19299

Duygusal İhmal ve İstismara Uzmanların Bakış Açısı

Çocuğa yönelik duygusal ihmal ve istismar, diğer istismar türlerinde olduğu gibi gözle görülebilen bulguları olmadığı için hemen tespit edilemeyebilir. Bu nedenle önem verilmesi gereken bir konudur. Çünkü sebep olduğu olumsuz etkiler uzun yıllar sürebilir ya da uzun yıllar sonra ortaya çıkabilir. Tüm bu sebeplerden ötürü duygusal ihmal ve istismarın uzmanlar tarafından iyi gözlemlenebilmesi gerektiği düşünüldüğü için bu araştırma kapsamında çocukla karşılaşan ya da karşılaşma ihtimali bulunan uzmanların duygusal ihmal ve istismara bakış açılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nicel araştırma olarak tasarlanmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden nedensel-karşılaştırmalı araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak duygusal ihmal, istismar ve kötü muamele ile ilgili soruların yer aldığı “Uzmanlar İçin Soru Formu” kullanılmıştır. Gelişigüzel örnekleme yönteminden yararlanılarak 780 uzman (çocuk gelişimci, doktor, psikolog, avukat, öğretmen ve asker/polis) görüşüne ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde; hem soru formunda listelenen davranışların uygun olup olmadığı konusunda, hem de davranışların çocuk ihmal ve istismarı olup olmadığı konusunda uzmanlar arasında yüzdesel olarak anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Ancak tek yönlü varyans analizi sonuçları incelendiğinde, bazı davranışlarda uzman yanıtları arasında anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Ortaya çıkan farklılığın hangi uzman grubundan kaynaklandığını belirlemek için Tukey testi yapılmıştır. Tukey testi sonuçları değerlendirildiğinde, çocuk gelişimcilerle diğer meslek grupları arasında olumlu anlamda farklılaşma olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Duygusal istismar, duygusal ihmal, kötü muamele

Anahtar Kelimeler:

uygusal istismar, duygusal ihmal, kötü muamele, bakış açısı, çocuk

The Perspective of Experts About Emotional Neglect and Abuse

Emotional neglect and abuse should be closely observed by experts and for that reason this study aims to determine the viewpoints on emotional neglect and abuse of experts who encounter or might possibly encounter children who are at risk of abuse. Quantitative research methods were used in this research, more specifically, the causal-comparative research method. A “questionnaire for experts” was used as a data collection tool for questions about emotional neglect and abuse. 780 experts were consulted using the random sampling method. A general evaluation of the results showed that there was no significant difference among experts in terms of whether the behaviors listed in the questionnaire were appropriate or not and whether they classified listed behaviors as child neglect or abuse. However, when the results of the one-way analysis of variance were examined, it was found that there were significant differences between the experts’ responses for some behaviors. The Tukey test was conducted to determine which group of experts had different opinions than others. When the results of the Tukey test were evaluated, it was seen that there was a positive difference between child development and other occupational groups.

Keywords:

