Prof. Dr. Tülin URAL, Ebru TERCAN, Öğr. Grv. Müzeyyen ARSLAN, Demet TANER

Güçlü Kent Markası Oluşturmada Destinasyon Kişiliği, Bilişsel ve Duygusal İmajın Rolü: Hatay Örneği

Öz Bu araştırma, bir kentin bilişsel imajı, duygusal imajı ve destinasyon kişiliğinin, turistlerin kenti başkasına tavsiye etme davranışına oransal etkilerini açıklamayı amaçlamaktadır. Araştırma aynı zamanda bu etkilerin, turistlerin kenti ziyaret etme sıklığı ve amaçlarına göre oluşan alt gruplarda farklılık gösterip göstermediğini test etmektedir. Alan çalışması, Hatay’ın üç turistik ilçesi olan Antakya, Defne ve Samandağ’da Nisan 2015’ te yürütülmüştür. Veriler; otel, hava limanı ve tarihsel mekânlarda bulunan 244 turistten toplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda, duygusal marka imajı ve destinasyon kişiliğinin kenti arkadaş ve akrabalara tavsiye etme niyetine pozitif etkisi olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Bu ilişkide, duygusal marka imajının etkisi, destinasyon kişiliğinin etkisine oranla daha fazladır. Bölümleme temelli analizde, hem ilk kez hem de tekrar tatil amaçlı seyahat edenlerde, bilişsel imaj, tavsiye etme niyetini etkileyen tek anlamlı değişkendir. İlk kez iş seyahati ve diğer amaçlarla gelenlerde ise, duygusal imaj etkili olmaktadır. Ancak iş seyahati için tekrar gelenlerde destinasyon kişiliğinin duygusal imajdan daha önemli olduğu bulunmuştur. Yeni yerler görme amacıyla ilk kez gelenlerde duygusal imaj tek anlamlı değişken iken tekrarlayan gelişlerde destinasyon kişiliği öne çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Yer Markalama, Destinasyon Kişiliği, Bilişsel İmaj, Duygusal İmaj

