Emar Şehrinin Tarihi Kaynakları Hakkında Bir Değerlendirme

Aştata Krallığı’nın merkezi olan Emar ile ilgili bilgilerimizin büyük bir kısmı, civardaki şehir devletlerinden gelmektedir. Emar şehri en ihtişamlı zamanları olan, M.Ö. 14. yüzyılda dahi, başka devletlerin kontrolü altındaydı. Ekonomik açıdan bir Halep şehri kadar zengin olan Emar, bu avantajını, muhtemelen dış siyasetinde kullanamamıştır. Emar şehri, siyasi olaylarından çok, dini açıdan öne çıkan bir yer görünümü vermektedir. Emar şehri kralları ile ilgili bilgilerimiz hala kesin değildir. Bu devlet muhtemelen Deniz Kavimleri istilasından sonra tarih sahnesinden çekilmiştir.
Anahtar Kelimeler:

Emar, Aştata, Kuzey Suriye, Ebla.

A large parf of knowledge about Emar which is capital of the kingdom of Aştata, comes from the surrounding city-states. The city of Emar are the most glorious times of the fourteenth century BC, even under the control of other states. Economically, the city of Emar is as rich as the city of Aleppo, probably this advantage could not be used in the foreign policy. The city of Emar gives a prominent religious view of the city of Emar. This state was probably taken the stage of the history after the invasion of the Sea People.

___

ADAMTHWAITE, Murray; (2001), Late Hittite Emar: The Chronology, Synchronisms and Socio-Political Aspects of a Late Bronze Age Fortress Town, Australia, 179p.

AKKERMANS VE SCHWARTZ, Peter M.M.G. ve Glenn; (2003), The Archaeology of Syria, From Complex Hunter-Gatherers to Early Urban Societies (16.000-300 BC), New York, 467p.

ALP, Sedat; (2005), Hitit Çağında Anadolu, Tübitak Yayınları, Ankara, 184s.

BECKMAN, Gary; (1996), “Emar and İts Archives Emar”:The History, Religion and Culture of a Syrian Town in The Late Bronze Age, 1-13, Bethesda, 179p.

CORNIL, Pierre; (1990), “Liste des Noms Geographique des Textes Hittites, KBo XXIII-XXX, XXXIII, KUB XLV-LVII” Hethitica X, 7-108, 227s.

D’ALFONZO VE COHEN, Lorenzo ve Yoram; (2006), “The City of Emar among the Late Bronze Age Empires History Landscape and Society: The Duration of the Emar Archives and the Relative and Absolute Chronology of the City”, Proceeding of the Konstanz Emar Conference, 3-25, Münster, 64p.

DEL MONTE VE TISCHLER, Giuseppe ve Johann; (1978), Die Orts und Gewassernamen der Hethitischen Texte, RGTC 6, Berlin, 254p.

FAIST VE FINKBEINER, Betina ve Uwe; (2002), “Emar Eine Syrische Stadt Unter Hethitischer Herrschaft” Die Hethiter und ihr Reich Volk der 1000 Götter, BonnStuttgart, 190-195, 64p.

ERİNÇ, Sırrı; (1980), Sırrı Erinç, Human Ecology in Southeastern Anatolia, İstanbul, 192s.

HOFFMAN, Inge; (1984), Der Erlass, Telipinus, Texte der Hethiter 11, Heidelberg., 322p.

HORNUNG, Eric; (2004), Mısır Tarihi, Çev: Zehra Aksu Yılmazer, İstanbul, 203s.

KARAUĞUZ, Güngör; (2002), Hitit Devletinin Siyasi Antlaşma Metinleri, Konya, 275s.

KLENGEL, Horst; (1992), Horst Klengel, Syria 3000 to 300, Akademi Verlag, Berlin, 263p.

MARGUERON, Jean; (1983), “Emar”, Annales Archeologiques Arabes Syrennes, 33/2 175185, 254p.

ÖZEY, Ramazan; (2001), Dünya ve Ülkeler Coğrafyası, İstanbul, 321s.

PITARD, Wayne T; (1996), “Care of the Dead at Emar” Emar: The History, Religion and Culture of a Syrian Town in the Late Bronze Age, 121-141, Bethesda, 64p.

ULUATAM, Özhan; (2004), Damlaya Damlaya, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul, 238s. VAN LOON, Maurits N; (1967), The Tabqa Reservoir Survey 1964. Damas: Publie Par la Direction Generale des Antiquites at des Musees, Paris, 188p.

___

APA -, M . (2013). Emar Şehrinin Tarihi Kaynakları Hakkında Bir Değerlendirme . Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi , 4 (8) , .