Öz Neoliberal politikaların hakim ekonomi politiğin çerçevesini dizdiği 1980'lerden bugüne değin İstanbul hem bu yeni yapılanmanın ana kurucu öğelerinden biri hem de bu politikaların etkilerinin en çok hissedildiği yerlerden biri olmuştur. Kentsel rantın yaratılması ve dağıtılması kentsel politikaların merkezinde yer alırken, bu politikaların etkin biçimde uygulanabilmesi için yerel yönetimlerin yetki ve sorumlulukları yeniden düzenlenmiş, planlama sistemi esnekleştirilmiş ve kaynaklar artırılmıştır. Neoliberal hegemonyanın kurulduğu 1980-1992 arası ve bu hegemonyanın tekrar güçlendiği 2002-2010 arasında kentteki dönüşümler hızlanmış, bu hegemonyanın zayıfladığı dönemlerde kentteki mekansal dönüşümler hız kaybetmiştir. Yeni bir planlama anlayışının da eşlik ettiği bu kentsel projeler kentte sosyal sınıfların yaşam ve çalışma alanlarını yeniden yapılanmasına yol açmıştır. Anahtar Kelimler: İstanbul, Kentleşme politikaları, Neoliberal kentleşme, Kentsel mekan