AGROTURİZMDE YENİ EĞİLİMLER: ZEYTİNYAĞI TURİZMİ

Yerleşik halk tarafından ekosisteme zarar vermeden yapılan geleneksel tarım faaliyetlerine turistlerin katılımı ile gerçekleştirilen agroturizm kapsamında ortaya çıkan yeni eğilimlerden birisi zeytinyağı turizmidir. Zeytincilikle ilgili faaliyetlere dayalı olarak ortaya çıkan zeytinyağı turizmi kapsamında, yalnızca gastronomi değil aynı zamanda doğa ve kültürel unsurlar da yer almaktadır. Dünyada zeytin ve zeytinyağı üretimi sıralamasında ön sıralarda bulunan Türkiye, sahip olduğu coğrafi ve kültürel çekiciliklerle zeytini bütünleştirebilecek, böylelikle zeytinyağı turizmi konusunda öne çıkabilecek ülkeler arasında yer almaktadır. Bu çalışma ile ülkemizde gerçekleştirilen zeytincilik faaliyetlerinin agroturizm kapsamında değerlendirilme potansiyeline yönelik bir inceleme yapılması amaçlanmıştır. Zeytinyağı turizmi konusunda öncü olarak nitelendirilebilecek olan ülkelerin faaliyetleri göz önünde tutularak, ülkemizin zeytinyağı turizmi potansiyeli ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışma, agroturizm faaliyetleri geliştirme gayesinde olan ve bunların gerçekleşebilmesi için işbirliği sergilemeleri beklenen bölgesel ve ulusal yönetim örgütlerine yol gösterici bilgiler sunması açısından önem taşımaktadır. Bunun yanı sıra, ülkemizdeki zeytin üreticilerinin yeni bir pazara girerek ekonomik kazanım sağlamalarına destek olabilecektir. Araştırmanın, zeytinyağı turizmi konusunda literatürdeki boşluğun kapatılmasına katkı sağlaması da öngörülmektedir. 

NEW TRENDS IN AGROTOURISM: OLEO TOURISM

Oleo tourism is one of the new trends in agritourism which is actualized through tourist participation into traditional agricultural activities carried out by local people, without harming the ecosystem. Within the scope of oleo tourism which is based on activities related to olive production, not only gastronomy but also nature and cultural elements are included. Turkey, which is at the forefront of olive production in the world, has high potential to integrate its geographical and cultural attractions with olive and thus can stand out in oleo tourism. The purpose of this research is to examine the potential of enabling current olive production facilities in the country within the scope of agritourism, considering the activities of the countries that can be described as the pioneers in oleo tourism. This study has importance for providing leading knowledge to regional and national organizations which are expected to work in cooperation to develop agritourism activities. It is also supposed to be supportive for olive producers to enter in new market segment and to obtain financial gain. In addition to that, it is anticipated that the research will contribute to closing the gap in the literature related to olive oil tourism. 

___

  • ALONSO, A.D. 2015. Far away from sun and beach: opportunities and challenges for cultural tourism in Córdoba, Spain, Journal of Heritage Tourism, 10:1, 21-37. ALONSO, A.D. ve NORTHCOTE, J. 2010. The Development of Olive Tourism in Western Australia, International Journal of Tourism Research, 12, 696–708. ARROYO, C.G., BARBIERI, C. ve RICH, S.R. 2013. Defining agritourism: A comparative study of stakeholders’ perceptions in Missouri and North Carolina, Tourism Management 37: 39-47. CIVELEK, M.O., DALGIN, T. ve ÇEKEN, H. 2015. Tarım Turizmi Uygulamaları ve Pazarlama Modelleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi, International Journal of Social and Economic Sciences, 5 (2): 40-45. DE SALVO, P., HERNÁNDEZ MOGOLLÓN, J.M., DI CLEMENTE, E., ve CALZATI V. 2013. Territory, tourism and local products. The extra virgin oil´s enhancement and promotion: A benchmarking Italy-Spain, Tourism and Hospitality Management, 19 (1): 23-34. GUTIÉRREZ-SALCEDO, M., MURGADO-ARMENTEROS, E.M. ve TORRES RUIZ, F.J. 2016. La influencia de la calidad en el precio de los aceites de oliva en origen, Revista De Estudios Regionales (107), 157-175. GÜLHAN, D. 2016. Sürdürülebilir Turizm Kapsaminda Tarim Endüstrisi Ve Zeytinyaği Turizminin Birgi Yerleşiminde Olabilirliği Üzerine Bir Değerlendirme, Social Sciences (NWSASOS), 3C0140, 2016; 11(2): 116-132. HALL C.M., SHARPLES L., MITCHELL R., MACIONIS N. ve CAMBOURNE B. 2003. Food tourism around the world: Development, management and markets. Oxford, Butterworth Heinemann. HENDERSON J.C., 2009. Food tourism reviewed, British Food Journal, 111, 4, 317-326. LÓPEZ-GUZMÁN, T., CAÑERO MORALES, P. M., CUADRA, S. M. ve ORGAZ-AGÜERA, F. 2016. An Exploratory Study Of Olive Tourism Consumers, Tourism and Hospitality Management, 22, 1, 57-68. KIZOS, T. ve IOSIFIDES, T. 2007. The contradictions of agrotourism development in Greece: Evidence from three case studies, South European Society and Politics, 12, 59–77. MANISA, K., YERLIYURT, B. ve GÜL, H. 2013. Turizm Sektöründeki Yeni Eğilimler Perspektifinde Ege Bölgesindeki Zeytincilik ve Zeytinyağı Üretiminin Alternatif Turizm Türleri Üzerinden Değerlendirilmesi, Ayvacık Örneği. Mehmet Kemal Dedeman Araştırma ve Geliştirme Proje Yarışması Birincilik Ödülü, http://www.dedeman.com.tr/oduller/turizm/2013/MKD_2013_TURIZM_BIRINCILIK_O DULU.pdf [Erişim Tarihi: 4 Mart 2017]
Journal of Life Economics-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2014
  • Yayıncı: Rating Academy