Emotional abuse, emotional neglect, ill-treatment, perspective, child,

PDF

___

Akdoğan, R. (2017). A model proposal on the relationships between loneliness, insecure attachment, and inferiority feelings. Personality and Individual Differences, 111, 19–24. https://doi.org/10.1016/j.paid.2017.01.048.
Arlı, M. ve Nazik, H. (2001). Bilimsel araştırmaya giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
Atıcı, A. (2004). İlköğretim I. kademe öğretmenlerinin sınıf içi problem davranışlara yönelik müdahalelerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Atıcı, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin davranış problemleriyle baş etme konusunda öğretmen-psikolojik danışman işbirliğine ilişkin görüşlerin karşılaştırılması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 25, 55–65.
Benson, S. N. K. (2009). A review of “Observation techniques: structured to unstructured” Gillham, B. (2008). London & New York: Continuum International Publishing Group.
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. (1990) erişim adresi: http://www.unicef.org/turkey/crc/_cr23c.html adresinden 20.12.2018 tarihinde indirilmiştir.
Brassard, M. R., Hart, S. N., & Hardy, D. (1991). Psychological and emotional abuse of children. In R.T. Ammerman & M. Herson (Eds.), Case studies in family violence. New York: Plenum Press.
Brown, S., Fite, P. J., Stone, K., & Bortolato, M. (2016). Accounting for the associations between child maltreatment and internalizing problems: The role of alexithymia. Child Abuse & Neglect, 52, 20–28.
Bulucu, Ö. (2003). İlköğretim I. kademe öğretmenlerinin sınıf davranış yönetiminde yetkinlik algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Bulut, S. (2016). Çocuk cinsel istismarı hakkında bir derleme. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 139–156.
Cavanaugh, A. M., & Buehler, C. (2015). Adolescent loneliness and social anxiety: The role of multiple sources of support. Journal of Social and Personal Relationships, 1–21. https://doi.org/10.1177/0265407514567837
Chan, J. S., Chow, Y., & Elliott, J. M. (2000). Professional and public perceptions of physical child abuse and neglect in Singapore. Research Monograph. Singapore Children’s Society.
Chen, C., & Qin, J. (2019). Emotional abuse and adolescents’ social anxiety: The roles of self-esteem and loneliness. Journal of Family Violence, 1–11.
Claussen A., & Crittenden P. (1991). Physical and psychological maltreatment relations among types of maltreatment. Child Abuse Neglect, 15, 5–18.
Çamurdan, A. (2000). Çocuk ihmali, çocuk istismarı ve ihmaline multidisipliner yaklaşım. Ankara: Çocuk İstismarı ve İhmalini Önleme Derneği Yayınları.
Çiftçi, Z., Gülaçtı, F. ve Çetinkaya, B. (2018). Üniversite öğrencilerinin duyarlık düzeyleri ile algılanan duygusal istismar düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Suç Korkusu Suç Mağdurları ve Yaşanan Sosyal Travmalar Kongre Kitabı, 441–457.
Dünya Sağlık Örgütü (2006). The World Health Report 2006-Working Together for Health. Erişim adresi: http:// www.who.int/whr/2006/en/
Dünya Sağlık Örgütü. (1999). Report of the consultation on child abuse prevention. Geneva: World Health Organization.
Dye, H. L. (2019). Is emotional abuse as harmful as physical and/or sexual abuse? Journal of Child & Adolescent Trauma, 1–9.
Elliott, J. M., Thomas, J. I., Chan, J. S., & Chow, Y. (2000). Professional and public perceptions of child abuse and neglect in Singapore: An overview. Singapore: Singapore Childrens Society.
Jaffe-Gril, E., Jaffe, J., & Segal, J. (2007). Types, signs, symptoms, caoses and getting help. Child Abuse and Neglect. Erişim adresi: www.helpguide.org/mental/childabusephysicalemotionalsexualneglect.htm
Gabarino, J., Guttmann, E., & Seeley, J. W. (1986). The psychologically battered child. San Francisco: Jossey-Bass.
Glascock, J. (2008). Direct and indirect aggression on prime-time network television. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 52(2), 268–281.
Hamlett, T. A. (2007). Contant analysis of aggression in television programs for preschoolers, (The Degree of Doctor of Philosophy), Texas Woman’s University, Texas.
Iwaniec, D. (1995). The emotionally abused and neglected child: Identification, assessment, and intervention. New York: John Wiley & Sons.
Liu, C., Chen, X., Song, P., Lu, A., Wang, L., & Zhang, X. (2018). Relationship between childhood emotional abuse and self-esteem: A dual mediation model of attachment. Social Behavior and Personality, 46(5), 793–800.
Luke, N., & Banerjee, R. (2013). Differentiated associations between childhood maltreatment experiences and social understanding: A meta-analysis and systematic review. Developmental Review, 33(1), 1–28.
Malik, S., & Kaiser, A. (2016). Impact of emotional maltreatment on selfesteem among adolescents. Journal of Pakistan Medical Association, 66(7), 795–799.
Metin, M. (2014). Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Metinyurt, H. A. I. ve Sarı, H. Y. (2016). Sağlık çalışanlarının çocuk ihmali ve istismarını tanıma düzeyleri. Çocuk ve Medeniyet Dergisi, 1(1), 101–121.
Ministry of Community Development and Sports. (2001). Management of child abuse in Singapore: A manual for professionals and service providers working with children. Singapore: Ministry of Community Development and Sports.
Navarre, E. L. (1987). Psychological maltreatment: the core component of child abuse, in M.R. Brassard, R. Germain, & S.N. Hart, (Eds.), Psychological maltreatment of children and youth. New York: Pergamon Press.
O‟Hagan, K. (1993). Emotional and psychological abuse of children. Buckingham: Open University Press.
Ömeroğlu, F. (1996). Okulöncesi dönemde çocuğun terbiyesinde annenin rolü ve annelerin çocuk yetiştirme tutumları (anne tutumlarının demografik bilgilere göre farklılaşıp farklılaşmadığına ilişkin bir araştırma). (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Özyürek, A., Çetin, A., ve Yıldırım, R. (2018). Aile hekimi ve öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusundaki görüş ve tutumları. Itobiad: Journal of the Human & Social Science Researches, 7(1), 436–453.
Özyürek, A., ve Tezel Sahin, F. (2005). 5-6 yaş grubunda çocuğu olan ebeveynlerin tutumlarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 19–34.
Paavilamen, E., & Tarkka M. T. (2003) Definition and identification of child abuse by finnish public health nurses. Public Health Nurs; 20(1), 49–55
Pelendecioğlu, B. ve Bulut, S. (2009). Çocuğa yönelik aile içi fiziksel istismar. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 49–62.
Külcü Polat, D. ve Karataş, H. (2016). Çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeylerinin incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 32(1), 48–58.
Sabbagh, M. A., & Bowman, L. C. (2018). Theory of mind. Stevens’ Handbook of Experimental Psychology and Cognitive Neuroscience, 4, 1–39.
Sağır, M., ve Gözler, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik görüşleri ve farkındalık düzeyleri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(5), 67–102.
Sağlık Bakanlığı. (2011). Sağlık Bakanlığı Çocuk İhmal ve İstismarı, Erişim adresi: https://hsgm.saglik.gov.tr/tr/ ruh-sagligi/1491-ihmal-istismar.html
Segal, U. A. (1992). Child abuse in India: An empirical report on perceptions. Child Abuse and Neglect, 16(6), 887–908.
Şendoğdu, M. C. (2000). Anaokuluna devam eden 5-6 yaş çocuklarının anne babalarını algılamaları ile anne babaların kendi tutumlarını algılamaları arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tower, C. C. (1993). Understanding child abuse and neglect. Boston: Allyn & Bacon.
Trocmé, N., MacLaurin, B., Fallon, B., Daciuk, J., Billingsley, D., Tourigny, M., Mayer, M., Wright, J., Barter, K., Burford, G., Hornick. J., Sullivan, R., & McKenzie, B. (2001). Canadian Incidence Study of Reported Child Abuse and Neglect: Final Report. Ottawa, Ontario: Minister of Public Works and Government Services Canada.
Wiehe, V. R. (1990). Sibling abuse: Hidden physical, emotional and sexual trauma. Lexington, MA: Lexington Books.