SİYASETTE SOSYAL MEDYA ETKİSİ: SİYASAL İLETİŞİMDE DÜZÇİZGİSEL İLETİMİNDEN HİPERMETİNSELLİĞE GEÇİŞ

Yaşadığımız yüzyılda yeni teknolojik değişimlerle birlikte, sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasal alanlarda birçok değişim yaşanmaktadır. Bu noktada değişime adapte olan, bu sürece olumlu yaklaşan ve değişimi iyi yönetebilen siyasal aktörler siyasal alanda başarılı oldukları görülmektedir.İnternetin sağladığı etkileşim ve çoklu ortam özelliği, bütün enformasyonlarda olduğu gibi siyasal enformasyonun taşınmasında da “düzçizgisel ileti” akışından ve “hipermetinselliğe” doğru bir akış sağlamaktadır. Bu sayede siyasal konularla ilgili içerikler kolaylıkla yeniden üretilmekte, çoğaltılmakta, maliyetler düşmekte, iletişim hızı, teknolojik bütünleşme ve etkileşim daha da artmaktadır. Dolayısıyla hipermetinsellik özelliği interneti ve sosyal medyayı siyasal iletişimde (özellikle algı oluşturma) kullanılan ideal bir iletişim aracı haline getirmektedir.İnternet ve sosyal medya özellikle siyasetin bireyselleşmesinde, siyasal zihnin inşasında ve siyasal davranışların şekillenmesinde (gençler üzerinde) önemli bir bileşen olarak karşımıza çıkmaktadır. Çünkü siyasal içerikli bilgilere çevrimiçi ulaşım özellikle genç nüfus içinde giderek yaygınlaşmaktadır. Bu noktada yapılacak çalışmada üniversitede öğrenim gören Türk gençliğinin sosyal medyayı siyasal amaçlı kullanımlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırma Türkiye’de 1975 yılından beri yüksek öğretim faaliyetini sürdüren ve Doğu Anadolu Bölgesi’nin en büyük yüksek öğretim kurumlarından birisi olan İnönü Üniversitesi (14 Fakülte, 1’i Devlet Konservatuvarı olmak üzere 2 yüksekokulu, 4 meslek yüksekokulu, 6 enstitü, 1 teknokent, 24 araştırma ve uygulama merkeziyle yaklaşık 41000 öğrenciye eğitim ve öğretim hizmeti veren) öğrencileri ile sınırlı tutulmuştur. İnönü Üniversitesi öğrencilerinden toplanan veriler ise SPSS paket programı ile analiz edilmiş ve sonuçlar yorumlanmıştır. Yapılan alan araştırmasında ise gençlerin sosyal medyayı siyasal bilgi edinme, siyasal katılma, siyasal etki ve siyasal özgürlükleri bağlamında kullandıkları ve sosyal medyayı siyasal bilgi edinme amaçlı olarak kullanırken çok fazla güvenilir bulmadıkları ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal İletişim, Siyasal Bilgi

Many changes have taken place in social, economic, cultural and political fields along with the new technological changes in the present century. At this point, it is seen that the political actors who adapt to the change, approach this process positively and manage the change well are successful in the political field.The interaction and multimedia features provided by the Internet have also provided a flow from "linear transmission” to "hypertextuality" in the transport of political information as in all information. In this way, the contents related to political issues have been easily reproduced, costs have been reduced and communication speed, technological integration and interaction have increased. Therefore, the feature of hypertextiveness have made the internet and social media an ideal means of communication used in political communication (especially perception creation).The aim of this study is to reveal the use of social media for political purposes by Turkish youth studying at university. The study was designed as a quantitative study and the data were collected with the survey technique, which is frequently used in field researches. The research was limited to İnönü University students and the collected data were analyzed and interpreted with SPSS 15 package program. As a result of the field research, it was concluded that the students who participated in the research were mostly interested in political issues from the social media but the most trusted political information source for students was television. In addition, it was found out that young people mostly use social media for “acquiring political information”, "joining the political system”, "being influenced by political issues” and "giving themselves freedom in the political field” in the political context according to the results of the factor analysis. In addition, it was observed that there was no significant difference between age, type of education, income, class they studied and the factor of using social media for political information in the study.

