Halkla İlişkilerin Toplumsal Rolüne İlişkisel Bir Bakış: Sosyo-Kültürel Yaklaşım

Öz p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Minion Pro'; min-height: 14.0px} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 10.1px; font: 10.0px 'Minion Pro'; color: #2d2829} span.s1 {font: 12.0px 'Minion Pro'; color: #000000} Halkla ilişkiler disiplinine liberal ve eleştirel yaklaşımların yanında bir üçüncü yaklaşım olarak sosyo-kültürel bakış açısından ve bu bakış açısının getirdiği yeni açılımlardan söz etmek mümkündür. Sosyo-kültürel perspektif mesleği sadece bir yönetim işlevi olarak değil, kültürel bir pratik olarak anlamların üretildiği ve dönüştürüldüğü bir etkileşim alanı vasfıyla konumlandırmaktadır. Bu doğrultuda Bourdieu’nun dünyaya ilişkin ilişkisel bakışının mesleği sosyo-kültürel bir perspektiften değerlendirmek ve kültürel aracılık niteliğini anlayabilmek noktasında yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Bu amaçla, çalışmada halkla ilişkilere sosyo-kültürel yaklaşım konusunda bilgi verilmiş, halkla ilişkiler uygulamalarını Bourdieucu bakışla değerlendirmenin mümkün olup olmadığı sorgulanmıştır. Bourdieu’nun yanlış tanıma kavramının ışığında halkla ilişkiler uygulamalarının iletişimsel mücadele alanında sembolik şiddetin yaratıcısı ve meşrulaştırıcısı niteliğinde olduğu, düşünür tarafından geliştirilen kavramların ve kavramlar arasındaki bağlantıların halkla ilişkilerin toplumsal işleyiş içindeki yerini ve önemini gözler önüne serdiği görülmüştür. 

___

  • Becerikli, S. Y. (2008). Ve Halkla İlişkiler. Ankara: Ka-rınca Yayınları.
  • Bourdieu, P. & Wacquant, L. (2014). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar. İstanbul: İletişim.
  • Bourdieu, P. (1991). Language and Symbolic Power. Cambridge: Polity Press.
  • Bourdieu, P. (2006). Pratik Nedenler. İstanbul: Hil.
  • Bourdieu, P. (2015). Ayrım Beğeni Yargısının Toplum- sal Eleştirisi. Ankara: Heretik.
  • Bourdieu, P. (2016). Sosyoloji Meseleleri. Ankara: He-retik.
  • Çeğin, G. & Göker, E. (2012). Tözlere Elveda: İlişkisel Sosyolojnin Alametifarikası. Güney Çeğin & Em-rah Göker (Ed.), Tözcülüğün Tasfiyesi İlişkisel Sos-yolojide Temel Yaklaşımlar içinde, (s. 11-22) Anka-ra: Notabene.
  • Edwards, L. & Hodges, C. (2011). Introduction Impla-cations of a (Radical) Socio-Cultural Turn in Pub-lic Relations Scholarship. Lee Edwards &Caroline E.M. Hodges (Ed.) Public Relations, Society & Cul-ture içinde (s.1-14) London:Routledge.
  • Edwards, L. & Hodges, C. (Ed.) (2011). Public Relati-ons, Society & Culture. London:Routledge.
  • Edwards, L. (2021a). Defining the Object of Public Relations Research: A New Starting Point. Public Relations Inquiry, 1 (1), 7-30.
  • Edwards, L. (2012b). Exploring the Role of Public Re-lations as a Cultural Intermediary Occupation. Cultural Sociology, 6 (4), 438-454.
  • Köse, H. (2009). Neoliberal Estetikten Habitusa Bour-dieu ve Popüler Kültür. İletişim, 10, 71-92.
  • Nixon, S. & Du Gay, P. (2002). Who Needs Cultural Intermediaries? Cultural Studies, 16 (4), 495-500.
  • Pieczka, M. (2002). “Paradigmalar, Sistemler Teorisi ve Halkla İlişkiler”, Jacquie L’Etang & Magda Pieczka (Ed.), Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar içinde, (s. 215-260.) Ankara: Vadi.
  • Swartz, D. (2013). Kültür ve Din İncelemeleri Arasın-daki Köprü: Pierrre Bourdieu’nun Sembolik Gü-cün Politik Ekonomisi. (çev. İlkay Şahin) Karade-niz Dergisi, 5 (17), 182-195.
  • Wacquant, L. (2007). Pierre Bourdieu: Hayatı, Eser-leri ve Entelektüel Gelişimi. Güney Çeğin, Emrah Göker, Alim Arlı & Ümit Tatlıcan (Ed.), Ocak ve Zanaat içinde, (s.53-76). İstanbul: İletişim.