TÜRKİYE VE ALMANYA’DA SOKAK ÇOCUKLARINA UYGULANAN EĞİTİM PROGRAMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Türkiye ve Almanya’da sokak çocuklarına uygulanan eğitim programlarının hedef boyutunu karşılaştırmalı olarak incelemeyi amaç edinen bu çalışmada nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu oluşturan kurum ve kurum elemanları, tipik durum örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Kurum elemanlarının görüşleri yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi, kurumun uyguladığı eğitim programlarının hedefleri ise doküman analizi kullanılarak araştırma verilerine ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; hizmet verilecek alanlara kabul edilecek çocukların sahip oldukları özellikler ile ilgili Türkiye’de genel ifadeler kullanılırken, Almanya’da bu özelliklerin çeşitli problem alanlarıyla özdeşleştirilerek daha spesifik hale getirildiği görülmektedir. Almanya’da bilişsel, duyuşsal ve devinişsel alanda hedef ifadelerinin belirlendiği, özellikle duyuşsal alana ağırlık verildiği; Türkiye’de ise ana hatlarıyla hedef ifadelerinin yer aldığı, dolayısıyla yeterince ayrıntıya inilemediği söylenebilir. Almanya’da güç koşullarda yaşayan çouklara barınma, eğitim ve rehabilitasyon hizmeti veren kurumların uzak hedeflerini işaret eden ve onların bu faaliyetlerini destekleyen hukuki dayanaklar bulunmakta, Türkiye’de ise bu konudaki pek çok alanda net ifadeler bulunmamaktadır.

___

  • Acar, H. (2000). Çocuk hakları sözleşmesinde yer alan kimi haklar açısından sokakta ve hizmet sektöründe çalışan çocuklar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Aile, yaşlı, kadın ve gençlerden sorumlu alman devlet bakanlığı çocuk ve gençlere yardım kanunu. (tarihsiz). Sosyal Kanun Kitabı, 8. Basım.
  • Asian Development Bank. (2000). Report of the president to the board of directors on a grant (funded by the japan fund for poverty reduction) to the Republic of Indonesia for assisting gırl street children at rısk of sexual abuse, October 2000.
  • Altunbaş, H. (2000). İzmir'de güç koşullardaki çocukları topluma kazandırma çalışmalarına bir katkı. İzmir: TDI Yayınları.
  • Atauz, S. (1990). Ankara ve Şanlıurfa’da sokak çocukları araştırması. Ankara: UNICEF
  • Atauz, S. (1997). Diyarbakır sokak çocukları araştırması. Diyarbakır: Uluslararası Lions MD-118 U Yönetim Çevresi.
  • Atauz, S. http://www.superonline.com/nethaber/19980211/articles/ toplum_07.html
  • Atauz, S. http://www.superonline.com/nethaber/19980803/articles/ bolgesel_01.html
  • Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Blanc, C. (1992). “Urban Children in Distress: An Introduction to the Issues” The Urban Child Series, 2 Florence, Italy.
  • Council of Europe street children: co-ordinated research programme in the social field. (1994). Council of Europe Pres, Strasburg.
  • Dikmen, A. (1998). Çocuk haklarına dair sözleşme çerçevesinde İstanbul’da çalışan çocuklar üzerine bir değerlendirme. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Ennew, J. (1998). Sokak çocukları ve çalışan çocuklar -planlama için bir rehber (1. Basım). (Çeviren: Çiçek Öztek). Ankara: Pelin Ofset, UNICEF.
  • Ersevim, İ. http://www.superonline.com/nethaber/19981124/ articles/bolgesel_07. html
  • Fenton, N. (1997). Filipinler: sokak çocukları ve hizmet modelleri. Sokak çocukları sorunlar-çözümler-öneriler sempozyumu. (25-26 Haziran), İstanbul.
  • FES. (1992). Korunmaya muhtaç kent çocukları. Ekonomi Forumu Wirtschaftsforum Friedrich Ebert Vakfı, İstanbul.
  • Gövercin, H. (2000). Aile ve çevre özellikleri açısından Gaziantep sokak çocukları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Hohnholz, J. H. (1991). “Education and development ın the thirt world-some observations on the spot by a geographer” Education Volume 43.A Biannual Colection Of Recent German Contributions to the Field Of Educational Research. Edited by the Instıtute for Scientific Co-operation Tübingen 1991. Printed By Georg Hauser, Metzıngen.
  • İlik, B. ve Türkmen, Z. (1994). Sokakta çalışan çocuklar. Ankara: Sokaklarında Çalışan Çocuklar Merkezi, ILO-IPEC.
  • İlik, B; Türkmen, Z. ve Geter, R. (1994). Sokaktan ustalığa. Ankara: ILO-IPEC Çocuk İşçiliğini Sona Erdirilmesi Uluslararası Programı.
  • Karakütük, K. (1986). Türkiye'nin öğretim haritaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Küçükturan, G. ve Ö. Gözün. (2000). 7-15 yaş grubu sokakta çalışan ve çalışmayan çocukların kararlarını etkileyen moral değerlerin karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
  • Küntay, E. (1993). İstanbul’un sokak çocukları: karşılaştıkları riskler ve koruma politikaları, sosyolojideki son gelişmeler ve türkiye’deki etkileri. UNESCO, Ankara.
  • Mengi, A. http://www.superonline.com/nethaber/19980825/articles/ bolgesel_05.html
  • Okebukola, P. (tarihsiz). “Nomadıc And Street Chıldren’s Preference For Science Concepts: Implıcatıons For Cross-Cultural Scıenceteachıng”, Faculty of Education, Lagos State University, PMB 1087, Apapa, Lagos, NIGERIA. http://www.ouhk edu.hk/cridal/misc/okebukola.htm
  • Oto, R. http://www.superonline.com/nethaber/19990126/articles/ bolgesel_04.html
  • Sağır, Sündüs. (1999). Sokakta çalışan ve çalışmayan çocukların aile bireylerini ve aile ilişkilerini algılama biçimlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Salazar, M. C. (1995). “Kolombiya’da Çocuk İstihdamı Politika ve Programlar” Combating Child Labour, Ankara: ILO.
  • Senemoğlu, N. (2001). Çocuk hakları, çalışan çocuklar ve eğitim sorunları. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 151, Temmuz-Ağustos, Eylül 2001.
  • Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu. (1983). Ankara.
  • Uluğtekin, S. (1997). Sokak çocukları. Ankara: SPM Yayınları.
  • UNICEF. (1998a). Çocuk haklarına dair sözleşme uygulama el kitabı.
  • UNICEF. (1998b). http://www.superonline.com/nethaber/19981013/articles/toplum_ 18.html
  • Yılmaz, T. http://www.superonline.com/netnaber/19990123/articles/ yasam_07.html
  • Yılmaz, S. (1998). Sokak çocukları. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇOCUKLARA DİL ÖĞRETİMİ ALANINDA EĞİTİMİ