Keywords:

Political Communication Political Knowledge, Political Participation,

PDF

___

Anık, C. (2015). Meşruiyetin Sosyal Psikolojisi Akademik Bakış Açısıyla Devlet, Derin Devlet ve Sokak. İstanbul, Kaknüs Yayınları

Akdağ, M. (2009). İternetin Siyasal İletişimdeki Yeri Ve Önemi. Abdullah Özkan (Ed) Siyasal İletişim. İstanbul Tasam Yayınları, 293-308. Alemdar, Y.M, Köker, E. N. (2011). “Siyasi Partilerin 2007- 2011 Türkiye Genel Seçimlerinde Web Sitesi Kullanımı ve Karşılaştırmalı Analizi” Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı: 3, 225-254.

Balcı, Ş, Ahmet, Tarhan, Enes, B. (2013). Medya ve Siyasal Katılım. Konya, Literatürk Yayınları

Bayraktutan, G, Binark, M, (2012). “Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri:Nicel - Nitel Arayüzey İncelemesi”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi Temmuz 2012 Cilt 7 Sayı 3,5-29

Berman , J. & Daniel J. W. (1997). Technology and Democracy Social Research 64 (3)1313-1322

Bilişim Dergisi ( 2010). Siyasi Yer, Sosyal Medya Rüzgârının Farkında… Bilişim Derisi, Türkiye Bilişim Derneği Yayınları,38(127) 50-83.

Bimber, B. (1999). The İnternet And Citizen Communication With Government: Does The Medium Matter? Political Communication. Sayı: 16. 332-350

Binark, M. (2014). Siyasetin Yeni Hali. Vaka-İ Sosyal Medya. İstanbul, Kalkeon Yayınları.

Çankaya, E. (2008). İktidar Bu Kapağın Altında- Gösteri Demokrasisinde Siyasal Reklamcılık. İstanbul, Boyut Yayıncılık.

Davis, R. ( 2005). http://www.cjconline.ca/index.php/journal/article/view/1483/1601, Erişim Tarihi: 10.11.2007)

Edelman (2010). (http://www.slideshare.net/EdelmanDigital/edelman-2010-capital-staffers-index. Erişim Tarihi:12.02.2016)

Gürbüz, E, İnal, M.E. (2004). Siyasal Pazarlama-Stratejik Bir Yaklaşım. Ankara, Noel Yayın Dağıtım.

Holt, K, Shehata A, Strömback, J, Elisabet, L. (2013). Ageand Effects Of News Media Attention And Social Media Use On Political İnterest And Participation: Do Social Media Function As Leveller? European Journal Of Communication, 28 (1): 19-34

Kaid, L.L. (2002). Political Advertising Ond İnformation Seeking: Comparing Exposure Via Triditial And İnternet Cannels. Journal Of Advertising 31(1): 27-35

Kamarck, E.C. (1999). Campaing On The İnternet İn The Election Of 1998. Democracy.Com? Governance İn A Network World. Kamarck, Elaine Ciulla & Joseph S. Nye (Ed) Hollis Publishing, Hollis

Malchow, H. (2003). Direct Mail Vs.Tv. Campaing Cost Comprassion. Ronal A. Faucheux (Ed.) Winning Election-Political Campaing Management, Strategy And Tactics, New York: M.Evans And Company Inc. Pp. 352-355

Newell, L.J. (2001) “Italian Political Parties on the Web”, The Harvard International Journal of Press/Politics,.

Stranberg, K. (2005). Town Hall Meeting Fort He Masses Or Social Clubs Fort He Motivated, A Study Of Citizens, Discussion On The İnternet, World Political Science Review (1)1

Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara, Dost Yayınevi.

Topbaş, H. (2012). Siyasal Liderlerin Seçmenlerin Görüş Alanına Girme Kapasitesi Ve Gençlerin Algısı Üzerine Bir Değerlendirme, II. Uluslararası İletişim Sempozyumu, Manas Üniversitesi, 1282-1299.

Yıldız, N. ( 2002). Türkiye’de Siyasetin Yeni Biçimi: Liderler, İmajlar, Medya, Ankara Phoenix Yayınları.

Yılmaz, M. (2008). Politik İletişim Sürecinin Dijital İletişim Teknolojisi Olarak İnternet: Yeni Olanaklar, Stratejiler Ve Beklentiler, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.