MÜZİK EĞİTİMİ EKSENİNDE “SANAT EĞİTİMİ AKIMI”NI YENİDEN CANLANDIRMAK

Çağdaş Eğitim Akımları’ndan “Sanat Eğitimi Akımı”, 19. Yüzyıl modernleşmesinin insanı tek yanlı olarak ele almasına tepki olarak doğmuş ve sadece güzel sanatlar eğitimini desteklemek amacını değil, ayrıca güzel sanatların ruhundan hareket ederek, tüm eğitimin yenileştirilmesine hizmet etme amacını da taşımıştır. Bu akımın müzik eğitimi dersine dönük etkileri; Tek yanlı keman ve piyano derslerine karşı, yaratıcı müzik dersi, şarkı ve türkülerin önem kazanması, böylece müzikle uğraşmanın aktif olan her şeklinin ön plana geçirilmesi, müzikle jimnastiğin birleştirilmesi yoluyla, idmanın, bir vücut sağlığı ve disiplin dersi darlığından kurtarılarak beden eğitiminde biçimlendirici unsur, yani estetik bir unsur haline getirilmesi ve bu amaçla da oyun ve dansa geniş yer verilmesi şeklinde kendisini göstermiştir. Sanat eğitimi akımının gelişimini ve güçlenmesini 1900-1933 yılları arasında sağladığını düşünürsek, Özel Müzik Öğretim Yöntemleri olarak kullandığımız Kodaly pedagojisinin 1925 yılında, Dalcroze Pedagojisinin 1926 yılında ve daha sonra Orff 1950-1954 te ve Suzuki 1974 de tanıtılmış olmasının tesadüf olamayacağını görürüz. 19. Yüzyılın son çeyreğinde şekillenerek 20. Yüzyıla damgasını vuran ‘Sanat Eğitimi Akımı’nın bir çeşitlemesi de “21. Yüzyıl Bilgi Çağı” için gerekmektedir. Tıpkı 19. Yüzyıl modernleşmesinin olumsuz sonuçlarına tepki olarak doğan sanat eğitimi akımında olduğu gibi, 21. Yüzyılın katı “Bireyci-Benlikçi” yaklaşımı da insanın duygusal ve estetik gelişimini ihmal etmiştir.

-

Among the Modern Education Movements, “Art Education Movement” emerged as a reaction against the fact that 19th Century Modernism was unilaterally handling human being, and it aimed not only to support fine arts but also aimed to serve renewal of all education by taking inspiration from the soul of fine arts. Effects of this movement on music education course: It showed itself in the following forms: As an opposition to unilateral violin and piano courses, creative music course, songs and folk songs gained importance and thus any active forms of handling with music came to the forefront; being freed from the narrow understanding that it was a course of body health and discipline, exercise was turned into a shaping, in other words, an aesthetic element in physical training by the way of uniting music and gymnastics, and to that end, stage play and dance gained a wide coverage. Taking into consideration the fact that development and strengthening of art education movement were between the years 1900 – 1933, we see the fact that following events cannot be coincidence at all: Kodaly pedagogy which we used as a Specific Method of Music Education was introduced in 1925, Dalcroze Pedagogy was introduced in 1926, and then Orff was introduced between years 1950 – 1952, and Suzuki was introduced in 1974. A variant of “Art Education Movement”, which was shaped in the last quarter of 19th century and leaving its mark on 20th century, is necessary for “21st The Century Knowledge Age”. Just the same way it happened in art education movement which was emerged as a reaction to the negative effects of 19th century modernization, Merciless “Individualist – Egoist” approach of 21st Century ignored emotional and aesthetic development of the human being.

___

  • Aksu, C. (2007). İlköğretim 8. Sınıf Müzik Programının Hedeflerine Ulaşma Düzeyinin Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Artut, K. (2001). Sanat Eğitimi- Kavramları ve Yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Aytaç, K. (2006). Çağdaş Eğitim Akımları-(Yabancı Ülkelerde), Ankara: Mevsimsiz Yayınları.
  • Baş, G.(2011). Türkiye’de Eğitim Programlarında Yapılandırmacılık: Dün, Bugün, Yarın, Eğitişim Dergisi. Sayı: 32, Ekim 2011, (Elektronik Sürüm), http://www.egitisim.gen.tr/site/arsiv/-egitim-programlarindayapilandirmacilik.html , Erişim Tarihi:30.12.2012)
  • Erdal, G. (2005). “Müzik Öğretim Yöntemlerinden Dalcroze Metodu ve Kullanımı”, (Bildiri), Erciyes Üniversitesi GSF Müzik Sempozyumu Bildirisi, Kayseri 14-16 Nisan 2005.
  • Erinç, M. S. (1988). Sanat Psikolojisine Giriş, Ankara: Aytaç Yayınları.
  • Gültek, B. (2007). Zoltan Kodaly ve Kodaly Yöntemi, (Çev: Buğra Gültek),[Elektronik Sürüm], www.muzikeğitimcileri.net . 30 Ekim 2007
  • Gündoğdu, Ö. (2006). “Cumhuriyetten Günümüze Milli Eğitim Şuraları ve Müzik Eğitimine Yansımaları” (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniv. Eğitim Bilimleri Ens. Güzel Sanatlar Eğitimi ABD, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara
  • Kıncal, R. Y. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Erzurum
  • Oğuz, Ş. (2012). “Bilgi Toplumu”, Kanal B, Toplum ve İnsan Programı, Program Tarihi:16 Ocak 2012
  • San, İ. (1999). “Sanatlar Eğitimi”, Ankara Üniversitesi Dergiler Veritabanı, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/135/929.pdf . Erişim Tarihi: 15.01.2013 Tunalı, İ. (2012). Modernite ve Postmodernite, (Konferans), Atatürk Üniversitesi ve Kemerburgaz Üniversitesi İşbirliği ile Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi ve Edebiyat Fakültesi Felsefe Kulübü Etkinliği, 18 Mayıs 2012, Erzurum.
  • Türkdoğan, G. (1984). Sanat Eğitimi Yöntemleri, Resim- İş Öğretimi, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi- Temel Kavramlar İlkeler Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum, Ankara: Evrensel Müzikevi. www.msxlsbs.org . Kodaly Yöntemi, Erişim:27.09.2010

___

APA Aksu, C. (2014). MÜZİK EĞİTİMİ EKSENİNDE “SANAT EĞİTİMİ AKIMI”NI YENİDEN CANLANDIRMAK . Sanat Dergisi , 0 (23) , 1-7 .