Turist Rehberlerinin Gastronomi Bilgisi Ve Algısının Tavsiye Niyetine Etkisi

Bir bölgenin doğal, tarihi, kültürel yapısı ve yerel halkın yeme ve içme ile ilgili olan alışkanlıklarını turiste tanıtacak olan kişi genellikle turist rehberidir. Turist rehberleri turlarda turistlerin eğlenmesi, yeni bilgiler edinmesi, farklı destinasyonlar görmesinin yanında yeme ve içme deneyimlerinde de yardımcı olmaktadır. Buradan hareketle, çalışmanın amacı turist rehberlerinin gastronomi bilgisi ve turist rehberlerinin gastronomi turizmi algılarının tavsiye niyeti üzerine etkisini tespit etmektir. Araştırmanın amacı doğrultusunda 3 tane değişkeni içeren bir model oluşturulmuştur. Araştırmanın amacına ulaşabilmek için nicel araştırma yöntemlerinden biri olan anket tekniği kullanılmıştır. 2017 Aralık ve 2018 Mart ayları arasında 430 turist rehberinden kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak, yapılandırılmış anket formu ile yüz yüze ve çevrimiçi veriler toplanmıştır. Toplanan verilere SPSS 22 paket programı kullanılarak frekans analizi, faktör analizi ve regresyon analizleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, gastronomi bilgisinin ve gastronomi turizmi algısının tavsiye niyeti üzerinde etkisi olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Gastronomi Bilgisi, Gastronomi Turizm Algısı, Tavsiye Niyeti, Gastronomi, Turist Rehberliği

Effects of Gastronomy Knowledge and Perception of Tourist Guides on Intention of Recommendation

A person who will introduce a region's natural, historical, cultural structure and gastronomy to tourists is usually a tourist guide. The tourist guides play an important role in the tour for the tourists visits different destinations, having fun, getting new information as well as in their eating and drinking experience. From this point of view, the aim of the research is to determine the effect of gastronomy knowledge of tourist guides and gastronomic tourism perceptions of tourist guides on the intention of recommendation. For the purpose of the research, a model with 3 variables has been created. Survey technique from the quantitative research methods have been used in the research. Data has been collected from 430 tourist guides between December 2017 and March 2018 with easy sampling method. Frequency analysis, factor analysis and regression analysis have been performed by using SPSS 22 package program. As a result of the research, it has been determined that gastronomy knowledge and perception of gastronomy tourism has an effect on the intention of recommendation.

Keywords:

Gastronomic Knowledge, Gastronomic Tourism Perception, Intention of Advice, Gastronomy, Tourist Guidance,