PDF

___

Aaker, J. (1997). Dimensions of brand personality. Journal of Marketing Research, 34, 347-356.
Agarwal, R., Karahanna, E. (2000). ‘Time Flies When You’re Having Fun: Cognitive Absorption and Beliefs about Information Technology Usage’, MIS Quarterly, 24(4), s.678.
Alvarez, M. ve Korzay, M. (2011). Turkey as a heritage tourism destination: The role of knowledge. Journal of Hospitality Marketing & Management, 20(3/4), 425-440.
Bagozzi, R.P. ve Dholakia, U.M. (2006). Antecedents and purchase consequences of customer participation in small group brand communities. International Journal of Research in Marketing, 23, 45-61.
Baloğlu, S. ve Brinberg, D. (1997). Affective images of tourism destinations. Journal of Travel Research, 35(4), 11-15.
Baloğlu, S. (1999). A path analytic model of visitation intention involving information sources, socio demographic and trip characteristics of international travelers. Journal of Travel & Tourism Marketing, 3(3), 221-233.
Baloğlu, S. ve McCleary, K. (1999). US international pleasure travelers’ image of four Mediterranean destinations: A comparison of visitors and nonvisitors. Journal of Travel Research, 38(2), 144-152.
Baş, T. ve Akturan, U. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık.
Beerli, A. ve Martin, J. (2004). Tourists’ characteristics and perceived image of tourist destinations: A quantitative analysis- a case study of Lanzarote, Spain. Tourism Management, 25, 623-636.
Braun-LaTour, K. & LaTour, M. (2005). Transforming consumer experience. Journal of Advertising, 34(3), 19-30.
Ekinci Y., Sirakaya, E. ve Baloğlu, S. (2007). Host image and destination personality. Tourism Analysis, 12, 433-446.
Fan, Y. (2015). Branding the Nation: What is being branded. Journal of Vacation Marketing, 12, 1.
Fodness, D. ve Murray, B. (1999). A model of tourist information search behavior. Journal of Travel Research, 37, 220-230.
Fournier, S. (1998). Consumers and their brands: Developing relationship theory in consumer research. Journal of Consumer Research, 24, 343-373.
Gonzales, A.M. ve Bello, L. (2002). The construct “lifestyle” in market segmentation: The behavior of tourist consumers. European Journal of Marketing, 36, 51-85.
Gursoy, D., Bonn, M. ve Chi, C. (2010). An examination of general, nondestination-specific versus destination-specific motivational factors. Journal of Hospitality Marketing & Management, 19(4), 340-357.
Hosany, S., Ekinci, Y. ve Uysal, M. (2006). Destination image and destination personality: An application of branding theories to tourism places. Journal of Business Research, 59(5), 638-642. http://www.mku.edu.tr. http://www.google.com.
Jenkins, O. (1999). Understanding and measuring tourist destination images. International Journal of Tourism Research, 1(1), 1-15.
Kavak B. (2008). Pazarlama ve Pazar Araştırmaları- Tasarım ve Analiz, Detay Yayıncılık, Ankara.
Kavaratzis, M. (2009). Cities and their brands: Lessons from corporate branding. Place Branding and Public Diplomacy, 5(1), 26-37.
Kim, K., Hallab, Z. ve Kim, J. (2012). The moderating effect of travel experience in a destination on the relationship between the destination image and the intention to revisit, Journal of Hospitality Marketing & Management, 21(5), 486-505.
Kotler, P. ve Gertner, D. (2002). Country as brand, product, and beyond: a place marketing and brand management perspective. Journal of Brand Management, 9(4-5), 249-261.
Landry, C. (2006). The art of city-making. Sterling, VA: Earthscan. Lawson, F. ve Baud-Bovy, M. (1977). Tourism and Recrational Development, London, England: Architectural Press.
Mendes, J., Do Valle, P. ve Guerreiro, M. (2011). Destination image and events: A structural model for the Algarve case. Journal of Hospitality Marketing & Management, 20(3/4), 366-384.
Merrilees, B., Miller, D. ve Herington, C. (2012). Multiple stakeholders and multiple city brand meanings. European Journal of Marketing, 46(7-8), 1032-1047.
Morgan, N., Pritchard, A. ve Pride, R. (2004). Destination branding: Creating the unique destination proposition. Oxford, England: Butterworth Heinemann. Netemeyer, R. G., Bearden, W. O. & Sharma, S. (2003).
Scaling Procedures: Issues and Applications. Sage Publications, s.59-69.
Noni, I.D., Orsi, L. ve Zanderighi, L. (2014). Attributes of Milan influencing city brand attractiveness. Journal of Destination Marketing & Management, 3, 218-226.
Pawaskar, P. ve Goel, M. (2014). A conceptual model: Multisensory marketing and destination branding. Procedia Economics and Finance, 11, 255-267.
Ramkissoon, H., Uysal, M. & Brown, K. (2011). Relationship between destination image and behavioral intentions of tourists to consume cultural attractions. Journal of Hospitality Marketing & Management, 20(5), 575-595.
Sahın, S., S. Baloğlu (2011). Brand personality and destination image of Istanbul. Anatolia: An International Journal of Touirism & Hospitality Research, 22(1), 69-88.
Sahın, S. ve S. Baloğlu (2014). City branding: Investigating a brand advocacy model for distinct segments, Journal of Hospitality Marketing & Management, 23, 239-265.
Sevin, H.E. (2013). Understanding cities through city brands: City branding as a social and semantic network. Cities, http://dx.doi.org/10.1016/j.cities.2014.01.003
Sirkaya, E. ve Woodside, A. (2005). Building and testing theories of decision making by travelers. Tourism Management, 26, 815-832.
Uzama A. (2012). Yokoso! Japan: Classifying Japan tourists to Japan for market segmentation. Journal of Hospitality Marketing & Management, 21(2), 132- 154.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.