Digitalis cinsinin dünya üzerinde 40 kadar türü bulunduğu hal­de, W. Withering'in, D. purpurarían tesirleri hakkında 1785 de ya­yınladığı ilk araştırmasını takip eden 130 sene içinde, DigitaMs tür­lerinden yalnız D, purpurea ile çalışılmış olduğu görülmektedir.Ancak 1889 da Abdurrahman Naci (1), Yakın - Doğu'da yeti­şen DigitaMs türlerinin de tedavi bakımından önemli bileşikler taşı­yabileceğine ve bunların ancak ciddi bir araştırma sonunda mey­dana çıkarabileceğine işaret etmiştir.Abdurrahman Naci'nin düşüncesi ancak 30 sene sonra 1917 de R.E. Morris'in (11) D. lanata yapraklarının D. purpúrela yaprakla­rından daha tesirli olduğunu ortaya koymasıyla gerçekleşebilmiştir.Türkiyede yabani olarak yetiştiği bilinen Digitalis türlerinin miktarı 10 civarındadır (Tablo I). Bunlardan iki tanesi (D. cari-ensis ve D. davisiana) yalnız Türkiyede yetişir. Diğerleri Avrupa veya Kafkasyada da yetişmektedir. D. cariojısis ve f&rrugin,ea¡ Tür­kiyede geniş bir yayılış alanına sahiptir. Diğer türlerin Türkiye-deki yayılış alanları çok dardır (Şekil 1).Bu çalışmada, üzerinde henüz kafi derecede farmakolojik araş­tırma yapılmamış olan üç türün (D. grandiflora, D. lamarckii ve D. schischkindi) yapraklarından hazırlanan hülasaların kedi üzerin­deki biyolojik aktiviteleri kontrol edilmiştir.

-