Nesrin ORUÇ ERTÜRK, Aylin KÖYALAN, Feryal ÇUBUKÇU

SABİT BEKLEME SÜRELİ ÖĞRETİMLE GERÇEKLEŞTİRİLEN ÇALIŞMALARIN ETKİLİLİĞİNİN İNCELENMESİ

Cem ASLAN, Necdet KARASU

ERKEK ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN KRONOTİPE GÖRE SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞLARI VE FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİ

Neşe TOKTAŞ, K. Alparslan ERDEM, Onur YETİK

AÇIK ÖĞRETİM LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN DÜŞÜNME STİLLERİNİN İNCELENMESİ

Ozana URAL, Elif ESMER

LİSANS, YÜKSEK LİSANS VE DOKTORA EĞİTİMİ VERİLEN EĞİTİM FAKÜLTELERİNDEKİ ÖĞRETİM ELEMANLARININ SINIF İÇİ İLETİŞİM BECERİLERİNİN İNCELENMESİ

Arslan BAYRAM, Süleyman Davut GÖKER, Hakan Serhan SARIKAYA, Hatice KUMANDAŞ ÖZTÜRK

OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE HAZZI GECİKTİRME VE YARATICILIK ARASINDAKİ İLİŞKİDE BİLİŞSEL ESNEKLİĞİN ARACI ROL

Bilgesu HASÇUHADAR, Hamit COŞKUN

Pulpotomi tedavisi uygulanan süt dişlerinin klinik ve radyolojik değerlendirilmesi

Sema AYDINOĞLU, İpek ARSLAN, Tuğçe DOĞAN

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN ÇOKGEN PROBLEMLERİNDEKİ MATEMATİKSEL DÜŞÜNME SÜREÇLERİ

Duygu YILDIRIM, Nilüfer YAVUZSOY KÖSE

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KONUŞMA KAYGILARINI GİDERMEDE HAZIRLIKLI KONUŞMALARIN ROLÜ

Serpil ÖZDEMİR

YABANCI DİL ÖĞRETİMİNDE BELLEK DESTEKLEYİCİLERDEN ANAHTAR SÖZCÜK YÖNTEMİNİN ÖĞRENCİLERİN SÖZCÜK DAĞARCIĞINI GELİŞTİRMEYE VE KALICILIĞA ETKİSİ

Harun ŞAHİN, Güngör KİL