KURUMİÇİ SOSYAL PAYDAŞLAR VE KURUMSAL İTİBAR İLİŞKİSİ

Yalnızca kaliteli ve çok çeşitli ürün ve hizmet üretmenin olumlu bir kurumsal itibar için yeterli olmadığı günümüz rekabet koşullarında paydaşları tarafından sevilmek, güvenilmek ve desteklenmek işletmeler için çok daha önemli hale gelmiştir. Bu bağlamda işletmeyi etkileyebilecek tüm paydaşlarla tutarlı ve sağlıklı ilişkiler kurulmalı, paydaşların istek ve beklentileri her daim dikkate alınmalıdır. Güçlü bir kurumsal itibara sahip olmak tüm kurumlar için  hayati öneme sahiptir. Olumlu bir kurumsal itibara sahip olmak isteyen kurumlar tüm sosyal paydaş gruplarını dikkate almak durumundadırlar. Paydaşlar kurumu bir kimlik unsuru olan ismiyle tanır ve kurumun faaliyetlerini, planlarını ve niyetlerini açıklamak için yaptığı çeşitli sunumlarla hatırlar. Bu sunumları çeşitli şekilde yorumlarlar ve kurumla ilgili imajlar oluştururlar. Paydaşlar nezdinde kurumla ilgili oluşan imajların tümü, kurumun itibarını oluşturmaktadır. Bu çalışmada; kurumsal itibar, kurumsal itibar yönetimi ve sosyal paydaşlar ilişkisi ile ilgili literatür taramasına yer verilmiştir.

___

  • Ak, M. (1998). Firma/Markalarda Kurumsal Kimlik ve İmaj, İstanbul: Işıl Ofset Sanayi Ltd. Şti..
  • Akgöz, E. ve Solmaz, B. (2010). “Turizm İşletmelerinde İtibar Yönetimi”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13 (19), 23-41.
  • Akın, M. Ş. (2010). Görünmez Değerler, İstanbul: Kitap Dostu Yayınları.
  • Akmehmet, D. (2006). Kurumsal İtibar Yönetimi ve Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Aktan, Ç. C. ve Börü, D. (2007). Kurumsal Sosyal Sorumluluk, İstanbul: İgiad Yayınları.
  • Akyürek, R. (2005). Kurumsal İletişim Yönetimi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Aydede, C. (2005). Teorik ve Uygulamalı Halkla İlişkiler Kampanyaları, İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Bakan, Ö. (2005). Kurumsal İmaj, Konya: Tablet Yayınları.
  • Balıkçı, Y. (2009). İşletmelerde Risk Yönetimi, İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Barutçugil, İ. (2009). Müşteri İlişkileri ve Satış Yönetimi, İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bilmez, E. (2011). “Kriz Döneminde Kurumsal İtibar Yönetiminin Önemi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 14 (1-2), 173-188.
  • Bolat, O. İ. (2006). “Konaklama İşletmelerinde Kurumsal İmaj Oluşturma Süreci”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (15), 107-126.
  • Bülbül, R. (2004). Halkla İlişkiler, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Christensen, L. T., Morsing, M. and Cheney, G. (2008). Corporate Communications: Convention, Complexity and Critique, London: SAGE Publications Ltd..
  • Cornelissen, J. (2008). Corporate Communication: A Guide to Theory and Practice, London: SAGE Publications Ltd..
  • Çakır, T. (2009). “Kurumsal İtibar-Örgütsel Doku İlişkisine Kuramsal Bir Yaklaşım: Paydaş Teorisi” İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, (39), 49-64.
  • Çiftçioğlu, A. (2009). Kurumsal İtibar Yönetimi, Bursa: Dora Yayın Dağıtım.
  • Daniels, T. D., Spiker, B. K. and Papa, M. J. (1997). Perspectives On Organizational Communication, New York: McGraw Hill.
  • Davis, A. (2006). Halkla İlişkilerin ABC’si, Ü. Şendilek (Çev.), İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Doorley, J. And Garcia, H. (2007). Reputation Management: The Key to Successful Public Relations and Corporate Communication, New York: Routledge Taylor &Francis Group.
  • Dönmez, D. (2008). “Paydaş Teorisi Çerçevesinde Otel İşletmelerinin Seyahat Acentaları İle İlişkileri ve Otel İşletmelerinin Performansı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma”, İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, (61), 91-112.
  • Dörtok, A. (2004). Kurumsal İtibarınızdan Kaç Sıfır Atabilirsiniz?, İstanbul: Rota Yayınları.
