Hayallerin, duyguların, dışavurumsal ifadesi olan sanat; insan ile doğal gerçekler arasındaki estetik ilişkidir.  Sanat, insanların duygu ve düşüncelerini, ses, söz, ritim, çizgi, renk ve biçim gibi ögelerle en güzel ve en etkili biçimde ifade etme çabasıdır.. Bu çabanın en belirgin özelliği ise anlatımcılıkla bütünleşmesidir. Anlatımcılık, kişinin içgörüşünün, düşüncelerinin ve duygularının hayat bulmasıyla ortaya çıkmasıdır. Bu oluşumun sonucu ortaya  çıkan bazı görüşler vardır ki Bunlardan birisi de 20. yüzyı­lın başlarında, Birinci Dünya Savaşının vahşeti yaşanırken Avrupa’da, resim ve heykel gibi tasvir sanatlarının beraberinde sinemada, mü­zikte ve tiyatroda da Alman Ekspresyonizminin etkisi farkedilir. Özellikle toplumda genel olarak kabul edilmiş biçimlere ve geleneklere bir karşı tavır niteliği taşıyan bu akım, yaratıcı sanatçılarla, yeni bir sanat anlayışının ve yeni bir insanın yüzünün yaratılmasında etkili olur. Yüz değiştiren kentlerin insanlarda sebep olduğu içe dönüşün tesirlerinin sanata etkileri surrealist (Gerçeküstücülük) ve ekspresyonist (Dışavurumculuk) akımlarını ortaya çıkarmıştır. Araştırmada ekspresyonizm akımıyla değişen sanat anlayışının geldiği noktada ekspresyonizmin çıkış ve varoluş noktaları incelenerek köprü (die brücke) ve mavi atlı (der blaue reiter) gruplarına yansımalarını ortaya koymak ve beden olgusunun bu dönem anlayışıyla nasıl vücut bulduğunu ifade etmek amaçlanmıştır. Yöntem olarak belgesel taraması yöntemi kullanılmış, Eser incelemesinde ise döneme ait resim örneklerine yer verilmiştir. Araştırmadan ortaya çıkan bulgular sonucunda, sanatın ifadesel biçiminin her dönem sanatında nasıl şekil değiştirdiği ve birbirinden etkilenerek dönüşümünü nasıl tamamladığı ve tüm bu karmaşa içerisinde kendini nasıl ortaya koyduğu ayrıca bunları da amacına uygun olarak  aktardıkları sonucuna varılmıştır.