ORTAOKUL DÜZEYİNDE GÜNEŞ, DÜNYA ve AY MODELİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Bu araştırmada Fen Bilimleri Dersi Programı’nda yer alan Dünya ve Evren konu alanının anlatımında kullanılmak üzere Güneş, Dünya ve Ay modelinin geliştirilmesi, geliştirilen model hakkında fen bilimleri öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi ve hazırlanan modelin kullanıldığı örnek bir ders planının yapılmasıyla fen bilimleri dersinde nasıl kullanılabileceğinin gösterilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018/2019 eğitim-öğretim yılında Çorum il merkezinde 20 derslikli bir ortaokulda çalışan 9 fen bilimleri öğretmeni ve aynı okulda eğitim gören 30 öğrenci mevcuduna sahip bir 6. sınıf oluşturmaktadır. Araştırmada geliştirilen model hakkında öğretmenlerin görüşlerinin incelenmesi için yarı yapılandırılmış görüşme formu, geliştirilen modelin fen bilimleri dersinde nasıl kullanılacağının araştırılması için ise gözlem formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin yorumlanmasında betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları, geliştirilen modelin başarılı bir 3 boyutlu analojik-pedagojik bir model olduğunu ve hazırlanan planın uygunluğunun, geliştirilen modelin fen bilimleri dersinde verimli olarak nasıl kullanılabileceğine ilişkin iyi bir örnek olduğunu göstermiştir.

___

  • Akdeniz, A. R. ve Yiğit, N. (2000). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin temel fizik kavramların anlama düzeyi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 5-14.
  • Aktan, C. C. ve Tunç, M. (1998). Bilgi toplumunun doğuşu ve gelişimi. Yeni Türkiye Dergisi, 1(2), 118-134.
  • Andersson, B. (1986). Pupils’ explânations of some aspects of chemical reactions. Science Education, 70(5), 549-563.
  • Aslan, F. (2015).Yenilenebilir enerji kaynaklarının fen eğitimi açısından önemi ve bu bağlamda geliştirilen rüzgar türbini materyalinin fen ve teknoloji ders kazanımları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Aslan, Z. ve Doğdu, S. (1993). Eğitim teknolojileri uygulamaları araç gereçleri. Ankara: Tekışık Ofset.
  • Bacanlı, H. (2011). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Bağdaş, E., Kirişçioğlu, S., ve Oluk, S. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacı kuram bağlamında Hands-on yöntemi, önemi, örnek uygulamaları ve değerlendirme. Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları Sempozyumunda sunuldu, İzmir.
  • Boğdan, R. C. ve Biklen, S. K. (1992). Qualitative research methods fort he social sciences. Boston: Allyn and Boston.
  • Bostan, A. (2008). Farklı yaş grubu öğrencilerinin astronominin bazı temel kavramlarına ilişkin düşünceleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • Briggs, H. ve Holding, B. (1986). Aspects of secondary students’ understanding of elementary ıdeas in chemistry. Full Report, CLISP, University of Leeds. Bülbül, E., İyibil, Ü. ve Şahin, Ç. (2013). Ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin astronomi kavramlarıyla ilgili algılamalarının belirlenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 22-28.
  • Comber, M. (1983). Concept development in relation to particulate theory of matter in the middle school. Research İn Science And Technological Education. 1(1), 27-39.
  • Çetin, O. ve Günay, Y. (2011). Fen eğitimine yönelik örnek bir web tabanlı öğretim materyalinin hazırlanması ve bu materyalin öğretmen ve öğrenci görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 175-202.
  • Çınar, O., Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 184-193.
  • Çilenti, K. (1985). Fen eğitimi teknolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Çoruhlu, T., Nas, S. ve Çepni, S. (2009). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin alternatif ölçme değerlendirme tekniklerini kullanmada karşılaştıkları problemler. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 122-141.
  • Çökelez, A. (2015). Fen eğitiminde model ve modelleme, öğretmenler, öğretmen adayları ve öğrenciler. Turkish studies. 255-272.
  • Düşkün, İ. (2011). Güneş, Dünya, Ay modeli geliştirilmesi ve fen bilgisi öğretmen adaylarının astronomi eğitimindeki akademik başarılarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Emrahoğlu, N. ve Öztürk, A. (2009). Fen bilgisi öğretmen adaylarının astronomi kavramlarını anlama seviyelerinin ve kavram yanılgılarının incelenmesi üzerine boylamsal bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 165-180.
  • Ergin, A. (1995). Öğretim teknolojisi ve iletişim. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Griffiths, A. K. ve Preston, K. R. (1992). Grade-12 students misconceptions relating to fundamental characteristics of atoms and molecules. Journal of Research in Science Teaching. 29(6), 611-628.
  • Günaydın, H. E. (2011). Bitkiler ve biyoçeşitliliğin öğretilmesine yönelik bir rehber materyal geliştirme çalışması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Harman, G. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarının model ve modelleme ile ilgili bilgilerinin incelenmesi. X. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunuldu, Niğde.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kılıç, C. (2010). Enderun mektebi örnekleminde günümüz üstün yetenekli çocuklarının eğitiminin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kılıç, R. (1997). Görsel öğretim materyalleri tasarım ilkeleri. Milli Eğitim Dergisi, 136, 74-82.
  • Minaslı, E. (2009). Fen ve teknoloji dersi maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin öğretilmesinde simülasyon ve model kullanılmasının başarıya, kavram öğrenmeye ve hatırlamaya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Mumcu, H. Y. ve Yıldız, S. (2015). Uzamsal düşünmeyi destekleyici web tabanlı öğretim materyali geliştirme, uygulama ve değerlendirilmesi. İlköğretim Onlıne, 14(4), 12090-1306.
  • Obut, S. (2005). İlköğretim 7. sınıf, maddenin iç yapısına yolculuk ünitesindeki atom yapısı ve periyodik çizelge konusunun eğitsel oyunlarla bilgisayar ortamında öğretimi ve buna yönelik bir model geliştirme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
  • Özdin, K. (2010). Kimyada önemli kavramlar ile ilgili somut materyal geliştirme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Roth, W. M. (1998). Starting small and with uncertaing, toward a neurocomputational account of knowing and learning school science laboratories. Internatıonal Journal of Science Education. 20 (9), 1089-1105.
  • Ünal, S., Coştu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
  • Ünsal, Y., Güneş, B. ve Ergin, İ. (2001). Yükseköğretim öğrencilerinin temel astronomi konularında ki bilgi düzeylerinin tespitine yönelik bir araştırma. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 47-60.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Şeçkin Yayıncılık.

