Kültür Endüstrisinde Oyunculuğun Ekonomi Politiğine Eleştirel Bir Bakış

Bu çalışmanın amacı, kültür endüstrisinin ekonomi politiği çerçevesinde sinema-televizyon endüstrisi ve ticari tiyatrolarda oyunculuk sanatının ne şekilde ve nasıl gerçekleştirildiğini Adorno’nun kültür endüstrisine yaptığı eleştirel bakış doğrultusunda inceleyerek tespitlerde bulunmaktır. Kültür endüstrisi üzerinden kültür metalarının üretim biçimi ve bu metaların tüketicilerde yarattığı ihtiyaçlar doğrultusunda ne şekilde pazarlandığı; iletişim çalışmalarına yön vermiş düşünürlerin düşünceleri doğrultusunda, oyunculuk mesleğini icra eden sanatçının bu sistemdeki özgünlüğü ve öznelliği yapılan tespit ve değerlendirmeler üzerinden tartışılacaktır. Bu çalışmayla ulaşılmak istenen amaç, bu zamana kadar göz ardı edilerek üzerine düşünülmemiş olan oyunculuk mesleğinin ekonomi politiğinin ne olduğunun tanımını yapmak ve kültür endüstrisinin kavramları üzerinden yapılan diyalektik çözümlemelerle günümüzde oyunculuk mesleğinin geldiği noktaya dair tespit ve açıklamalarda bulunmaktır.

A Critical Overview to Economy Politics of Acting in Cultural Industry

The goal of this study is to determine how the art of acting in the film industry and commercial theater is realized within the culture industry, examining specifically the Culture Industry of Adorno from a critical perspective. We will discuss the way in which cultural commodities are managed through the culture industry and how these commodities are marketed in accordance with consumers’ needs. We will also discuss the originality and the nature of the artists’ performances in the acting profession within this system by evaluating the thoughts and ideas of communication studies directors. The purpose of this study is to define the political economy of the acting profession, which has been ignored until now, and to explain it using a dialectical analysis method based on the concepts of the culture industry.

___

  • Adorno, T.W. (2011). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Adorno, T. W. (2003). Kültür endüstrisini yeniden düşünürken. İstanbul: YKY Yayınları.
  • Adorno T. W. (2017, October 20). On popular music. Retrieved from https://260mc.files.wordpress.com/2010/10/adorno-on-popular-music.pdf
  • Boal, A. (2014). Ezilenlerin tiyatrosu. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Baudrillard, J. (2016). Simülakrlar ve simülasyon. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • Baudrillard, J. (1997). Tüketim toplumu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2005). Kurgusal dünyanın gölgesinde bir unutkan. Z. Öker (Ed.), Kadife karanlık 21. yüzyıl iletişim çağını aydınlatan kuramcılar içinde (s. 193–256). İstanbul: Su Yayınları.
  • Fuchs, C. (2016). Sosyal medya eleştirel bir giriş. Ankara: Nota Bene Yayınları.
  • Marcuse, H. (1975). Tek boyutlu insan. İstanbul: İdea Yayınevi.
  • McLuhan, M. (1964). Understanding Media. NY: Mcgrawhill
  • Zizek, S. (2013). Çok kültürcülük, ya da çok uluslu kapitalizmin kültürel mantığı. A. Artun (Ed.), Çağdaş sanat ve kültüralizm içinde (s. 53–94). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Zizek, S. (2005). Lacan’ın çekiciyle put kırmak. N. Rigel (Ed.), Kadife karanlık 21. yüzyıl iletişim çağını aydınlatan kuramcılar içinde (s. 295–330). İstanbul: Su Yayınları.