Türk Ailelerinde Aktif ve Geleneksel Çocuk Yetiştirme Yöntemlerinin Çocukların Davranış Gelişimine Etkisi

Bu makalede öncelikle bireylerin bazı güçlü kişilik özellikleri tartışılmış, ardından da bu kişilik özelliklerinden hareketle ailelerin geleneksel çocuk yetiştirme yöntemleri (t) ve aktif çocuk yetiştirme yöntemleri (a) irdelenmiştir. Bu amaçla iki farklı çocuk yetiştirme yönteminin sosyal yaşamdaki muhtemel sonuçlarına da yer verilmiş ve aktif çocuk yetiştirme yöntemlerinin geleneksel yöntemlere olan üstünlükleri vurgulanmaya çalışılmıştır. Buna göre geleneksel çocuk yetiştirme yöntemi daha çok toplumculuğu ön plana çıkarırken, aktif yöntem daha çok bireyciliği ön plana çıkarmaktadır. Bu çalışmada her iki yöntem Eğitim Felsefesi kapsamında karşılaştırılmıştır.

Active Raising versus Traditional Raising for Child’s Behavioral Development in Turkish Families

In this article, first some characteristics of astrong character are discussed. Next traditional wayof raising children (t) and active way of raisingchildren (a) in a family is handled in terms of discussed characteristics. To this end, they are scrutinized in terms of their presumptive conclusions insocial life, with emphasis on active way of raisingchildren as against traditional way of raising children.While traditional style of raising children mostlyreflects communal relationships, active raising stylereflects individual relationships much more. Thiscomparison is examined within the framework ofEducational Philosophy.

___

  • Alwin, D.F. (1988). From obedience to autonomy: Changes in traits desired in children,1924- 1978, Public Opinion Quarterly, 52, 33-52.
  • Celkan, H.Y. (1993). Sociology of education. Erzurum: Atatürk University Publishing, Faculty of Education Press.
  • Doğan, İ. (2004). Philosophical and sociological analysis of society and education problems. Ankara: Pegem Publishing.
  • Graziano, A.M., Hamblen, J.L., & Plante, W.A. (1996) Subabusive violence in child rearing in middle-class American Families. Pediatrics, 98, 845-848.
  • Haris, J.R. (2002) Beyond the Nurture Assumption: Testing Hypotheses about the Child’s Environment. In Borkowski, J.G. (Ed). Parenting and the Child’s World : Influences on Academic, Intellectual, and Social- Emotional Development. Mahwah, NJ, USA: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
  • Kağıtçıbaşı, Ç., Bekman, S., & Sunar, D. (1993). Success starts in family. İstanbul: Ya-Pa Publishing.
  • Kepçeoğlu, M. (1981). Some basic principles in organizing the services of counselling and psychological support in education, in: Kepçeoğlu, M (Ed) Basic education and its problems. Ankara: The Foundation of Turkish Education Publishing, Şafak Press.
  • Montessori, M. (1995). Child education. İstanbul: Özgür Publishing.
  • Sabahattin, P. (1965). How Turkey extricates. İstanbul: Elif Publishing.
  • Senemoğlu, N. (2002). Development, teaching and learning. Ankara: Gazi Press.
  • Shane, S.A. (1992). Why do some societies invent more than others, Journal of Business Venturing. 7(1), 29-46.
  • Sharp, R. & Anthony, G. (1983). Education and social control – a study in progressive primary education. UK.: Unwin Brothers Ltd., The Gresham Press.
  • Socolar, R.R.S., Winsor, J., Hunter, W.M., Catellier, D., & Kotch, J.B. (1999). Maternal disciplinary practices in an at-risk population .Archives of Pediat and Adolescent Medicine, 153, 927-934.
  • Tozlu, N. (1989). A research on Ismail Hakki Baltacioğlu’s educational system. İstanbul: National Education Press.
  • Tuncer, O. (1980) Child, family and its environment, Child and education. Ankara: The Foundation of Turkish Education Publishing.
  • Turgut, İ. (1997). The analysis of the two important concepts of education (Teaching– Learning), 2nd Turkey Education Philosophy Congress, 23-26 October 1996. Ankara: Kozan Publishing.
  • U.S. Department of Education Office of Communications and Outreach (2005) Helping Your Child Become a Responsible Citizen,Washington, D.C.
  • Üstün, E. (1994). The importance of the authority figure in child’s life, in: Üstün, E. (Ed), The handbook for the preschool education. İstanbul: Ya-Pa Publishing.
  • Ün Açıkgöz, K. (2002). Active learning. İzmir: The Education World Publishing.
  • Wells, C. (1984). Human and His World from Point of View of Social Anthropology. İstanbul: Remzi Press Publishing.
  • Wolfestein, M. (1953). Trends in infant care. American Journal of Ortophsychiatr, 23, 120- 130.
Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 2148-9424
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2012
  • Yayıncı: Aile,Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı
Sayıdaki Diğer Makaleler

Bazı İnsanlar Neden Daha Mutludur? Öznel İyi Olma Sürecinde Psikolojik İhtiyaçların Rolü

Öğr. Gör. Dr. Zeynep CİHANGİR ÇANKAYA

XIX - XX. Yüzyılda Azerbaycan’da Geniş Aile Yapısı

Doç. Dr. Nergiz KULİEVA, Dr. Abulfez SÜLEYMANOV

Evlilik Uyumu ve Mizah Tarzları Arasındaki İlişkiler

Arş. Gör. Dr. Hüdayar CİHAN GÜNGÖR, Arş. Gör. Tahsin İLHAN

Üç Farklı Meslek Elemanının Empatik Becerilerinin Karşılaştırılması

Yrd. Doç. Dr. Uğur GÜRGÂN, Arş. Gör. Dr. Rıza GÖKLER

Bazı Sosyo-Ekonomik ve Demografik Değişkenler ile İletişimin Eşler Arası Uyuma Etkisinin Araştırılması

Doç. Dr. Arzu ŞENER, Prof. Dr. Günsel TERZİOĞLU

Türkiye’de Kadın Sağlığını Etkileyen Sosyo-Ekonomik Faktörler ve Yoksulluk

Prof. Dr. Çiğdem ARIKAN, Prof. Dr. Aliye MAVİLİ AKTAŞ

Manisa İli Halk Eğitim Merkezlerine Devam Eden Kursiyerlerin Kendi Kendine Meme Muayenesi Konusunda Bilgi Düzeylerine ve Konuya İlişkin Uygulamalarına Eğitimin Etkisi

Yrd. Doç. Dr. Adalet KOCA KUTLU, Yrd. Doç. Dr. Emel YILMAZ, Arş. Gör. Dilek ÇEÇEN

Türk Ailelerinde Aktif ve Geleneksel Çocuk Yetiştirme Yöntemlerinin Çocukların Davranış Gelişimine Etkisi

Yrd. Doç. Dr. Kemal DURUHAN, Okt. S. Nihat ŞAD

Üniversitelerde Kadınlar “Anadolu ve Osmangazi Üniversitesi Örneği”

Doç. Dr. Emine DEMİRAY, Yrd. Doç. Dr. Şensu CURABAY

Adölesan Gebelikler

Arş. Gör. Süreyya BULUT, Yrd. Doç. Dr. Ayça GÜRKAN, Prof. Dr. Ümran SEVİL