  • Durğun, S. (2006). “Örgüt Kültürü ve Örgütsel İletişim”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 112-132.
  • Er, G. (2008). Sanal Ortamda İtibar Yönetimi, İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Ergenç, E. (2010). Kurumsal İtibar Yönetiminde Liderliğin Rolü Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Ertuğrul, F. (2008). “Paydaş Teorisi ve İşletmelerin Paydaşları İle İlişkilerinin Yönetimi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (31), 199-223.
  • Fıkırkoca, M. (2003). Bütünsel Risk Yönetimi, Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Fidan, M. ve Gülsünler, M. E. (2003). “Kurum Kimliğinde Kriz Yönetiminin Yeri ve Önemi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 465-475.
  • Freeman, R. E., Harrison, J. S. And Wicks, A. C.(2007). Managing for Stakeholders: Survival, Reputation and Success, London: Yale University Press.
  • Grunig, J. E. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, E. Özsayar (Çev.), İstanbul: Rota Yayınları.
  • Gülsünler, M. E. (2007). “Kurum Kimliği Süreci ve İşleyişi Üzerine Teorik ve Uygulamalı Bir Çalışma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), 281-294.
  • Gültekin, N. ve Küçük, F. (2004). “Kurum İmajı Açısından Paydaş Memnuniyeti”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (1), 335-347.
  • Gümüş, M. (2009). İtibar Yönetimi: Çanakkale Bölgesindeki Otel İşletmelerine Yönelik Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Gümüş, M. ve Öksüz, B. (2009). Turizm İşletmelerinde Kurumsal İtibar Yönetimi, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Gümüş, M. ve Öksüz, B. (2009). “İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi”, Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 4 (14), 2129-2150.
  • Güzelcik, E. (1999). Küreselleşme ve İşletmelerde Değişen Kurum İmajı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Hepkon, Z. (2003). “Kurumsal Kimlik İnşasını Belirleyen Faktörler: Bir Literatür Taraması”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (4), 175-211.
  • Hopkins, M. (2007). Corporate Social Responsibility and International Development: Is Business the Solution?, London: Earthscan Publishing.
  • Işık, M. (2008). Sizinle İletişebilir miyiz, Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Kadıbeşegil, S. (2007). İtibar Yönetimi, İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Kadıbeşegil, S. (2009). Şimdi Stratejik İletişim Zamanı, İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Karakılıç, N. Y. (2005). “Kurumsal İtibarın Müşteri Tercihleri Üzerine Etkileri”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (2), 181-196.
  • Karaköse, T. (2006). Eğitim Örgütlerindeki İç ve Dış Paydaşların Kurumsal İtibara İlişkin Algılamaları, Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Karaköse, T. (2007). Kurumların DNA’sı İtibar ve Yönetimi, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Karaköse, T. (2007). “Örgütler ve Kriz Yönetimi”, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, (13), 1-15.
  • Karatepe, S. (2008). “İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (23), 77-97.
  • Kayalar, M. ve Özmutaf, N. M. (2007). “Gelişme Yönelimli Kurum Kültürü İle Yöneticinin Yönetsel Tutumları Arasındaki İlişkisellik”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (3), 163-176.
  • Korkmaz, A. (2007). “Yazılı Basında Kurum Kimliğinin Oluşturulması Sürecinde Kurum KimliğiStratejisinin Belirlenmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), 385- 391.
  • Kocabaş, F., Elden, M. ve Yurdakul, N. (1999). Reklam ve Halkla İlişkilerde Hedef Kitle, İstanbul:İletişim Yayınları.
  • Küçük, F. (2005). “İnsan Kaynakları Açısından Kurumsal İmaj”, Fırat Üniversitesi Sosyal BilimlerDergisi, 15 (2), 248-266.
  • Küçük, F. ve Bayuk, M. N. (2007). “Kriz Ortamında Bir Başarı Faktörü Olarak Çalışanların Kurum İmajı”, Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 2 (7), 795-808.
  • Maya, İ. Ç. (2011). Eğitim Kurumlarında Risk Yönetimi, Ankara: Anı Yayınları.
  • Odabaş, H. (2001). Kurumsal İletişim Açısından Yazışmalar ve Ülkemizde Yazışmaların Durumu. 21.Yüzyıla Girerken Enformasyon Olgusu Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 19-20 Nisan. Ankara: Türk Kütüphaneciler Derneği, 158-172.
  • Odabaşı, Y. (2009). Satışta ve Pazarlamada Müşteri İlişkileri Yönetimi, İstanbul: Sistem Yayınları.
