Öz Bu makalede Hz. Peygamber’in tasavvuf ilmi üzerindeki rolü ve tesiri ele alınmaktadır. Tasavvuf ilminin oluşmasında temel harç, Allah’ın kelâmı olan Kur’ân ve Peygamber (s)’inin söz ve hâlleridir. Bundan dolayı sûfîlerin söz ve hâllerinden de daima Kur’ân’ın ve sünnetin kokusu yayılır. Sûfîler, bu iki değeri, hayatlarının her yönünde anlamaya ve yaşamaya çaba göstermektedirler. Onlar, Kur’ân üzerinde tefekkür edip onunla ünsiyet kurarken, O yüce kelâmın, Peygambere “Sen yüce bir ahlâk üzerindesin” hitabının hakikatiyle hâl yaşarlar. Tasavvufî anlayışta, Allah’ın “Kitab”ının hükümleri, ancak Peygamber (s)’in “sünnet”iyle insan idrakine kâmil anlamda ulaşır. Bu yüzden Peygamberin söz ve fiilleri, Müslüman’ın her seviyedeki davranışının normunu teşkil eden ilâhî ilmin kendisidir. Kısacası sûfîler ilimlerini tıpkı Hz. Peygamberin takip ettiği yolla Allah’la hemhâl olarak ve yaratılan eşyayı müşâhede ederek kazanırlar.