Geçmişte ve Bugün Marjinal Olanın Yarını: Yenidoğan ve Çinçin Bağları Üzerine

Bu çalışma, neoliberalizmin kent üzerindeki etkisinin yoğun olarak hissedildiği 2000’li yıllarda Aktaş mahallesinde başlatılan gecekondu dönüşüm süreci üzerinden Yenidoğan ve Çinçin Bağları’nın geleceğine ilişkin söylenebilecekleri keşfetmeyi amaçlamaktadır. Sözlü tarih ve derinlemesine görüşmeler gibi etnografik araştırma tekniklerinden yararlanılarak elde edilen veriler, Yenidoğan ve Çinçin  Bağları’ndaki neoliberal kentleşme sürecinin yoksullar açısından “yerinden edilme” ve “evsizlik”le sonuçlandığına ilişkin bilgiler içeriyor. Bununla beraber, gecekondu dönüşüm sürecinin yarattığı olumsuzluklar, toplumsal cinsiyet eşitsizlikleriyle bütünleşerek kadınların deneyimlediği yoksulluğu ve eşitsizliği ağırlaştırıyor. Sonuç olarak, Yenidoğan ve Çinçin bağlarının geleceği, yoksulların ve özellikle kadınların, yerinden edilme süreci ve toplumsal cinsiyet eşitsizlikleriyle biçimlenen yaşamlarında sosyal politikalarla ne kadar ve nasıl destekleneceğine bağlı görünüyor. 

The Future of Marginals in the Past and Today: About Yenidoğan and Çinçin Bağları

This study aims to locate the Yenidoğan and Çinçin Bağları neighborhoods in Ankara, Turkey, within a framework of ‘gecekondu’ transformation processes that started in the Aktaş district as a result of the urban planning policies carried out within a neo-liberal socio-political environment. The data gathered through ethnographic methods such as oral interview and in-depth interview point out that the neo-liberal urbanization processes in the Yenidoğan and Çinçin Bağları neigborhoods result in ‘displacement’ and ‘homelessness’ for the urban poor. Moreover, the negativities that result from the ‘gecekondu’ transformation processes are articulated into the existing gender inequalities and enhance the poverty and inequality experienced by women. Therefore, the future of  Yenidoğan and Çinçin  Bağları is dependent upon the ways in which the urban poor and especially women, whose lives are being shaped within dynamics related to displacement and gender inequality, are supported through social policies. 