  • Okay, A. (2002). Kurum Kimliği, İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Okay, A. ve Okay, A. (2007). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, İstanbul: Der Yayınları.
  • Okay, A. ve Okay, A. (2007). Halkla İlişkiler ve Medya, İstanbul: Media Cat Yayınları.
  • Özalp, İ., Tonus, H. Z. ve Geylan A. (2010). “Paydaşları Açısından Akademik Organizasyonlarda İtibar”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 99-106.
  • Özdemirci, F. (2007). Kurumsal İletişim ve Belge Yönetimi. I. Uluslar arası Bilgi Hizmetleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 25-26 Mayıs, İstanbul: Türk Kütüphaneciler Derneği İstanbul Şubesi, 315-324.
  • Özkan, A. (2009). Halkla İlişkiler Yönetimi, İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
  • Özkan, G. (2010). İtibar Yönetiminde Kriz İletişiminin Önemi ve THY ile Atlas Jet Örneklerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Öztürk, G. (2006). “Logonun Kurum Kimliği Üzerindeki Etkisi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (9), 1-17.
  • Özüpek, M. N. (2005). Kurum İmajı ve Sosyal Sorumluluk, Konya: Tablet Yayınları.
  • Paksoy, A. Ç. (1999). Türkiye’deki Halkla İlişkiler Uygulamaları, İstanbul: Rota Yayınları.
  • Peltekoğlu, F. B. (2007). Halkla İlişkiler Nedir?, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Rayner, J. (2005). Managing Reputational Risk: Curbing Threats, Leveraging Opportunities, West Sussex: John Wilwy & Sons Ltd..
  • Sarıkaya, M. ve Oruç, İ. (2010). “Kurumsal İtibar Oluşturmada Stratejik İşbirliği Olarak İşletme-STKİlişkisi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (2), 95-102.
  • Saydam, A. (2005). “Arka Sayfa”, NPQ Türkiye Dergisi, 7(1), 70.
  • Saydam, A. (2007). İletişimin Akıl ve Gönül Penceresi Algılama Yönetimi, İstanbul: Rota Yayınları.
  • Solmaz, B. (2004).Kurumsal Söylenti ve Dedikodu, Konya: Tablet Yayınları.
  • Solmaz, B. (2007). Kurumsal İletişim Yönetimi, Konya: Tablet Yayınları.
  • Şakar, N. (2011). Kurumsal İtibar ve Paradigmalar, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Şimşek, M. Ş. (2002). Yönetim ve Organizasyon, Konya: Günay Ofset.
  • Tak, B. (2009). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları ve Paydaş Grupları İle İlişkilerinin Yönetimi, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Taşkın, E. ve Sönmez, S. (2005). “Kurumsal İmaj Oluşturmada Halkla İlişkilerin Rolü ve Bir Alan Araştırması”, Akademik Bakış Uluslar arası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, (7), 1-26.
  • Tikveş, Ö. (2005). Halkla İlişkiler ve Reklamcılık, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Theaker, A. (2008). Halkla İlişkilerin El Kitabı, M. Yaz (Çev.), İstanbul: Media Cat Kitapları.
  • Tığlı, M. (2003). “Kurum İmajı Kavramı ve Sembolik Analoji Tekniği Yoluyla Marmara Üniversitesi’nin Kurum İmajının Belirlenmesine İlişkin Bir Uygulama”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18 (1), 245-256.
  • Tutar, H. (2008). Simetrik ve Asimetrik İletişim Bağlamında Örgütsel Algılama Yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Ural, E. G. (2002). “Değer Yaratan Bir Halkla İlişkiler Çalışması Olarak İtibar Yönetimi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (2), 83-93.
  • Uzunoğlu, E. ve Öksüz, B. (2008). “Kurumsal İtibar Riski Yönetimi: Halkla İlişkilerin Rolü”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 5 (3), 111-123.
  • Vural, Z. B. A. (2010). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Visser, W., Matten, D., Pohl, M. and Tolhurst, N. (2010). The A to Z of Corporate Social Responsibility, West Sussex: John Wiley&Sons Ltd..
  • Yağmurlu, A. (1997). “Örgüt Kültürü: Tanımlar ve Yaklaşımlar”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 52 (1-4), 717-724.
  • Yurdakul, N. Başok ve Coşkun, G. (2008). Teoriden Pratiğe Halkla İlişkiler Projeleri-Ödüllü Örnek Uygulamalar, Ankara: Nobel Yayınları.