Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı tedavisinde sondalama yönteminin etkinliği ve zamanlamasının başarıya etkisi

Amaç: Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı (DNLKT) olan hastalarda sondalama yönteminin etkinliğini ve yaş gruplarına göre başarı oranlarını değerlendirmek.Materyal ve Metot: Bu çalışmada, DNLKT nedeni ile 2016-2019 yılları arasında sondalama işlemi uygulanan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların sondalama yapıldığı zamandaki yaşı, işlem sonrası epifora varlığı, sulanma yakınmalarının durumu ve floresein kaybolma testinin sonuçları not edildi. Ameliyat sonrası dönemde işlemin başarısı yaş gruplarına göre değerlendirildi.Bulgular: DNLKT tanısı alan 45 kız (%58.5), 32 erkek (%41.5) toplam 77 hasta çalışmaya alındı. Olguların yaş ortalaması 18.8±10.4 ay (2-39 ay) ve ortalama takip süresi 11.6±7.6 ay (6-18 ay) idi. Hastaların 35’ inde sağ (%37.2), 42’ sinde sol (%44.7), 17’ inde her iki gözüne (%22.1), toplam 94 göze sondalama uygulandı. Hastalar başvuru esnasındaki yaşlarına göre dört farklı gruba ayrıldı. Birinci grupta (0-12 aylık) sondalama ile %100, ikinci grupta (13-24 aylık) 1. sonda uygulaması ile %90.0, 2. sondalama ile %97.4 oranında başarı sağlandı. Üçüncü grupta (25-36 ay) sondalama ile %66.7 oranında başarıyla uygulandı. Dördüncü grupta (37-48 ay arası) sondalama tedavisi ile % 56.2 oranında başarı elde edildi. Sonuç: Hidrostatik masaj tedavisi ile düzelmeyen DNLKT olguları için sondalama işlemi erken yaş gruplarında etkili bir tedavi şeklidir. Hastanın yaşı arttıkça başarı şansı azalacağı için sondalama uygulamasında geç kalınmaması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı, sondalama

The effectiveness and timing effect of probing in the treatment of congenital nasolacrimal channel occlusion

Background: To evaluate the efficacy of probing therapy and the success rates according to age groups in patients with congenital nasolacrimal duct obstruction (CNCO).Methods: In this study, the records of patients who underwent probing between 2016-2019 due to CNCO were examined retrospectively. The age of the patients at the time of probing, the status of complaints of post-treatment irrigations, the presence of epiphora, and the results of the fluorescein disappearance test were noted. The success of the procedure was evaluated according to the age groups.Results: A total of 77 patients (45 female (58.5%) and 32 men (41.5%) with congenital nasolacrimal duct obstruction were included in the study. The mean age of the patients was 18.8±10.4 months (2-39 months) and the mean follow-up period was 11.6 ±7.6 months (6-18 months). In 35 patients, right (37.2%), in 42 (44.7%) left and in 17 (22.1%) both eyes were probed in 94 eyes. The patients were divided into four groups according to their age. In the first group (0-12 months), the success rate was 100% with the probing, in the second group (13-24 months) by 90.0% with the first probe application and in the second by 97.4%. In the third group (25-36 months), 66.7% was successfully applied by probing. In the fourth group (37-48 months), the success rate was 56.2%. Conclusions: Probing for CNCO patients not recovering with hydrostatic massage treatment is an effective treatment method in early age groups. The patient should not be late in probing because the chances of success will decrease as the patient's age increases.

Keywords:

Congenital, Nasolacrimal duct,

PDF

___

Calhoun JH. Problems of the lacrimal system in children. Pediatr Clin North Am. 1987;34(6):1457-65.
Young JD, MacEwen CJ. Managing congenital lacrimal obstruction in general practice. BMJ 1997;315(2):293-6.
MacEwen CJ, Young JD. Epiphora during the first year of life. Eye 1991;5(5):596-600.
Kushner BJ. Congenital nasolacrimal system obstruction. Arch Ophthalmol 1982;100(4):597-600.
Casady JV. Dacryocystitis of infancy. Am J Ophthalmol 1948;31(7):773-780.
Takahashi Y, Kakizaki H, Chan WO, Selva D. Management of congenital nasolacrimal duct obstruction. Acta Ophthalmol 2010;88(5):506-513.
Broggi RJ. The treatment of congenital dacryostenosis. AMA Arch Ophthalmol 1959;61(1):30-36.
Baker JD. Treatment of congenital nasolacrimal system obstruction. J Pediatr Opththalmol Strabismus 1985;22(1):34-5.
Katowitz JA, Welsh MG. Timing of initial probing and irrigation in congenital nasolacrimal duct obstruction. Ophthalmology 1987;94(6):698-705.
Miller A.M., Chandler D.L., Repka M.X., Hoover D.L., Lee K.A., Melia M., Paul J.R., David I.S. Office probing for treatment of nasolacrimal duct obstruction in infants. J. Aapos. 2014;18(1):26–30.
Robb RM. Success rates of nasolacrimal duct probing at time intervals after 1 year of age. Ophthalmology 1998;105(7):1307-10.
Ffooks OO. Dacryocystitis in infancy. Br J Ophthalmol 1962;46(7):422-434.
Mannor GE, Rose GE, Frimpong-Ansah K, Ezra E: Factors affecting the success of nasolacrimal duct probing for congenital nasolacrimal duct obstruction. Am J Ophthalmol 1999;127(5):616-617.
Stager D, Baker JD, Frey T, Weakley DR, Birch EE. Office probing of congenital nasolacrimal duct obstruction. Ophthalmol Surg. 1992;23(7):482-484.
Okumuş S, Erbağcı İ, Güngör K, Bekir N. Doğumsal Nazolakrimal Kanal Tıkanıklığı Olan Hastalara Yaş Gruplarına Göre Uyguladığımız Tedavi Yöntemleri ve Sonuçlarımız. Türkiye Klinikleri J Ophthalmol. 2009;18(4):223-9.
Demirci KYF, Demirci H, Bilgin KL. Doğumsal nasolakrimal kanal tıkanıklığı tedavisinde lavaj-sonda. T 0ft Gaz 1995;25:365-368.
Zwaan J: Treatment of congenital nasolacrimal duct obstruction before and after the age of I year. Ophthalmic Surg Lasers 1997;28(11):932-936.
Sturrock SM, MacEwen CJ,Young JDH.Long term results after probing for congenital nasolacrimal duct obstruction.Br J Ophthalmol 1994;78(12):892-894.
Kushner BJ. The magement of nasolacrimal duct obstruction in children between 18 months and 4 years old. J AAPOS.1998;2(1):57-60.
Kashkouli MB, Beigi B et al. Late and very late inital probing for congenital nasolacrimal duct obstruction: what is the cause of failure? Br J Ophthalmol 2003;87(9):1151-1153.
Paul TO, Shepherd R. Congenital nasolacrimal duct obstruction:natural history and the timing of optimal intervention. J Pediatr Strabismus 1994;31(6):362-7.
Zilelioglu G, Hosal M.B. The results of late probing in congenital nasolacrimal duct obstruction. Orbit 2007;26(1):1-3.
Erdöl H, İmamoğlu HI, Aslan MF. Dört yaşından küçük çocuklarda konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığının tedavisi. Türkiye Klinikleri J Oftalmoloji 1999;8(4):240-243.
Elibol O, Güler C, Topalkara A, Demircan S. Konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığı. Türkiye Klinikleri Oftalmoloji 1996;3(4):273-6.