___

APA Yılmaz, Ü. R. & Ünal, C. (2020). ORTAOKUL DÜZEYİNDE GÜNEŞ, DÜNYA ve AY MODELİNİN GELİŞTİRİLMESİ . Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 20 (2) , 806-819 . DOI: 10.17240/aibuefd.2020..-527615
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

ORTAÖĞRETİM KURUMLARINDA GÖREV YAPAN ÖĞRETMENLERİN A TİPİ KİŞİLİK ÖZELLİKLERİNİN TÜKENMİŞLİK ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE GENEL SİNİZMİN ARACI ROLÜ

Sefa CEYHAN, Hüseyin ÇİÇEK

ERGENLİK DÖNEMİNDEKİ ZİHİN YETERSİZLİĞİ OLAN ÇOCUKLARIN CİNSEL GELİŞİM ÖZELLİKLERİ ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Süleyman GÜRBÜZ, Emine ERATAY

GÜÇLÜ YÖN TEMELLİ YAKLAŞIM ve DEVAM AKADEMİK BAŞARI ve YABANCI DİL ÖĞRENME MOTİVASYONU ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Emrullah YILMAZ, Burhan AKPINAR

SURİYELİ MÜLTECİLERİN YOĞUN OLARAK YAŞADIĞI İLLERDE TÜRKÇE ÖĞRENME SÜREÇLERİ ÜZERİNE ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Emrah BOYLU, Pınar IŞIK

ARTIRILMIŞ GERÇEKLİKLE DESTEKLENMİŞ VİDEOLARLA ÖĞRETİMİN AKADEMİK BAŞARI, BİLİŞSEL YÜK VE MOTİVASYONA ETKİSİ

Murat ÇOBAN

OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ FEN EĞİTİMİNE YÖNELİK ÖZ-YETERLİKLERİ İLE BAŞARI AMAÇ ORYANTASYONLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Aycan BULDUR, Fatma ALİSİNANOĞLU

STEM ALANLARINA VE ÖĞRETİMİNE YÖNELİK TUTUMLARI İNCELEYEN MODEL ÇALIŞMASI

Emrah HİĞDE, Ferdiye KELEŞ, Hilal AKTAMIŞ

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SERBEST ZAMANLARINDA FİZİKSEL ETKİNLİKLERE KATILIMLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ “BOLU ABANT İZZET BAYSAL ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ”

Murat Firat BAYDAR, Ali AYCAN, Gazanfer DOĞU

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ “TARİHSEL ÖNEM” KAVRAMINA YÖNELİK GÖRÜŞLERİ

Cemil Cahit YEŞİLBURSA, Cengiz DÖNMEZ, Barış KAYA

TAŞIMA YOLUYLA EĞİTİME ERİŞİM UYGULAMASINDA AİLELERİN EĞİTİM SÜRECİNE KATILIMINA İLİŞKİN ÖĞRETMEN VE VELİ GÖRÜŞLERİ

Songül TÜMKAYA, Hakan ULUM