Soner DOĞAN, Celal Teyyar UĞURLU, Ahsen DEMİR

4+4+4 Eğitim Sisteminin Okul Paydaşlarına Olumlu ve Olumsuz Etkilerinin Yönetici Görüşlerine Göre İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı 2013-2014 eğitim öğretim yılında uygulamaya konulan yeni eğitim sisteminin öğrencilere, velilere, öğretmenlere ve yöneticilere olumlu ve olumsuz etkilerini yöneticilerin kendi ifadelerine dayalı olarak betimlemektir. Araştırma durum deseninin kullanıldığı nitel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu Sivas ilinde görev yapan 18 yönetici oluşturmaktadır. Açık uçlu sorular yoluyla toplanan veriler, betimsel analiz, içerik analizi ve sürekli karşılaştırma tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulguları yapılan analizler neticesinde okul yöneticilerinin 4+4+4 eğitim sistemi hakkındaki görüşleri, 4+4+4 eğitim sisteminin olumlu etkileri ve 4+4+4 eğitim sisteminin olumsuz etkileri olmak üzere üç tema altında ele alınmıştır. Yöneticiler yeni sistemi genel olarak olumlu değerlendirmelerine rağmen, yöneticilerin görüşleri doğrultusunda tüm okul paydaşlarında 30 olumlu ve 34 olumsuz alt kategoriye ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler:

4+4+4 Eğitim Sistemi, Okul Yöneticisi, Olumlu Olumsuz Katkı, Okul Paydaşları.

Analysis of The "4+4+4" Education System's Positive and Negative Effects on the School Partners According to the Opinions of Administrator

The purpose of this research is to describe the positive and negative effects of the new educational system, put into practice on 2013-2014 school year, on students, parents, teachers and administrators on the basis of the administrators' own opinions. This is a qualitative study in which the exception pattern is used. The study group comprises of 18 administrators serving in the province of Sivas. The data collected through open-ended questions were analysed by using descriptive analysis, content analysis and analysis method. The research findings are discussed under three themes, including the opinions of the administrators about the "4+4+4" education system, the positive effects and the negative effects of the "4+4+4" educational system. Despite the fact that the administrators have an overall positive assessment about new educational system, in accordance with the opinions of the administrators, 30 positive and 34 negative sub-categories has been reached in all school partners

Keywords:

4+4+4 Educational System, School Administrator, Positive/Negative Contribution, School Partners.,