PDF

___

Altunöz, Ö., Koç, B. ve Hassan, A. (2013). “Turizm Eğitiminde Yeni Paradoks: Mantar Öğretim Elemanlarına Doğru”, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, C. 10, S. 12, ss. 104-111.
Ap, J. ve Wong, K. K. F. (2001). “Case Study On Tour Guiding: Professionalism, Issues and Problems”, Tourism Management, C. 22, S. 5, ss. 551-563.
Aras, M., Özdemir, Y. ve Bayraktaroğlu, S. (2015). “İnsan Kaynakları Bilgi Sistemlerine Yönelik Algıların Teknoloji Kabul Modeli İle İncelenmesi”, Ege Akademik Bakış, C. 15, S. 3, ss. 343-351.
Arı, E. (2012). “Yat Limanı İşletmeciliğinde Algılanan Hizmet Kalitesi Faktörlerinin Tekrar Tercih Etme Niyeti, Tavsiye Etme Niyeti ve Genel Memnuniyet Düzeyi Üzerindeki Etkisi”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, C. 23, S. 1, ss. 19-32.
Aslan, Z. ve Çokal, Z. (2016). “Profesyonel Turist Rehberlerinin Kültürel Değerlere Katkısına İlişkin Turist Algılamaları”, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, C. 4, S. 1, ss. 53-69.
Brokaj, M. (2014). “The Impact Of The Gastronomic Offer In Choosing Tourism Destinastion: The Case Of Albania”, Academic Journal of Interdisciplinary Studies MCSER Publishing, C. 3, S. 2, ss. 249-258.
Chaney, S. ve Ryan, C. (2012). “Analyzing The Evolution Of Singapore’s World Gourmet Summit: An Example Of Gastronomic Tourism”, International Journal of Hospitality Management, C. 31, S. 2, ss. 309-318.
Cohen, E. (1985). “The Tourist Guide: The Origins, Structure and Dynamics of A Role”, Annals of Tourism Research, C. 12, S. 1, ss. 5-29.
Coşkun, R. Altunışık, R. Ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Cömert, M. ve Özkaya, F. D. (2014). “Gastronomi Turizminde Türk Mutfağının Önemi”, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, C. 2, S. 2, ss. 62-66.
Cüceloğlu, D. (2012). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Çalışkan, O. (2013). “Destinasyon Rekabetçiliği ve Seyahat Motivasyonu Bakımından Gastronomik Kimlik”, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, C. 1, S. 2, ss. 39-51.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Dahles, H. (2002). “The Politics of Tour Guiding Image Management in Indonesia” Annals of Tourism Research, C. 29, S.3, ss. 783-800.
Elmaghraby, S. E. (1994). “Activity Nets: A Guided Tour Through Some Recent Developments”, European Journal of Operational Research, C. 82, S. 3, ss. 383-408.
Gregorio, D. D., ve Licari, E. (2006). “Rural Development and Wıne Tourism In Southern Italy”, 46th Congress of the Europen Regional Science Association, ss. 1-26.
Groves, A. M. (2001). “Authentic British Food Products: A Review Of Consumer Perceptions”, International Journal of Consumer Studies, C. 25, S. 3, ss. 246-254.
Güney, S. (2011). Davranış Bilimleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Hauck, F. J. (1996). “Supporting Hierarchical Guided Tours in The World Wide Web”, Computer Networks and ISDN Systems, C. 28, S. 7-11, ss. 1233-1242.
Hu, W. (2007). Tour guides and sustainable development: the case of Hainan, China. (Unpublished Ph. D. Thesis). University of Waterloo Department of Geography, Canada, ss. 23-26.
İrigüler, F. ve Güler, M. E. (2017). “Tourist Guides’ Perceptions on Gastronomic Tourism in Turkey”, Journal o f Tourism and Gastronomy Studies, C. 5, S. 1, ss. 3-19.
Karamustafa, K. ve Çeşmeci, N. (2006). “Paket Tur Operasyonunda Turist Rehberlerinin Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Üzerine Bir Araştırma”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, C. 17, S. 1, ss. 70-86.
Kaya, U. ve Özhan, Ç. K. (2012). “Duygusal Emek ve Tükenmişlik İlişkisi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma”, Çalışma İlişkileri Dergisi, C. 3, S. 2, ss. 109-130.
Kivela, J. ve Crotts, J. C. (2006). “Tourism And Gastronomy: Gastronomy’s Influence On How Tourists Experience A Destination”, Journal of Hospitality And Tourism Research, C. 30, S. 3, ss. 354-377.
Kozak, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara, Detay Yayıncılık.
Kozan, G. Y., Özdemir, S. S. ve Günlü, E. (2014). “Turizm Yazında “Deniz Turizmi”nin Olgusal Gelişimi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Dergisi, C. 6, S. 2, ss. 115-129.
Köroğlu, Ö. (2013). “Turist Rehberlerinin İş Yaşamındaki Rolleri Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. 16, ss. 91-112.
Larsen, S. (2007). “Aspect Of A Psychology Of The Tourist Experince”, Scandinavian Journal Of Hospitality and Tourism, C. 7, S. 1, ss. 7-18.
Lee, M. C. ve Han, M. W. (2009). “Knowledge Value Chain Model Implemented For Supply Chain Management Performance”, Department of Information Management, Fooyin University, ss. 1-6.
Luoh, H. F. ve Tsaur, S. H. (2013). “The Effects Of Age Stereotypes On Tour Leader Roles”, Journal of Travel Research, C. 53, S. 1, ss.111-123.
Mak, A. H. N. ve öte. (2017). “The Effects Of Food-Related Personality Traits On Tourist Food Consumption Motivations”, Asia Pacific Journal of Tourism Research, C. 22, S. 1, ss. 1-20.
Mak, A. H. N. ve öte. (2017). “The Effects Of Food-Related Personality Traits On Tourist Food Consumption Motivations”, Asia Pacific Journal of Tourism Research, C. 22, S. 1, ss. 1-20.
Mak, A. H. N., Lumbers, M. ve Eves, A. (2012). “Globalisation And Food Consumption In Tourism”, Annals of Tourism Research, C. 39, S. 1, ss. 171-197.
Sarıışık, M. ve Özbay, G. (2015). “Gastronomi Turizmi Üzerine Bir Literatür İncelemesi”, Turizm Araştırmaları Dergisi, C. 26, S. 2, ss. 264-278.
Saruhan, Ş. C. ve Özdemirci, A. (2013). Bilim, Felsefe ve Metodoloji. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Sekaran, U. (2003). Research Methods for Business A Skill-Building Approach, https://iaear.weebly.com/uploads/2/6/2/5/26257106/research_methods_entiree_book_umasekaram-pdf-130527124352-phpapp02.pdf, (Erişim: 15.03.2018).
Serçemeli, M. ve Kurnaz, E. (2016). “Denetimde Bilgi Teknoloji Ürünleri Kullanımının Teknoloji Kabul Modeli (TKM) İle Araştırılması” İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi, C. 45, S. 1, ss. 43-52.
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
Türk.Dil.Kurumu,.www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a173dbab724b8.24070838.Erişim (23.11.2017).
Türk.Dil.Kurumu,.www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5a173dc195b801.16722096.Erişim (23.11.2017).
www.tureb.org.tr/tr/Page/Detail/91 Erişim (03.10.2017).
Yılmaz, C. ve Tümtürk, A. (2015). “İnternet Üzerinden Alışveriş Niyetini Etkileyen Faktörlerin Genişletilmiş Teknoloji Kabul Modeli Kullanarak İncelenmesi ve Bir Model Önerisi” Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, C. 22, S. 2, ss. 355-384.
Yılmaz, F., Göçen, S. ve Yılmaz, F. (2013). “Öğretmen Adaylarının Öğretmen Kavramına İlişkin Algıları: Bir Metaforik Çalışma”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 9, S. 1, ss. 151-164.
Zengin, B., Uyar, H. ve Erkol, G. (2015). “Gastronomi Turizmi Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, 15. Ulusal Turizm Kongresi, C. 1, ss. 1-16.
Zhang, H. Q. Ve Chow, I. (2004). “Application of Importance-Performance Model in Tour Guides’ Performance: Evidence From Mainland Chinese Outbound Visitors In Hong Kong”, Tourism Management, C. 25, S. 1, ss. 81-91