___

  • Altındağ Belediyesi. (2006). 2006-2009 Stratejik Planı. Ankara, Altındağ Belediyesi Yayını.
  • Ankara Rehberi (AR) (2012). Çinçin Bağları Tarihe Karışıyor. Ankara Rehberi. 13 Aralık 2012 tarihinde, http://www.ankararehberi.com/ankara-haberleri/737-cincin-balar-tarihe-karyor.html adresinden erişildi.
  • Blumberg, R. L. (1991). Income under Female versus Male Control: Hypotheses from a Theory of Gender Stratification and Data from the Third World. R. L. Blumberg (Der.), Gender, Family and The Economy: The Triple Overlap içinde (ss. 97-128). Newbury Park: SAGE.
  • Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Programı. (BM HABITAT). (1998). Gendered Habitat: Working with Women and Men in Human Settlements Development. 02 Aralık 2012 tarihinde http://action.web.ca/home/housing/resources.shtml?x=67106&AA_EX_Session=f9978ca35ece41560c221e935fe3c35e adresinden erişildi.
  • BM-HABITAT Değerlendirme Raporu (2003). Forward Looking Evaluation of Gender Mainstreaming in UN-HABITAT Based on Lessons Learned from the WHP and Gender Unit Report. 02. Aralık. 2012 tarihinde http://www.unhabitat.org/pmss/listItemDetails.aspx?publicationID=1155 adresinden erişildi.
  • BM-HABITAT (2008). Gendering Land Tools: Achieving Secure Tenure for Women and Men. 02 Aralık 2012 tarihinde http://www.unhabitat.org/pmss/getElectronicVersion.aspx?nr=2 837&alt=1 adresinden erişildi.
  • BM-HABITAT (2010). Gender Equality for Smarter Cities: Challenges and Progress. 02 Aralık 2012 tarihinde http://www.unhabitat.org/pmss/getElectronicVersion.aspx?nr=2 887&alt=1 adresinden erişildi.
  • BM-HABITAT (2012). Gender Equality for a Beter Urban Future: An Overview of UN-HABITAT’s Gender Equality Action Plan (2008-2013). 02 Aralık 2012 tarihinde http://www.unhabitat.org/downloads/docs/6821_6041_GEAP_BrochureFinal.pdf adresinden erişildi.
  • Bulut, H. (2009). Ankara’yı Yeniden Algılamak: Yakup Kadri Karaosmanoğlu ve Ankara Hakkında. İ. E. Işık ve Y. Şentürk (Der.). Özneler, Durumlar ve Mekanlar; Toplum ve Mekan: Mekanları Kurgulamak içinde (ss. 82-101). Birinci Basım, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Chant, S. (1996). Kadın Konut ve Varolma Stratejileri: Kalkınmakta Olan Ülkelerde Dikkate Alınması Gereken Konular, E. M. Komut (Der.). ‘Diğerleri’nin Konut Sorunları içinde (ss. 121-140). Ankara: TMMOB Mimarlar Odası Yayınları.
  • Erman, T. (2007). Çandarlı-Hıdırlıktepe (Altındağ, Ankara) Örneği Üzerinden Suç ve Mekan İlişkisi ve Mahalleli Deneyimleri: Dosya 06. TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi Bülteni, 55, ss. 30-34.
  • Ersavaş, Ö. (2009). Gecekondu Alanlarının Dönüşümü: Ankara Gültepe Mahallesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bi- limler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Ankara.
  • Fraser, N. ve Gordon, L. (1994). Agenealogy of Dependency: Tracing The Keyword of The U.S. Welfare State. Sings, 19 (2).
  • Parker-Pope, T. (2008, Mayıs 6). Psychiatry Handbook Linked to Drug Industry. The New York Times. 15 Ocak 2012 tarihinde, http://well.blogs.nytimes.com adresinden erişildi.
  • Işık ve Pınarcıoğlu (2005). Nöbetleşe Yoksulluk: Sultanbeyli Örneği. Ankara: İletişim Yayınları.
  • Işık, Y. (2008). Onlar Çinçin’i Yıkacak Biz Yoksulluğu! Birgün Gazetesi. 20 Mart 2013 tarihinde http://www.birgun.net/forum_index.php?news_code=1202232152&year=2008&month=02&day=05 adresinden eleştirildi.
  • İmar ve İskân Bakanlığı (İİB) (1964a). Ankara-Gülveren Gecekondu Araştırması. Gecekondu Ön Çalışmaları 2, Mesken Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi.
  • İmar ve İskân Bakanlığı (İİB) (1964b). Ankara-Çinçin Bağları Gecekondu Araştırması. Gecekondu Ön Çalışmaları 3, Mesken Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi.
  • İmar ve İskân Bakanlığı (İİB) (1964c). Ankara-Topraklık Gecekondu Araştırması. Gecekondu Ön Çalışmaları 4, Mesken Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi.
  • İmar ve İskân Bakanlığı (İİB) (1964d). Ankara- Gülveren- Çinçin Bağları ve Topraklık Gecekonduları. Gecekondu Ön Çalışmaları 5, Mesken Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi.
  • İmar ve İskân Bakanlığı (İİB) (1968). Gecekondular ve Gecekondu Bölgelerinin Sosyo-Kültürel Özellikleri. Mesken Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi.
  • Karaosmanoğlu, Y. K. (2006). Ankara (23. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Kent Haber, (2004, 6 Temmuz). Başkentte Yıkım Gerginliği, 25 Mayıs 2013 tarihinde http://www.kenthaber.com/ic- anadolu/ankara/altindag/Haber/Genel/Normal/baskentte-yikim-gerginligi/5c661d94-249f-4178-8adf-215bc8d92e54 adresinden erişildi.
  • Kongar, E. (1974). Altındağ’da Kentle Bütünleşme. Amme İdaresi Dergisi, 6 (3).
  • Kümbetoğlu, B. (1996). Gecekondu’da Kadın ve Yaşam Alanları. E. M. Komut (Der.), ‘Diğerleri’nin Konut Sorunları içinde (ss. 90-100). Ankara: TMMOB Mimarlar Odası Yayınları.
  • Özmen, M (2009). Tarihte Ankara Kabadayıları. Ankara: Sokak Kitapçısı.
  • Şenyapılı, T. (2004). “Baraka”dan Gecekonduya: Ankara’da Kentsel Mekanın Dönüşümü: 1923-1960. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Tekeci, F. (2012, Ağustos 6). Sincan’da İkinci Çinçin Korkusu. Hürriyet Gazetesi. 13 Aralık 2012 tarihinde, http://www.hurriyet.com.tr/ankara/21155260.asp adresinden erişildi.
  • Uraz, T. U. ve Gülmez, N. Ü. (2011). Cinsiyet Rollerinin Etkinlik Arenası Olarak Konut Mekanı ve Cinsiyetsizleştirilmesi Üzerine. E. O. İncirlioğlu ve B. Kılıçbay (Der.), Mekan ve Kültür içinde (ss. 239-246). Ankara: Cem Veb Ofset.