Doç. Dr. Çağla ÜNLÜTÜRK ULUTAŞ, Arş. Grv. Asiye KAMBER

İç Göç ve Mekânsal Dışlanma

Öz 1980’li yıllardan itibaren hızlı bir ekonomik gelişim sergileyen ve küresel piyasalarla eklemlenen Denizli, söz konusu gelişmelere paralel olarak önemli bir iç göç merkezine dönüşmüştür. Göçmen nüfus, yerli nüfustan mekânsal olarak da ayrışmış, çoğunlukla kent çeperinde sanayi merkezlerine yakın çöküntü alanlarına yerleşmişlerdir. Bu çalışmada göç ve mekânsal dışlanma ilişkisini ortaya koymak amacıyla, en yüksek göç hızına sahip onuncu il olan Denizli’deki beş ayrı göçmen yerleşiminde katılımcı olmayan gözlemler ve bu mahallelerde yaşayan 40 katılımcıyla yarı yapılandırılmış yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda Denizli’de, göçün erken aşamalarında göç edenlerin toplumsal uyum ve entegrasyon olanaklarına kavuşmuşken, 1990’lı yıllardan sonra göç edenlerin sosyal dışlanma ile yüz yüze kaldıkları bulgulanmıştır. Katılımcıların yaşadıkları mekanla kurdukları ilişkiler incelendiğinde, mesafe yakınlığına karşın kent merkezindeki alışveriş ve eğlence olanaklarından sıkça yararlanmadıkları, mekânsal damgalanmaya maruz kaldıkları ve mekânsal dışlanma nedeniyle kent hizmetlerine eşit biçimde erişemedikleri görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

İç Göç, Sosyal Dışlanma, Mekânsal Dışlanma

PDF

___

Adaman, F., Keyder, Ç. (2006). Türkiye’de Büyük Kentlerde Gecekondu ve Çöküntü Mahallelerinde Yaşanan Yoksulluk ve Sosyal Dışlanma, Avrupa Birliği için Rapor erişim. http://ec.europa.eu/employment_social/social_inclusion/docs/2006/study_turkey_tr.pdf. Akın, O. (2012). İstanbul Kentinin Değişim Öyküsü. Mimarist, 12(45), 46-59.
Atılgan, T., Şen, A. (2006) Tekstil Ve Hazır Giyim Sektöründe 01 Ocak 2005 Tarihinden İtibaren Uygulanmaya Başlayan Korunma Önlemleri Ve Türkiye (Bölüm 2).Tekstil ve Konfeksiyon, 2006 (4), 220- 224.
Berker, A. (2011). Labor-Market Consequences of Internal Migration in Turkey. Economic Development and Cultural Change, 60(1),197-239.
Buğra, A. (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika, İstanbul: İletişim.
Cook, S. (2015). Rural-Urban Migration and Social Exclusion Among Cambodian Youth. Utrecht University, Faculty of Geosciences Master Thesis International Development Studies
Dikeç, M. (2001). Justice and The Spatial Imagination. Environment and Planning, 33, 1785- 1805.
Uslu, L. (2012). Göçmenlerde Yoksulluk Yansımaları: Denizli Örneği (Doktora Tezi), Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
Gökçearslan Çifci, E. (2008). Kapkaç Suçundan Hü- küm Giyenlerin, Sosyo-Demografiközellikleri, Sosyal Dışlanma Süreçleri, Suç ve Diğer Sapmadavranışlar Açısından İncelenmesi (Doktora Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Güzel, S. (2013). Göçmen Çocuklar ve Denizli’de Yaşam Koşulları. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar Dergisi,51,1-36, http://www.sdergi. hacettepe.edu.tr/makaleleler_cerceve.htm Işık, O. (1996). Denizli ve İstanbul Dersleri. Birikim. 86-87,42-48.
Işık, O., Pınarcıoğlu, M. (2003). Nöbetleşe Yoksulluk. İstanbul: İletişim.
İçduygu, A., Sirkeci, İ.(1999) Cumhuriyet Dönemi Türkiye’sinde Göç Hareketleri, Oya Baydar n(Ed.). 75 Yılda Köylerden Şehirlere içinde. İstanbul: Tarih Vakfı.
Kalkınma Bakanlığı (2014). Onuncu Kalkınma Planı Göç Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
Kara, H. (2010). Denizli Şehrinde Gecekondulaşmanın Önlenmesi ve Toplu Konutlar. Eastern Geographical Review, 23, 103- 118.
Karaçay- Çakmak, H., Erden, L. (2005). Yeni Sanayi Odakları ve Sanayinin Yeni Mekan Arayışları: Denizli ve Gaziantep Örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(1), 111-129.
Kaya, A. ( 2009) Türkiye’de İç Göçler Bütünleşme mi Geri Dönüş mü?. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi. Kaygalak, S. (2001). Yeni Kentsel Yoksulluk, Göç ve Yoksulluğun Mekansal Yoğunlaşması: Mersin/Demirtaş Mahallesi Örneği. Praksis, 2, 124- 72.
Madanipour, A. (2016). Social Exclusion and Space. The City Reader (Ed. R. T. LeGates, F. Stout), London: Routlege.
Mangır, F., Ay, A. (2009) Türkiye’de Tekstil-Hazır Giyim Sektörleri ve Rekabet Gücü, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler MYO Dergisi, 12 (1-2), 175-190.
Özbay, F., Yücel, B. (2001). Türkiye’de Göç Hareketleri, Devlet Politikaları ve Demografik Yapı. Ankara: Hacettepe Nüfus Etütleri Enstitüsü.
Sapancalı, F.(2003). Sosyal Dışlanma. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. Tekeli, İ. (2008). Göç ve Ötesi. İstanbul: Tarih Vakfı.
Torlak, S. E.- Polat, F. (2006). Kentleşme Sürecinde Kimlik Farklılaşması Açısından Denizli’de İki Mahallenin Karşılaştırmalı Analizi. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8 (2), 167-186.
Uslu, L. (2012). Göçmenlerde Yoksulluk Yansımaları: Denizli Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
Yalçın, C. (2004). Göç Sosyolojisi. Ankara: Anı. Zohir, S. vd. (2008). Exclusion and Poverty: An Analytical Approach for Understanding Exclusion and Assessing Programmes Targeting the Very Poor in Bangladesh. Dhaka: BRAC/ Economic Research Group.
http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?alt_ id=1067