Bölgesel Güç olarak Avrupa Birliği ve Dış Politika

Kıta Avrupası, 20. yüzyılda yaşamış olduğu 1. ve 2. Dünya Savaşlarının hemen ardından sosyo-ekonomik kalkınmanın yollarını aramıştır. Avrupa’nın yeniden inşası, savaşın hammaddesi olan kömür ve çelik birlikteliği ile başlamış, kendi içinde Avrupa Kömür Çelik Teşkilatı AKÇT , Avrupa Ekonomik Topluluğu AET , Avrupa Topluluğu AT ve Avrupa Birliği AB olarak günümüze kadar gelmiştir. Bu çalışmada, başladığı noktadan bugüne, kendi bölgesinde gerek ekonomik, gerek siyasi olarak güçlü bir Avrupa Birliği fikrinin bugün geçerliliğini halen koruyup korumadığı sorusuna, AB dış politikası üzerinden cevap aranmıştır. Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle birlikte coğrafi olarak doğuya doğru hızla genişleyen AB, beraberinde dış politika, güvenlik ve savunma gibi konularda yeni arayışların içerisine girmiştir. Bu arayış AB’ye gerek kendi kıtasında, gerekse yakın kıtalarda belli bir güç oluşturmasını sağlamıştır. Bu gücün varlığı ve sürdürülebilirliği, AB dış politikasının Afrika, Ortadoğu ve Orta Asya üzerinden örneklerle açıklanmaya çalışılmış ve güç kavramının nasıl ve neden sivil-askeri güçten normatif bir güce doğru kaydığının üzerinde durulmuştur

20th century, Continental Europe embarked on a quest for socio-economic development. Whereas coal and steel were the raw materials that led to war, reconstruction of Europe was initiated by a coal and steel association, which, in time, turned into European Coal and Steel Community, then into European Community and finally into the European Union as we know it today. This paper looks into EU foreign policy to find out whether the reflection of both economically and politically strong EU has hold so far. In parallel to its geographical expansion to the East following the end of the Cold War, the EU began a new search in the fields such as foreign policy, security and defence. This search helped the EU exercise a certain power not only in its own continent but also the neighboring continents. This paper seeks to explain the existence and sustainability of that power through examples of EU foreign policies against Africa, Middle East and Central Asia. Moreover, the paper focuses on how and why the notion of power has shifted from civil-military power to normative power.