PDF

___

Ada, Ş. (2011). Ülkemizde zorunlu eğitimin gelişimi kesintili-kesintisiz eğitim ve informal öğrenme. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 51-58.
Akdemir, Ç. (1991). Okullarımızda mesleki rehberliğin önemi. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2 (1), 76-83.
Akpınar, B. Dönder, A. Yıldırım, B. ve Karahan, O. (2012). Eğitimde 4+4+4 sisteminin (modelinin) karşıt program bağlamında değerlendirilmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 36, 25-39.
Akyüz, Y. (1994). İlköğretimin yenileşme tarihinde bir adım: Nisan 1847 talimatı. Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 5, 1-47.
Akyüz, Y. (2009). Türk eğitim tarihi. (15. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Alp, H. (2009). Tevhid-i tedrisat’tan harf inkılâbına ilköğretim (1924–1928). Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Anabilim Dalı, İstanbul.
Ankara Üniversitesi (2012). 5.1.1961 tarih ve 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi Hakkında Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Görüşü.http://bilimakademisi.org/sites/ default/files/duyuru/ERG_ 4%2B4_Yeni_Gerekce.pdf adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma (yöntem, teknik ve ilkeler). (3. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi. Ankara: Yargıcı Yayıncılık.
Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi. (2. Baskı). Ankara: Siyasal Yayıncılık.
Boğaziçi Üniversitesi (2012). 5.1.1961 tarih ve 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi Hakkında Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Görüşü. www.fed.boun.edu.tr/form_files/Bogaziçi adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, K.Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (12. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cırıtlı, H. (1983). İlköğretim. İçinde, Cumhuriyet döneminde eğitim (s.261-281). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Çakır, E. (2010). Avrupa Birliği’nin eğitim politikası ve tam üyelik müzakereleri çerçevesinde Türkiye’nin uyumu. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı, Kocaeli.
Çelenk, S. (2008). Türk eğitim tarihinde lâikleşme süreci. İlköğretim Online, 7(2), 368-375. www.ilkogretim-online.org.tr/vol7say2/ed-vol7say2.pdf adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Çelik, V. (2011). Kesintili-kesintisiz eğitim politikasının değerlendirilmesi. Eğitim- Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 47-50.
Çepni, S., Cerrah, L. ve Bacanak, A. (2002). Sınıf öğretmenliği yapan fen öğretmenlerinin branş öğretmenliğine dönüş nedenleri ve döndüklerinde karşılaştıkları sorunlar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiri, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Çınar, Ç. Çizmeci, F. ve Akdemir, Z. (2007). 8 yıllık temel eğitim okullarında müfredatın gerektirdiği mekan standartlarının İstanbul okulları üzerinden analizi. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Dergisi. 4 (2). 188-203.
Çiftçi, S., Meydan, A., Koçyiğit, S. ve Kayılı, G. (2011). Sınıf öğretmenlerinin birlikte çalışma durumlarına ilişkin okul yöneticilerinin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi,32, 211-224.
Dağdelen, Z. (2008). Adalet ve kalkınma partisi eğitim politikalarının basına yansımaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Bolu.
Demirtaş, Z. (2007). Osmanlı’da sıbyan mektepleri ve ilköğretimin örgütlenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (17), 173-183.
Demirtaş, Z. (2011). Gelişim dönemleri ve özellikleri açısından zorunlu eğitim. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 25-30.
Dinler, C. (2011). İlköğretim I. Kademe İle II. Kademe Öğrencilerinin Aynı Binada Eğitim Görmelerinin Paydaşlarca Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Doğan, Ç.Y. (2006). Küreselleşme ve Türkiye’de eğitim politikaları: yeni ilköğretim müfredatı sosyal bilgiler programı üzerine bir inceleme, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Eğitim Reformu Girişimi ERG. (2012). 4+4+4’e geçiş. Eylül 2012 bilgi ve politika notları. http://erg.sabanciuniv.edu/node/1092 adresinden 28.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Gündüz, M. (2011). Zorunlu ve kesintisiz eğitimin kısa tarihi. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 3-10.
Eurydice (2007). Focus on the structure of higher education in Europe. National trends in the Bologna Process - 2006/07 Edition. http://eacea.ec.europa.eu/education /eurydice/thematic_ reports_ en.php adresinden 12.04.2013 tarihinde indirilmiştir.
Gürkan, T. ve Gökçe, E. (1999). Türkiye'de ve çeşitli ülkelerde ilköğretim. Ankara: Siyasal Yayıncılık.
Güven, İ. (2010). Türk eğitim tarihi. Ankara: Naturel Yayıncılık.
