5096961/Phubbing_Nedir_Dijital_%C3%87a%C4%9F_Hastal%C4%B1%C4%9F%C4%B1_%C3%9Czerine_K%C4%B1sa_Bir_Not. Erişim Tarihi: 21.04.2020