___

  • Asseburg, Muriel. “The Arab Spring and the Arab-Israeli Conflict: A Vicious Circle of Mutually Reinforcing Negative Repercussions”, Sven Biscop, Rosa Balfour & Michael Emerson, (Der.) An Arab Springboard For EU Foreign Policy? Ocak 2012, s. 90.
  • “Avrupa Birliği’nin Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası ve Türkiye’nin Uyumu”, İstanbul, İktisadi Kalkınma Vakfı Yayınları
  • Bickerton, Christopher J. “Functionality in EU Foreign Policy: Towards a New Research Agenda?”, Journal of European Integration, Cilt: 32 No: 2, 2010, s. 215–217, 220–221.
  • Biscop, Sven et al. “Mediterranean Mayhem: Lessons for European Crisis Management”, Sven Biscop, Rosa Balfour & Michael Emerson (Der.), An Arab Springboard For EU Foreign Policy? 2012, s. 80–81.
  • Canbolat, İbrahim S. Avrupa Birliği ve Türkiye; uluslar üstü sistemle ortaklık, İstanbul, Alfa Aktüel Yayınları, 2011.
  • Çayhan, Esra. “Avrupa Güvenlik ve savunma Politikası ve Türkiye”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi (3) 2002, s. 43–45.
  • Crow, Brian. “ A Common Euroepan Foreign Policy after Iraq?”, International Affairs, Cilt: 79, No: 3, Mayıs 2003, s. 533, 535, 536.
  • Council of The Europeanunion, Brussels, 31 May 2013, 10306/13, (OR. en) PRESSE 225, http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/fo raff/137355.pdf, 31 Mayıs 2013
  • Dinan, Desmond. Europe Recast-A History of European Union, Hampshire, Palgrave Macmillan, 2004, s. 58, 59, 99, 246. Durance, Philippe ve Michel Challanges”,Emerald foresight, Cilt: 9 No: 6, 2007, s. 3–6. Godet, “Old Europe New
  • Durand, Fabien Jean Pierre Daniel, The European Community’s Response to the Central European Challenge the Genesis of a European Common Foreign Policy, Durham University Press, 1994, s. 95.
  • Eralp, Atila, “Avrupa Birliği'nde Lizbon Antlaşması çerçevesinde yapılmaya çabalanan kurumsallaşma sürecini, aynı zamanda da Avrupa Birliği Başkanlığına Herman van Rompuy'un seçilmesini yorumladı.”, 10 Ocak 2013, s. 1, http://www.dispolitika.org.tr/dosyalar/aeralp_111209.html.
  • Gingsberg, Roy. H. “Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası”, Desmond Dinan, (der.) AB Ansiklopedisi, s. 216.
  • Hettne, Söderbaum and Frerdik. Civilian Power Or Soft Imperialism? EU as a Global Actor and the Role of Interregionalism, Gothenburg, 2005.
  • Hill, C. European Foreign Policy: power block, civilian model – or flop?
  • Hill, Christopher ve Michael Smith, “International Relations and the European Union: Themes and Issues in International Relations and the European Union”, Christopher Hill, Michael Smith (der.), Oxford, The new European Studies Series, 2011, s. 10–11.
  • Hollis, Rosemary, Europe in the Middle East in International Relations of the Middle East, edt. L. Fawcett, Oxford University Press, 2005, s. 307.
  • http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/lizbon_antlasmasi.pdf
  • Kahraman, Sevilay. “Avrupa Birliği ve Irak Krizi: Bölünmeden Yeniden Birleşmeye Uzun, İnce Bir Yol”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi Cilt: 2, No: 1–4, Bahar 2003, s. 152–153.
  • Karluk, Sadık Rıdvan, “Küreselleşen Dünyada Avrupa Birliği’nin Orta Asya Ülkeleri İle Olan İlişkileri ve Bölgeye Yönelik Stratejisi”, Yeni İpek Yolu, TRACECA, www.bildiri.anadolu.edu.tr/papers/bildiri/makale/ 1073_b220p82.doc.
  • Kaya, Ayhan et al. Avrupa Birliği’ne Giriş, Tarih, Kurumlar ve Politikalar, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2011, s. 3.
  • Kuzmicheva, Larisa, “EU Foreign Policies in the Middle East--Iran, Iraq, Syria, http://www.wilsoncenter.org/sites/default/files/kuzmicheva.pdf Peace Process”, “Lizbon Antlaşması İçin El http://www.abbilgi.eu/web/Portals/0/docs/pdf/lisbon-final.pdf. Kılavuzu”, 13 Ocak 2013
  • Irondelle, Bastien. “Euroepan Foreign Policy:the End of French Europe”,Euroepan Integration, Cilt 30, No 1, 2008, s.165
  • Manners, Ian. “Normative Power Europe: A Contradiction in Terms ?”,Journal of Common Market Studies, Cilt: 40, No: 2, 2002, s. 236, 238, 239.
  • McCormick, John. Understanding the euroepan union, A Concise Introduction, New York, Palgrave Macmillan, 2005, s. 59.
  • Noutcheva, Gergana.“Enlargement Policy towards Central and Eastern Europe, 1989-2007/Normative Intended” in Who is a Normative Foreign Policy Actor? The European Union and its Global Partner, Centre For European Policy Studies, Brussels, 2008, s. 28.
  • Official Journal of the European Union, 13 Ocak 2013, http://eur- lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2007:306:FULL:E N:PDF.
  • Özdal, Barış. “Lizbon reform Andlaşması’nın Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası’na İlişkin Düzenlemelerin Analizi”, Journal of Security Strategies (Güvenlik Stratejileri Dergisi), Issue 07/2008, s.148
  • Özler, Zeynep.“Lizbon Antlaşması” İktisadi Kalkınma Vakfı Değerlendirme Notu, no:9 Ekim 2009,s.1
  • Pardo, Ramon Pacheco. “Normal Power Europe: Non-Proliferation and the Normalization of EU’s Foreign Policy”, European Integration, Cilt: 34, No: 1, 2012, s. 2, 3.
  • Salmon, Traver C. “Avrupa Siyasi Birliği”, Desmond Dinan (der.), Avrupa Birliği Ansiklopedisi, İstanbul Kitap Yayınevi, 2004, s. 181–182, 184– 185.
  • Sander, Oral. “Yeni Bir Bölgesel Güç Olarak Türkiye’nin Dış Politika Hedefleri”, Faruk Sönmezoğlu (der.), Türk Dış Politikasının Analizi, İstanbul, Der Yayınları, 1994, s. 420. “The Single European Act”, 22 Ekim 2012, http://ec.europa.eu/economy_finance/emu_history/documents/treaties/si ngleuropeanact.pdf.
  • Sissoko, Macki M. et al. “Impacts Of The Yaounde And Lome Conventıons On Ec-Acp Trade”, The African Economic & Business Review, Cilt: 1, No: 1, 1998, s. 6, 8–11.
  • Smith, Michael E. “The framing of European foreign and security policy: toward a post modern policy framework?”, Journal of Euroepan Public Policy, Cilt: 10, No: 4, 2011, s. 557, 559, 560.
  • Tezcan, Ercüment. “Maastricht ve Amsterdam Antlaşmaları Çerçevesinde Avrupa Birliği ve Batı Avrupa Birliği İlişkileri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 54–1, s. 144–145.
  • Tomic, Nikola. “Coordinative Discourses in Brussels: An Acency-oriedted Model of EU Foreign Policy Analysis”, Perspectives on European Politics and Society, 2013, 14:2, s225
  • Tonra, Ben ve Thomas Christiansen. The Study of EU Foreign Policy: Between International Relations and European Studies, Rethinking European Union Foreign Policy, Manchester University Press, 2004, s. 1, 9. “Treaty of Maastricht on European http://europa.eu/legislation_summaries/institutional_affairs/treaties/treat ies_maastricht_en.htm. Union”, 17 Ekim 2012
  • Turan, Aslıhan P. Avrupa Birliği’nin Afrika Kıtası’na Yaklaşımı, Mayıs
  • Usul, Ali Resul. “Avrupa Birliği’nin Orta Asya Politikaları: Sessiz ve Derinden”, Mustafa Aydın (der), Küresel Politikada Orta Asya, Nobel Yayınları, Ankara, 2005, s. 191.
  • Ülger, İrfan Kaya. Avrupa Dış Politikası ve AB Genişlemesi”, Avrupa Birliği Üzerine Notlar, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, Şubat 2005, s. 34.
  • Wagner, Wolfgang. ”Why the EU’s common foreign security policy will reaminintergovernmental: a rationalist institutional choice analysis of Euroepan crisis management policy”, Journal of European Public Policy, Cilt: 10, No:4, 2003, s. 579.
  • Whiteman, R.G. From Civilian Power to Superpower? The International Identity of the EU, Basingstoke, Plagrave Macmillan, 1998.
  • Whitney, Craig R. “A European common foreign and security policy?”, Cambridge Review of International Affairs, 10: 2, 1997, s. 176–177.