Güven, İ. (2012). Eğitimde 4+4+4 ve fatih projesi yasa tasarısı = reform mu?. İlköğretim Online, 11(3), 556-577. www.ilkogretimonline.org.tr/vol11say3/v11s3m1.pdf. adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Hacettepe Üniversitesi (2012). 05.01.1961 Tarih 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi’ne İlişkin Görüşler. http://www.egitim.hacettepe.edu.tr/belge/4+4+4Egt FakKurulKarar.pdf adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
İlköğretim ve Eğitim Kanununun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi, Bazı Maddelerinin Kaldırılması ve Bu Kanuna Bazı Maddeler Eklenmesine Dair Kanun, (2917 S.K.). (1983). Yayınlandığı Resmi Gazete, No:18192.
İlköğretim ve Eğitim Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (6287 S.K ). (2012). Yayınlandığı Resmi Gazete, No:28261.
İlköğretim ve Eğitim Kanunu (222 S.K.). (1961). Yayınlandığı Resmi Gazete, No:10705.
İlköğretim ve Eğitim Kanunu, Millî Eğitim Temel Kanunu, Çıraklık ve Meslek Eğitimi Kanunu, Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 24.3.1988 Tarihli ve 3418 Sayılı Kanunda Değişiklik Yapılması ve Bazı Kâğıt ve İşlemlerden Eğitime Katkı Payı Alınması Hakkında Kanun (4306 S.K.). (1997). Yayınlandığı Resmi Gazete, Gazete No:23084.
Karasolak, K. (2009). Mimari özellikleri farklı ilköğretim okullarındaki öğrenci ve öğretmenlerin okullarının bina ve bahçeleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Adana.
Kaya, A. (2011). Kesintisiz eğitimin okul yönetimi, öğretmenler ve öğrenciler üzerindeki sosyo-psikolojik etkilerine ilişkin bir değerlendirme. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 11-18.
Kol, H. D. (2010). Beş yıllık temel eğitim yapılarının sekiz yıllık temel eğitim sistemine fiziksel adaptasyonunun değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı, Konya.
Kömürcü, C. (2010). Cumhuriyet döneminde samsun ilinde ilköğretim (ilkokul) kurumlarının tarihsel gelişimi (1923-1960), Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı, Samsun.
Küçük, M. Ayvacı, Ş. H. ve Altıntaş, A. (2004). Zümre öğretmenler kurulu toplantı kararlarının eğitim ve öğretim uygulamaları üzerindeki yansımaları. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Sempozyumunda sunulan bildiri. İnönü Üniversitesi, Malatya.
MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı. (2007). Türk eğitim sistemi 2007. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB (2012). 12 yıl zorunlu eğitim sorular cevaplar. http://www.meb.gov.tr/duyurular/ duyurular2012/ 12yil _soru _cevaplar.pdf adresinden 01.14.2013 tarihinde indirilmiştir.
Mert, K. (1999). Sekiz yıllık kesintisiz zorunlu ilköğretim uygulaması konusunda öğretmen görüşleri (Niğde il örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Niğde.
Milli Eğitim Temel Kanunu (1739 S.K.) (1973). Yayınlandığı Resmi Gazete, No:14574.
Mills, G. E. (2003). Action research a guide for the teacher researcher (2 nd. edition). Pearson Education, Boston.
Okutan, M. (2011). Sekiz yıllık kesintisiz zorunlu ilköğretim uygulaması. Eğitim- Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 31-36.
Orta Doğu Teknik Üniversitesi ODTÜ. (2012). 5.1.1961 tarih ve 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi Hakkında ODTÜ Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü Görüşü. http://www.fedu .metu.edu.tr/web/documents /other/ IlkveOrtaogretimde Yapilanma OnerisiODTUEgitimFakultesiGorusu.pdf adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Özgür, E. (2005). Türkiye'nin kalkınmaya yönelik eğitim politikaları ve eğitim yatırımlarının geri dönüşü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Eskişehir.
Sağlamer, E. (1998). İki Binli Yıllarda İlköğretim Sorunları ve Çözüm Önerileri. İçinde K. Güçlüol ve M. Ergün (Ed.), Cumhuriyetin 75. yılında ilköğretim. Ankara: Eğitim Araştırma ve Geliştirme Merkezi.
Sönmez, V. ve Alacapınar, G. F. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı yayıncılık.
Şekerci, M. (2011). Kesintili eğitim çağdaş dünyanın bir gerçeğidir. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 21, 61-68.
Türkiye Sanayi ve İşadamları Derneği TÜSİAD. (2012). TBMM gündemindeki kanun teklifi-mevcut durumdan dahi geriye gidişe yol açacaktır Türkiye’nin ihtiyacı olan eğitim reformu bu değildir.http://www.tusiad.org.tr/bilgi-merkezi/basinodasi/ basin-bultenleri/tusiad- adresinden 28.03. 2013 tarihinde indirilmiştir.
Uluslararası Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilâtı OECD. (2011). Eğitime Bakış, 2011: OECD Indicators. OECD.
Yapıcı, M. (2006). Eğitim politikaları ve etkileri. Üniversite ve Toplum 2(6). http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=270 adresinden 21.03.2013 tarihinde indirilmiştir. 138
Yetmiş bin öğretmen fazlalık durumuna düştü. (2012, Ağustos 24). http://www.aksam.com.tr/guncel/70-bin-ogretmen-fazlalik-durumuna-dust adresinden 21. 03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.