Türkiye’de Kamu Kesimindeki Büyümenin İşsizlik Üzerindeki Etkisi: 1980 Sonrası Dönem Analizi

Türkiye’de kamu kesiminin milli ekonomi içerisindeki payı göreli olarak artırmaktadır. GSMH’deki büyüme ile birlikte, milli ekonomi içerisindeki kamu kesiminin payının da büyümesi ancak aynı dönemde işsizlik oranlarının artması dikkat çekmiş, aralarında bir ilişki olup olmadığı bu araştırmaya konu edilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye’deki kamu harcamaları ve vergi yükünün işsizlik üzerine etkisi 1980-2017 dönemi yıllık veriler kullanılarak araştırılmıştır. Analizde iki model tahmin edilmiştir. Modellerde yer alan her bir değişkenin durağanlık düzeyini kontrol etmek için Genişletilmiş Dickey-Fuller (ADF) testi ve Phillips-Perron (PP) testi uygulanmıştır. Değişkenler arasında eş-bütünleşme ilişkisinin tespiti Engle ve Granger (1987) yöntemleriyle analiz edilmiştir. Ampirik analiz sonucunda uzun dönemde kamu harcamalarındaki 1 birimlik artışın işsizliği 0.1 birim artırdığı, vergi yükündeki 1 birimlik artışında işsizliği 0.18 birim artırdığı sonucu elde edilmiştir. Kısa dönemde ise modelin hata düzeltme terimleri çalışmakta, yani seriler arasında kısa dönemde meydana gelen sapmalar, uzun dönemde ortadan kalkmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Ekonomisi, Büyüme Oranları, Kamu Harcamaları, İşsizlik

Effect of The Public Sector Growth on Unemployment in Turkey: An Analysis of the Period of the Post-1980

The share of public sector in the national economy has been increasing relatively in Turkey. Along with the growth in GNP, it is attracting attention that rising both the share of the public sector in the national economy and also rising the unemployment rates at the same period. It constitutes the subject of this study whether there is a relationship or not between them. In this study, the effects of public expenditures and tax burden on unemployment were investigated, by using the annual data within the period of 1980-2018 in Turkey. Two models were estimated in the analysis. In order to check the stationarity level of each of variable in the models the Expanded Dickey-Fuller (ADF) test and the Phillips-Perron (PP) test have been applied. The determination of the co-integration relationship between the variables has been analyzed by Engle and Granger (1987) methods. As a result of the empirical analysis, it has been determined that the 1-unit increasing in public expenditures has increased the unemployment by 0.1 units and the 1-unit increasing in tax burden has increased the unemployment by 0.18 units in the long term. On the other hand, the error correction terms of the model has been working in the short term. In other words it has been determined that the deviations between the series in the short term have disappeared in the long term.

Keywords:

Public Economy, Public Expenditures, Growth Rate, Unemployment,

PDF

___

ABRAMS, B. A. (1999). “The Effect of Government Size on The Unemployment Rate”, Department of Economics, University of Delaware, Newark, DE 19716, USA.
ACAR, M. (2010). “Serbest Ticaret, Ekonomik Özgürlükler ve Refah”. Ahmet Yesevi Üniversitesi, Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (53), 56.
ALTAY, A. (2017). Kamu Maliyesi Teorisi, Gelişimi, Kapsamı, Seçkin Matbaası: Ankara.
ASLAN, A., ve F. KULA, (2010). “Kamu Sektör Büyüklüğü-İşsizlik İlişkisi: Abrams Eğrisi’nin Türkiye Ekonomisi İçin Testi”. Maliye Dergisi, 159, 155-166.
AYSU, A. ve G. DÖKMEN, (2011), “An Investigation on the Relationship between Government Sıze and Unemployment Rate: Evidence from OECD Countries”. Sosyo Ekonomi Dergisi Temmuz-Aralık. ss: 179-190.
AY, H. (2015), Kamu Maliyesi, Albi Yayıncılık, İzmir.
BARRO, R. J. (1991). Economic Growth in a Cross Section of Countries. The quarterly journal of economics, 106(2), 407-443.
BAYRAKDAR, S. (2017). “Kamu Büyüklüğünün İşsizlik Üzerine Etkisi: Teorik Bir İnceleme”, Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt: 8/2, 95-117.
BÖLÜKBAŞ, M. (2018). “Kamu Büyüklüğü İşsizliğin ve Genç İşsizliğin Nedeni Midir? Türkiye Örneği”. Aydın İktisat Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-17.
BURTON, A. (1999). “The Effect of Government Size on The Unemployment Rate”. Public choice, 99(3-4), 395-401.
CHRISTOPOULOS, D. K., LOIZIDES, J., TSIONAS, E. G. (2005). “The Abrams Curve of Government Size and Unemployment: Evidence from Panel Data”. Applied Economics, 37(10), 1193-1199.
DAM, M.M., & ŞANLI, O. (2019). “Ekonomik Özgürlüğün Büyüme Üzerindeki Etkisi: BRIC-T Ülkeleri Üzerine Bir Panel ARDL Analizi”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(4), 1027-1044.
DICKEY, D. & FULLER, W.A. (1979), “Distribution of the Estimates for Autoregressive Time Series with a Unit Root”. Journal of the American Statistical Association, 74: 427-431.
DURUKAYA, M. ve CEYLAN, S. ((2016). İşsizliğin Azaltılmasında Kamu Kesimi Büyüklüğünün Rolü. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 53(615), 23
ENDERS, W. (1995), Applied Econometric Time Series, 1 rd Edition, Wiley, New York.
ENGLE, R.F. & C. GRANGER, W.J. (1987): “Co-integration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”. Econometrica, 55, 251–76.
FELDMANN, H. (2006). Government Size and Unemployment: Evidence From İndustrial Countries. Public Choice, 127(3-4), 443-459.
FELDMANN, H. (2010). Government Size and Unemployment in Developing Countries. Applied Economics Letters, 17(3), 289-292.
HOLDEN, S., & SPARRMAN, V. (2018). “Do Government Purchases Affect Unemployment?”. The Scandinavian Journal of Economics, 120(1), 124-158.
GUJARATI, D. N. (1999) Temel Ekonometri, Çev. Ümit Şenesen, Gülay Günlük Şenesen, Literatür Yayıncılık, 7. Basım, Eylül 2010, İstanbul.
KANCA, O. ve M. BAYRAK, (2015). “Kamu Harcamaları Bileşenleri İle İşsizlik Arasındaki İlişki (Türkiye Örneği)”. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 1(2), 55-74.
KAYA, D. G., A. D. KAYGISIZ, ve N. ALTUNTEPE, (2015). “Türkiye’de Kamu Harcamalarının Toplam İstihdama Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme”. Journal of Economics & Administrative Sciences/Afyon Kocatepe Üniversitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1).
PERRON, P. (1990). “Testing for a unit root in a time series with a changing mean”. Journal of Business & Economic Statistics, 8(2), 153-162.
PHILIPS, P.C.B. & PERRON, P. (1988). “Testing for a unit root in time series regression”. Biomètrika, 75 (2), 336-346.
SCULLY, G. W. (1989). “The Size of The State, Economic Growth and The Efficient Utilization of National Resources”. Public choice, 63(2), 149-164.
SEZGİN, S. VE J. YILDIRIM, (2001), “Military Expanditure and Employment in Turkey” ÇÜ 8.Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu, 2001.
ŞAHİN, M. ve Ç. ÖZENÇ, (2007) “Kamu Harcamaları ile Makro Ekonomik Değişkenler Arasındaki Nedensellik İlişkileri”. Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(2), 177-200.
TANDIRCIOĞLU, H. ve F. YAPICI, (2018). “Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğrencilerinin Kamu Harcama Algısı: Amprik Bir Analiz”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(1), 261-292.
TARI, R. (2008), Ekonometri, Avcı Ofset, 5. Baskı, İstanbul.
TOPAL, M.H. ve GÜNAY, H.F. (2018). “Türkiye’de Abrams Eğrisi Hipotezinin Geçerliliği”, In ICPESS (International Congress on Politic, Economic and Social Studies) (No. 5).
YONGJİN, S. (2011). “Government Size, Economic Growth and Unemployment: Evidence From Advanced and Developing Economy Countries (A Time Series Analysis, 1996–2006)”, International Review of Public Administration, 16(2), 95-116.
https://data.oecd.org/gga/general-government-spending.htm#indicator (ET:15.05.2019).