21’İNCİ YÜZYIL ORTAK GÜVENLİK ORTAMI: ASKERÎ STATÜLÜ KOLLUK KUVVETLERİ İÇİN PLÂNLAMA ÖNERİLERİ

Güvenlik konusu tarihin her döneminde devletlerin öncelikli ilgi alanında yer almıştır. Bireysel güvenlikten çok daha karmaşık ve hassas dengeler üzerine oturan ulusal veya ortak güvenlik olgusunu tehdit eden unsurlarla mücadele bugün en az geçmişteki kadar önemli ama çok daha karmaşıktır. Soğuk Savaş sonrası dönemde, belirsizleşen ve asimetrik bir yapıya kavuşan tehditler savunma planlama süreçlerinin yeniden gözden geçirilmesini, farklı anlayış ve metotların benimsenmesini, yeni görevlerin ortaya çıkmasını ve kolluk kuvvetlerinin ortak güvenlik ortamının şekillendirilmesinde daha fazla rol almasını sağlamıştır. Askerî statülü kolluk kuvvetleri, bu yeni dönemin ortaya çıkardığı görev ihtiyaçlarını karşılamada daha elverişli yapılarıyla öne çıkmış ve tercih edilen birimler olmuştur. Bununla birlikte, bu dual görev yapısının sonucu olarak, Jandarma birlikleri farklı alanlardaki görevleri başarıyla yerine getirebilecek geniş bir yetenek yelpazesine sahip olmak zorundadır. Günümüzde bu yetenek ihtiyaçlarının tespitinde ve sisteme kazandırılmasında, temelde savunma planlama süreçlerinin bir parçası olan yetenek temelli /senaryo uzayına dayalı planlama yöntemlerinden istifade etmenin yararlı olacağı düşünülmektedir.

21TH CENTURY COMMON SECURITY ENVIRONMENT: PLANNING PROPOSALS FOR LAW ENFORCEMENT POLICE FORCES WITH MILITARY STATUS

The security issue has always been in the top priority sphere of interests for states in any area of history. The struggle against factors threatening the national or common security matter, being much more complex than individual security and being bound to delicate balance, is nowadays as important as it was in the past; however, it is much more complex. Threats that became vague and attained an asymmetrical structure in the Post-Cold War Era procured the review of defense planning processes, the adaption of different consciousness and methods, and the emergence of new tasks; furthermore, it ensured that law enforcement police forces contributed more actively to the configuration of a common security environment. Law enforcement police forces with military status distinguished themselves by virtue of their eligible structures in meeting task requirements created by this new era and thus, they became preferred units. Nevertheless, as a result of this dual task structure Gendarmerie Units need to have a wide-range of talents capable of accomplishing tasks in various areas successfully. Nowadays, it is deemed that benefitting from talent-based/scenario space-based planning methods, in essence being a part of defense planning processes, for specifying and gaining such needed talents for the system would avail.

___

  • Asch, B. ve J. Hosek., “What Does Transformation Mean for Military Manpower and Personnel Policy?”, RAND Publications, 2004.
  • Baldwin, D. “The Concept of Security”, Review of International Relations, Vol.23, No.1, January 1997, 5-26.
  • Çakmak, H., “Avrupa Güvenliği”, Akçağ Yayınları, Ankara, 2003.
  • Davis, P., “Analytic Architecture for Capabilities-Based Planning, Mission-System Analysis, and Transformation”, RAND Publications, 2002.
  • Davis, P., “Introduction”, New Challenges for Defense Planning:Rethinking How Much is Enough, P.DAVIS (Ed.), RAND National Defense Research Institute, 1994a.
  • Dedeoğlu, B., “Uluslararası Güvenlik ve Strateji”, İstanbul, Derin Yayınları, 2003.
  • Fert, İ., “Sosyal Politika ve Suç İlişkisi: Ülkemiz Suç Profili Açısından Bir Değerlendirme”, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 2007.
  • Hartmann, F. ve R. Wendzel., “Defending America’s Security”, New York, Brassey’s (US) Inc., 1990.
  • Hone, T., “Capabilities-Based Planning”, Monterey, NPS Seminar, 21 September 2004.
  • Jandarma Genel Komutanlığı, “Dünya Jandarmaları”, Ankara, 2009.
  • Jandarma Genel Komutanlığı Web Sitesi, “Barışı Destekleme ve Koruma Harekâtları”, Erişim Tarihi: 03 Ocak 2015, www.jandarma.gov.tr.
  • Karabulut, B., “Güvenlik: Küreselleşme Sürecinde Güvenliği Yeniden Düşünmek”, Barış Kitabevi, Ankara, 2011, s. 9-11
  • Kendall, J., “Capabilities-Based Military Planning: The Myth”, Washington, National War College”, 2002.
  • Korkmazyürek, H., “Savunma Planlaması”, Ders Notları, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, 2007.
  • Korkmazyürek, H., “Savunma Planlaması”, Ders Notları, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, 2009.
  • Korkmazyürek, H. ve Şeşen, H., “Savunma Yönetiminde Yeni Planlama Yaklaşımları: Kavramsal Bir Analiz”, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, 2008.
  • Korkmazyürek, H. ve Varoğlu, K., “The Defence Planning for Turkey and the Lessons Learned for Developing Corporate Strategies”, International Journal of Business, Management and Economics, Vol.2, No.7, 2006.
  • Moskos, C. ve Diğerleri., “Armed Forces After The Cold War”, The Postmodern Military, Armed Forces After The Cold War, C. MOSKOS ve diğerleri (Ed.), New York, Oxford University Press, 2000.
  • Nacak, A.O., “Kolluğa Duyulan Güvenin Artırılmasına Yönelik Yaklaşımlar Konferansı”, Silahlı Kuvvetler Akademisi, İstanbul, 2014.
  • Öztürk, Y., “Savunma Planlamasında Yeni Yaklaşımlar ve Türk Silahlı Kuvvetleri’nde Bir Senaryo Uzayı Çalışması”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2006.
  • Troxell, J., “Force Planning in an Era of Uncertainty: Two MRCs as a Force Sizing Framework”, Carlisle, US Army War College, 1997.
  • Ullman, R., “Redefining Security”, International Security, Cilt 8,1983, 130- 133.
  • Waltz, K., “Theory of International Politics”, International Security, 1979.
  • Wolfers, A., “National Security as An Ambiguous Symbol”, Political Science Quarterly, Vol.67, 1952.
  • Yıldırım, F., “Modern Suç Önleme Yöntemleri Konferansı”, J.Okullar Komutanlığı, Ankara, 2014.
  • Zelikow, P., “The Transformation of National Security”, The National
  • Interest, Spring 2003.