Avrupa Birliği’nin Akdeniz Politikası ve Bölgesel Güvenlik

Yeni dünya düzeninin belirleyicisi olan ve başlangıcı geniş bir şekilde ele alındığında yer kürenin her yanın tanınmaya başlandığı coğrafi keşiflere kadar uzanan küreselleşme dediğimiz olgu bir taraftan toplumları ve kültürleri homojenleştirerek birbirlerine yaklaştırırken, diğer taraftan da onları eş zamanlı olarak tikel parçalar halinde ayrıştırarak heterojenleştirmektedir. Başka bir deyişle, bir taraftan küreselleşme ile birlikte dünyanın tek tipleştiği / aynılaştığı süreç yaşanırken, eş zamanlı olarak da tek tipleşerek küçülen dünyada çeşitli farklılıklar ve eğilimler ortaya çıkmaktadır. Küreselleşmeye koşut olarak hareket eden olgulardan birisi olan ve esasında küreselleşmeden daha derin bir entegrasyonu kapsayan bölgeselleşme, yerelleşme eğilimlerine bağlı süreç içerisinde yönetsel ve siyasal açıdan önemli değişimleri beraberinde getirmektedir.Bu çalışmada1 bölge ve bölgeselleşme kavramlarından hareketle Avrupa Birliğiınin bölgeselleşme politikaları ele alınacaktır. Avrupa Birliğiınin bölgeselleşme ve bölgesel gelişme politikasının daha iyi anlaşılabilmesi için somut bir örnek olarak AB'nin Akdeniz politikasına yer verilecek ve söz konusu politikaların etkinliği tartışılacaktır. Çalışmada ayrıca, Birliğin Akdeniz Havzası ile ilgili stratejileri incelenirken bölgesel güvenlik temelli sorunlara yer verilecektir. Çalışmanın metodolojisini literatür taraması ve vaka incelemesi oluşturacaktır

European Union’s Mediterranean Policy and Regional Security

The phenomenon of globalization, which could be defined as determinant of new world order and dates back to geographical discoveries that began to recognize each side of the earth when it is taken broadly, makes closer societies and cultures to each other by homogenizing them on the one hand and on the other hand, makes heterogenesis them by decomposing into basic parts simultaneously. In other words, with globalizatio, homogenization/standardisation process is taking place on the one hand, and various differences and trends are emerging in the world on the other hand depending on world’s shrinking due to uniformity.Regionalization, which are one of the phenomenons that move in paralell with globalization and esentially includes a deeper integration than globalization, brings along significant changes in terms of administrative and political depending on the localization process.In this study, with reference to concept of region and regionalization, the European Union’s regionalization policies will be discussed. For better understanding of the European Union’s regionalization and regional development policies, as a concrete example, it will be given place to EU’s Mediterranean policy and the effectiveness of these policies will be discussed. In the study, it is also given place to regional security issues while examining the Union’s strategy for Mediterranean Basin. The methodology of the study will be based on literature review and case study

___

  • Ağca, F. (2016). “Avrupa-Akdeniz Ortaklığının Avrupa Birliğinin Güvenlik ve Savunma Politikasına Etkileri”, http://www.arastirmax.com/en/system /files/dergiler/262/ma- kaleler/4/arastirmax-avrupa-akdeniz-ortakliginin-avrupa-birliginin-guvenlik-savun- ma-politikasina-etkileri.pdf (18.09.2016).
  • Aktan, C. Can (2006). Globalleşme, Bölgeselleşme Ve Yerelleşme, http://www. dtm.gov. tr/ead/DTDERGI/tem98/global.htm (20.03.2006).
  • Aktar, C. (2002). “Bölgesel Politikalar”, Avrupa Birliği’nin Genişleme Süreci, Der.Cengiz Aktar, İletişim Yay., İstanbul.
  • Altunışık, M.B. (1997). “Avrupa Birliğinin Yeni Akdeniz Politikası ve Türkiye”, Türkiye ve Avrupa, Ed. Atila ERALP, İmge Yay., Ankara.
  • Armstrong, H. (2004). “Regional Policy”, Ed. A. EL-AGRAA, The Euoropean Union, Economics&Policies, Seventh Edition, Prentice Hall, Enland.
  • Bulut, Y. (2002). “Türkiye’de Bölge Yönetimi Arayışları”, Amme İdaresi Dergisi, C.35, S.4, Aralık.
  • Buzan, B. (1991). People, States and Fear: An Agenda for International Security Studies in the Post-Cold War Era Regional Security, Harvester Wheatsheaf Greiat Britain, 1991.
  • Coşkun, E. (2001). Bütünleşme Sürecinde AB ve Türkiye, Cem Yayınevi, İstanbul, 2001.
  • Dedeoğlu, B. (2014). Uluslararası Güvenlik ve Strateji, Genişletilmiş 3. Baskı, Yeniyüzyıl Yay., İstanbul.
  • Eralp, A. (1997). “Hükümetlerarası Konferans ve Esnek Entegrasyon Projeleri Işığında Türkiye-Avrupa Birliği İlişkileri”, Avrupa Yeniden Yapılanırken Türkiye, Friedrich Ebert Vakfı Yay., İstanbul.
  • Gnesotto, N. (2005). AB Güvenlik ve Savunma Politikası, Tasam Yayınları, İstanbul.
  • Gümrükçü, H. (2002). Türkiye ve Avrupa Birliği, Avrupa ve Türkiye Araştırmaları Ensti- tüsü Yayınları, İstanbul.
  • http://www.eeas.europa.eu/csdp/about-csdp/european-security-strategy/ (10.09.2016).
  • http://www.sonhaber.nl/dunya/en-zengin-ve-en-fakir-avrupa-ulkeleri-hangileri-h17682. html (10.09.2016).
  • http://www.tuicakademi.org/bolgesel-guvenlik/ (10.09.2016).
  • İrdem, İ. (2014). “Turkey-EU Relations: Within the Context of Irregular Migration and Border Management”, Linköping University, Sweden.
  • Karllson, I. (2007). Bölgeler Avrupası, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay., Çev: Turhan Ka- yaoğlu, İstanbul.
  • Keleş, R. (1998). “Bölge Gerçeği ve Avrupa”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C.7, S.2, Nisan 1998.
  • Matthews, A. (2004). “The EU and The Developing World”, Ed. A. EL-AGRAA, The Euoropean Union, Economics&Policies, Seventh Edition, Prentice Hall, Enland.
  • Mengi, A.; Nesrin A. (2003). Küreselleşme ve Yerelleşme Çağında Bölgesel Sürdürülebi- lir Gelişme, AB ve Türkiye Örneği, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Tavas, B.; Tekiner, M.A. ve Yılmaz, R. K. (2016). AB Uyum Sürecinde Sınır Güven- liği ve Yönetim Stratejisi, Sage Yay., Ankara.
  • Youngs, R. (2003). “European Approaches to Security in the Mediterranean”, Middle East Journal, Vol.57, No. 3, Summer.