Eşik: Olgular ve İmgeler Bağlamında Bir Mekân Analizi

Çalışmanın amacı “eşik”in mekân sosyolojisi bağlamında değerlendirilmesidir. Eşik bir mekân olarak; özel ve kamusal alanın ayrımında bir çizgi, güvenlik noktası olan bir hudut, sanat ve edebiyatta bir imge, inançlarda bir simge, bir aşama, psikolojik bir sınır ve aynı zamanda kararsızlık ve umut gibi durumların yaşandığı bir yerdir. Eşik, bilimlerde de terim olarak kullanılagelmiştir. Eşik hem ulaşılması gereken hem de aşılması gereken bir mekân olabileceği gibi aşılmaması gereken bir mekân olarak da inşa edilebilir. Günlük hayatımızda sık kullandığımız eşik kelimesinin fiziksel ve zihinsel boyutlarını ortaya koymak, çalışmanın ana konularındandır.

The Concept of "Sill" and Its Evaluation in the Context of Sociology of Space

The aim of the study is to evaluate the “sill” in the context of spatial sociology. The sill as a space; it is a place where a distinction between private and public space, a border with security, an image in art and literature, a symbol in beliefs, a stage, a psychological boundary, as well as experiencing between instability and hope. The sill has also been used as a term in the sciences. The sill can be a place both to be reached and a place to be overcome, or it can be built as a place that should not be exceeded. It is one of the main subjects of the study to reveal the physical and mental dimensions of the threshold word which we use frequently in our daily lives.

___

  • Akay, H. (2009). Mustafa Kutlu’nun “Eşik” Adlı Hikâyesini Yeniden Okumak, Turkish Studies, 4(8), 322-339.
  • Albayrak, A.; & Çapcıoğlu, İ. (2006). Ehl-i Sünnet Geleneğine Bağlı Bir Orta Anadolu Köyünde Halk İnançları ve Uygulamaları, Dini Araştırmalar, 8(24), 107-132.
  • Alver, K. (2007). Siteril Hayatlar, Ankara: Hece Yayınları.
  • Arslanoğlu, İ. (2001). Alevilikte Temel İnanç Unsurları ve Pratikler, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 20, 33-134.
  • Atmaca E.; & Adzhumerova R. (2010). “Kapı ve Eşik” Kelimeleri Üzerine, SAÜ Fen Edebiyat Dergisi, 12(2), 23-45.
  • Bursalı, M. N. (1993). İslami Rüya Tabirleri Ansiklopedisi, İstanbul: Çelik Yayınevi.
  • Can, İ. (2018). Teşhir Toplumu, Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Cebecioğlu, E. (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü, (5. Basım). İstanbul: Ağaç Kitabevi Yayınları.
  • Dönmez, S. (2016). Eski Mezopotamya Toplumlarında Korku ve Güç İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme, The Journal of Academic Social Science Studies, 53, 213-226.
  • Durkheim, E. (1993). İntihar: Bir Toplumbilim İncelemesi, (Çev. Z. Zühre İlkgelen). İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Emirönal, B. (2016). Belgesel ve Kurmacanın Ötesinde Eşikteki Gerçeklik: Pelin Esmer Sineması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sinema ve Televizyon Programı, İstanbul.
  • Habermas, J. (2010). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, (Çev. Tanıl Bora ve Mithat Sancar). (10. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Harvey, D. (1997). Postmodernliğin Durumu: Kültürel Değişimin Kökenleri, (Çev. Sundur Savran), İstanbul: Metis Yayınları.
  • İlhan, A. (2016). "Eşik" Öyküsüne Göstergebilimsel Yaklaşım, Söylem, 1(1), 66-77.
  • İnam, A. (2018). Eşik, Ege Mimarlık, 3(100). 40-43.
  • İnci, H. (2006). “Eşikte Bir Yazar…”, Eşik Cini, 3, 5-6.
  • Kaplan, M. (2005). Hikâye Tahlilleri. (11. Basım), İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Karaca, N.; & Uçar, M. (2016). “Beşik-Eşik-Keşik” Ya da Sivas Sözel Kültüründe Ölüm, folklor/edebiyat, 22(85), 23-50.
  • Karçığa, S. (2014). Tanpınar’ın Şiirlerinde “Eşik Kavramı”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 131-138.
  • Lefebvre, H. (2014). Mekânın Üretimi, (Çev. Işık Ergüden), (2. Baskı), İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Narmanlıoğlu, H. (2016). İnternet Haber Sitelerinde Eşik Bekçiliği, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 153-168.
  • Norberg-Schulz, C. (1971). Existence, Space and Architecture, New York: Praeger.
  • Örnek, S. V. (1966). Sivas ve Çevresinde Hayatın Çeşitli Safhalarıyla İlgili Bâtıl İnançların ve Büyüsel İşlemlerin Etnolojik Tetkiki, Ankara: AÜ DTCF Yayınları.
  • Özer, C. (2009). ‘’Zileli Aşık Sadık DOĞANAY’ın Hayatı, Sanatı ve Sanatçı Kişiliği’’, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Musikisi Programı, İstanbul.
  • Özbek, M. (2004). Giriş: Kamusal-Özel Alan, Kültür ve Tecrübe, Kamusal Alan içinde, (Ed. Merla Özbek). İstanbul: Hil Yayınları, 443-499.
  • Özmen, Z. (2017). Beyaz Yakalı Yaşam Tarzları, Ankara: Phoenix Yayınları.
  • Poloma, M. M. (1993). Çağdaş Sosyoloji Kuramları, (Çev. Hayriye Erbaş). (2. Basım). Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Simmel, G. (2009). Bireysellik ve Kültür, (Çev. Tuncay Birkan), İstanbul: Metis Yayınları.
  • Tekin, F. (2014). Sınırın Sosyolojisi: Ulus, Devlet ve Sınır İnsanları, İstanbul: Açılımkitap Yayınları.
  • Tanyu, H. (1992). “Eşik” maddesi, TDV İslam Ansiklopedisi, Cilt: 6, 501-506.
  • Tunç, B. F. (2015). Çok Sesli Mekânsal Pratiklerde Katılımcılığın Rolü: Kuzguncuk ve Yedikule Bostanı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Mimari Tasarım Programı, İstanbul.
  • Urry, J. (1999). Mekânları Tüketmek, (Çev. Rahmi G. Övdül), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Yalçın, A. & Yılmaz, H. (2002). Kargın Ocaklı Boyu İle İlgili Yeni Belgeler, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 21, 13-87.
  • Yalçın B. C. (2019). Eşikte Kalmak, Eşik Dergisi, https://esikdergi.bilgi.org.tr/?p=14107, Erişim tarihi: 10.11.2019.