197103

Endüstriyel Tarımın Ekolojik Krizine Karşı Kentsel Tarım Bir Çözüm Olabilir Mi?

Öz p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Minion Pro'; min-height: 14.0px} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; line-height: 10.1px; font: 10.0px 'Minion Pro'; color: #2d2829} span.s1 {font: 12.0px 'Minion Pro'; color: #000000} Endüstriyel tarım ve ekoloji ilişkisini konu edinen bu makale günümüzde yaşanan ekolojik krize karşı kentsel tarımın alternatif bir çözüm olup olamayacağını tartışmak amacıyla kaleme alınmıştır. Bir kapitalist üretim biçimi olan endüstriyel tarımın ekolojik krize etkisi iki boyutta gerçekleşmektedir; kentleşme dinamikleri ve üretim teknikleri. Özelikle neo-liberal politikalarla desteklenen bu boyutlar ekolojik krizi daha da derinleştirmektedir. Endüstriyel tarımda kullanılan üretim yöntemleri ve girdileri tarımı sürdürülemez hale getirmektedir. Sürdürülemez tarım da gıda güvencesizliğine ve ekolojik dengesizliğe neden olmaktadır. Kentsel tarım endüstriyel tarımın karşısında alternatif bir üretim modeli olarak düşünülebilir ve en genel tanımıyla kent içi ve çevresindeki tüm tarımsal faaliyetleri ifade etmektedir. Kentsel tarım gibi topluma dayalı gıda sistemleri toplum içinde gıda güvenliği, toplumsal sağlık ve eşitlik, çevresel sağlık ve iyileştirmenin yanı sıra ekonomik olarak da verimli ve dayanıklı ekonomik faaliyet olanakları sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Ekoloji Kriz, Kentsel Tarım, Endüstriyel Tarım

PDF

___

Altınok, M. (2014). Ekolojik Kriz, Kapitalist Biriki-
min Sürdürülebilirliği, Gelecek ve Ütopya. İk-tisat Politikası Araştırmaları Dergisi, Journal of Economic Policy Researches, 1(1): 81-98. erişim http://www.journals.istanbul.edu.tr/iuipad/article/ view/1023022267/1023020818.
Antrop, M. (2004). Landscape change and the ur-banization process in Europe. Landscape and Urban Planning, 67: 9-26. doi:10.1016/S0169-2046(03)00026-4.
Armstrong, D. (2000). A survey of community gardens in upstate New York: Implications for health promo-tion and community development. Health & Place, 6, 319–327, PII: S 1 3 5 3 - 8 2 9 2 ( 0 0 ) 0 0 0 1 3 - 7
Ayman, D.(2004). Kentte Ekolojik Bahçeler. eri-şim http://www.bugday.org/portal/haber_detay. php?hid=22. (27.08.2015).
Corrigan, M. P. (2011). Growing what you eat: De-veloping community gardens in Baltimore Mary-land. Applied Geography, 31(4), 1232–1241, doi:10.1016/j.apgeog.2011.01.017
Courbusier, L. (1987). The City of To-Morrow and Its Planning. New York, NY: Dover
Community Food Security Coalition, (2007). The North American Urban and Peri-Urban Agricul-ture Alliance. erişim www.foodsecurity.org/NAU-PAA_description_Nov_2007.pdf. (13.08.2015).
Çınar, T. (2000). Bahçekent Modelinin Düşünsel Kö-kenleri ve Kentbilime Katkısı. Ankara Üniversitesi Dergisi, 55: 27-5.erişim http://www.politics.ankara. edu.tr/dergi/pdf/55/1/tayfuncinar.pdf
Demirer, T. (2012). Kapitalizmin Ekolojik Sorunları. İstanbul: Kaldıraç.
Demirer, G. N., Demirer, T., Doğmuş, E., Duran, M., Görgün, T., Hünler, K., Özbolat, N. K., Özbudun, S., Orhanagzi, Ö., Yapıcı, K. (1999). YDD Kıskacın-da Çevre ve Kent. Ankara: Ütopya.
Foster, J. B. (2012). Marksist Ekoloji. B. Baysal(çev). İs-tanbul: Kalkedon.
Foster, J. B. (1999). Marx’s Theory of Metabolic Rift: Classical Foundations for Environmental Socio-logy. American Journal of Sociology, 105(2): 366– 405. doi: 0002-9602/2000/10502-0002$02.50.
FAO (1999). Spotlight Issues in Urban Agriculture Studies Suggest that up to two-thirds of city and peri- urban households are involved in farming. erişim http://www.fao.org/ag/magazine/9901sp2. htm, (20.08.2015).
FAO (2008). Wheat killer detected in Iran. FAO News-room. erişim http://www.fao.org/Newsroom/en/ news/2008/1000805/index.html (24.08.2015).
FAO (2008). Urban Agriculture For Sustainable Poverty Alleviation and Food Security. erişim http://www.fao.org/fileadmin/templates/FCIT/ PDF/UPA_-WBpaper-Final_October_2008.pdf, (20.07.2017).
FAO. (2012). State of Food and Agriculture. Inves-ting in Agriculture For a Better Future. erişim http://www.fao.org/docrep/017/i3028e/i3028e.pdf (05.08.2015).
Harvey, D. (2015). On Yedi Çelişki ve Kapitalizmin Sonu. E. Soğancılar(Çev.). İstanbul: Sel
Hodgson, K, Campbell, M.C. and Bailkey, M. (2011). Urban Agriculture: Growing Healthy, Sustainable Places. American Planning Association, Planning. Advisory Service Report. 563. Chicago. IL.
Kaldjian, P.(2004). Istanbul’s Bostans: A Millennium of Market Gardens. The Geographical Review. 94(3). 284-304. doi: 10.1111/j.1931-0846.2004.tb00174
Kanbir, Ö. (2011). Endüstriyel Tarımın Krizi ve Küba Tarımı, Praksis Dergisi, 25: 49-68.
Keyder, Ç, Yenal, Z.(2013). Bildiğimiz Tarımın Sonu, Küresel İktidar ve Köylülük. İstanbul: İletişim
Koç, M. (2013). Küresel Gıda Düzeni, Kriz Derinleşirken. Ankara: NotaBene.
Smit, J., Nasr, J., Ratta. A. (2001). Urban Agriculture: Food Jobs and Sustainable Cities, The Urban Agri-culture. Network INC.
Lopez, E, Bocco, G, Mendoza, M. Duhau. E. (2001). Predicting Land Cover and Land Use Change in The Urban Fringe: a Case in Morelia City Mexi-co. Landscape and Urban Planning, 55: 271-285. doi:10.1016/S0169-2046(01)00160-8.
Larsen, K, & Gilliland, J. (2009). A Farmers Market in a Food Desert Evaluating Impacts on The Price and Availability of Healthy Food. Health & Place, 15(4). 1158–1162. doi:10.1016/j.healthplace.2009.06.007.
Mougeot, L. J. A. (2000). Urban Agriculture: Definition,Presence, Potentials and Risks,and Policy Challenges. International Development Research Centre (IDRC). Cities Feeding People Series. Erişim. http://idlnc.idrc.ca/dspace/bitstre-am/10625/26429/12/117785.pdf. (12.08.2015).