1970’ler ve 1980’ler boyunca popüler müzik çalışmaları geniş biçimde üretim (production), icra (performance) ve metin (text) konuları merkezinde gelişir. Bu yıllarda izler kitle (audience) üzerine yapılan çalışmalar, alt kültürel teori ya da gençlik kültürleri yaklaşımlarıyla işbirliği içindeki kuramcılar tarafından, bu yaklaşımları tanımlayıcı biçimde gerçekleşir. Ancak 1990’larda, Walkman, discman, MP3 Player, iPod gibi “kişisel müzik çalarların” (personal stereo) kullanılmaya başlanmasıyla, müziğin ve özellikle popüler müzik örneklerinin gündelik yaşam deneyimi içerisindeki kullanımı ve müziğin gündelik yaşamdaki işlevi konularına büyük bir ilgi doğar ve sözü geçen literatür şekillenmeye başlar. iPod ve internet gibi teknolojik gelişmeler, müziği günümüzde, hiç olmadığı kadar kolay ulaşılır kılar ve bu ulaşılabilirlik sayesinde insanlar, çok çeşitli şekillerde müzik dinleme imkanına sahip olur. Bireyler, bilinçli olarak ve etkin bir şekilde müziği, farklı zamanlarda, farklı durumlarda, farklı insanlarla ve farklı amaçlarla kullanır ve bu farklı dinleme içerikleri, her dinleyici tarafından değişik biçimlerde değerlendirilen, birbirinden farklı müzikal tecrübeler ortaya çıkarır. Kişisel müzik çalarlar ile müzik, plak çalar ve müzik seti gibi sabit ekipmanlarla sadece evde ve (araba dahil olmak üzere) diğer iç mekanlarda dinlenebilen yapısını kaybeder. Müzik bu yolla, insanların yanlarında taşıyabildikleri, ruh hallerine ve girecekleri ortama göre tercih yapabildikleri ve tüm bir gündelik yaşam deneyiminin bir parçası halini alabilen yeni bir kullanım biçimi kazanır. Bu çalışmanın amacı gündelik yaşamda müziğe ilişkin (music in everyday life) literatürü gözden geçirerek bireylerin kişisel müzik çalarlar yoluyla gündelik yaşam deneyimini ne şekilde değişime uğrattıklarını, müziği gündeliğin “rutin” yapısından bir kaçış aracı olarak nasıl kullandıklarını, müzik yoluyla hafızalarını ve olay algılarını nasıl şekillendirdiklerini, popüler müzik türlerini kimliklenme süreçlerinde nasıl kullandıklarını, gündelik yaşam deneyiminin bir parçası olarak popüler müzik ve yaşam tarzı (lifestyle) arasındaki ilişkiyi nasıl kurduklarını tartışmak ve konuyla ilgili literatürde eksik bırakılmış olan “müzik yapma” (music making) pratiğinin gündelik yaşam söylemindeki yerine ilişkin bir giriş yapmaktır.

During the 1970’s and 1980’s, popular music studies was largely concentrated around issues of production, performance and text. Although some research on audiences did exist, this was largely carried out by theorists associated with subcultural theory or youth cultural studies, that were more broadly defined. However, in the1990’s, with using the personal stereos like walkman, discman, MP3 players and iPod, music, use of popular music examples and functions of music in everday life topics arouse attention and the related literature begins to shape. Technological innovations such as the iPod and the Internet mean it is arguable that music is currently more readily available in a range ofcon- texts than ever before;and this accessibility means that people may well actively use music in a range oflistening contexts. People might consciously and actively use music at different times,in different situations,with different people,and for different purposes,with these different listening contexts resulting in different musical experiences that are valued differently by each listener. With using the personal stereos, music begin to lose its indoor listening structure, where only listened in houses and other indoor places including cars by using nonmovable equipment such as pickups and stereos. By this way, music gains a new way of use where people carry it with themselves, choose what to listen according to their state of mind and location and make it a part of their whole everyday life experience. The aim of this study, with overviewing the literature on music in everyday life, is to discuss, how individuals change their everyday life experience with the use of personal stereos, how they use music as a tool for avoiding everyday life “routine”, shape their memory and perception by using music, use popular music during their self identification period, and how they make the connection between popular music and lifestyle as a part of their everday life experience, and make an introduction to “place of music making practice in everday life” discourse, which is missing in literature.