15. Yüzyılda Hıtay’da Bir Timurlu Sefir: Gıyaseddin Nakkaş’ın Hıtay Gözlemleri

1422’de Hoca Gıyaseddin Nakkaş tarafından Farsça yazılan, 1728’de Küçükçelebizade İsmail Asım tarafından Osmanlı Türkçesine çevrilen Hıtay Sefaretnamesi, bilinen en eski gezi kitabımızdır. Timurlu mirzalarından Mirza Baysungur’un sefir olarak görevlendirdiği Nakkaş, resmî görevini yerine getirirken sadece fiziksel gözlemlerle yetinmemiş, Hıtay toplumunun sosyal ve kültürel yapısıyla da ilgilenmiş, bunları hazırladığı rapora ayrıntılı olarak aktarmıştır. Bu yönüyle Hıtay Sefaretnamesi, ilk gezi kitabımız olmasının yanı sıra 15. yüzyıl araştırmaları için de göz ardı edilemeyecek bir kaynak olarak önemlidir. Makalede Sefaretname’nin içerdiği gözlem notları ve anlatım biçimi incelenmektedir.

A Timurid Ambassador in Hıtay and on 15. Century: Gıyaseddin Nakkaş’s Hıtay Observations

Hıtay Sefaretnamesi is our oldest known travel book written by Hoca Gıyaseddin Nakkaş in Persian in 1422 and transleted into Ottoman Turkish in 1728 by Küçükçelebizade İsmail Asım. Mirza Baysungur of the Timurid Mirza’s was commissioned as an envoy Hoca Gıyaseddin Nakkaş , while performing the embassy official duty, has not only satisfied with the physical observations but also dealt with social and cultural structure of Hıtay society and transfferred them to his prepared report in detail. İn this regard Hıtay Sefaretnamesi can not be ignored as a source is important in the 15th century research as well as being our first travel book. The present paper analyses the narration and observation notes of the Hıtay Sefaretnamesi.

___

  • Ahmet Haşim (2004). Frankfurt Seyahatnamesi Mektuplar-Mülâkatlar. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Aka, İsmail (1994). Mirza Şahruh ve Zamanı (1405-1447). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Asiltürk, Bâki (2009). Edebiyatın Kaynağı Olarak Seyahatnameler. Turkish Studies, 4(1), 911-995.
  • Çandarlıoğlu, Gülçin (1995). Orta Asya’da Timurîler, Çin’de Ming Münâsebetleri, Ch’en Ch’eng Elçilik Raporu. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi Matbaası.
  • Dilek, Kaan (2007). İran Seyyahları ve Farsça Seyahatnameler. Kebikeç, 24: 213-220.
  • Hecker, Felicia J. (1993). A Fifteenth-Century Chinese Diplomat in Herat. Journals Royal Asiatic Society, 3(1) , 85-98.
  • Gıyaseddin Nakkaş (1913). Hıtay Sefaretnamesi (Çev. Küçükçelebizâde İsmail Asım). İstanbul: Kader Matbaası.
  • Gökyay, Orhan Şaik (1973). Türkçede Gezi Kitapları. Türk Dili Dergisi, Gezi Özel Sayısı, 258, 457-467.
  • Gürsoy, Belkıs Altıniş (2002). Sefaretnameler. Türkler Ansiklopedisi, C.12(582). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
  • İnayet, Alimcan (2007). Divanü Lûgat-it-Türk’te Geçen “Çin” ve “Maçin” Adı Üzerine. Turkish Studies, 2(4), 1174-1184.
  • Kaşgarlı Mahmud (1998). Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (Çev. Besim Atalay). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Köprülü, Fuat (1913). Kitâbiyyât Tenkidleri. Millî Tetebbular Mecmuası, 2(5), 356-368.
  • Macit, Muhsin (2002). Cihanşah ve Türkçe Şiirleri. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Mahir, Banu (1993). Osmanlı Saz Üslubu Resimlerinde Ejder İkonografisi, Sanat Tarihinde İkonografik Araştırmalar: Güner İnal’a Armağan (271-294). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Armağan Dizisi.
  • Özerdim, Mukaddire N. (1950). Acâib-ül-Letâif (Hıtay Sefâret-nâmesi) ile Çin Kaynakları Arasında İlgi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 8(3), 345- 371.
  • Roemer , Robert H. (1974). Timurlular, İslâm Ansiklopedisi, C. 12( 346-370). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Senemoğlu, Yavuz ( 1990). Hıtay Sefaretnamesi. Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, 68, 63-84.
  • Taşağıl, Ahmet (1998). Hıtâynâme. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, C. 17( 404- 405). İstanbul.
  • Togan, Zeki Velidi (1940). Ali Ekber. MEB İslâm Ansiklopedisi, C.1( 318-319).
  • Unat, Faik Reşit (2008). Osmanlı Sefirleri ve Sefaretnameleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Yih-Min, Lin (1967). Ali Ekber’in Hıtayname Adlı Eserinin Çin Kaynakları ile Mukayese ve Tenkidi.Tai-Pei.
  • Zsombor, Rajkai (2010), Japanese and Chinese Research on the Timurid-Ming Chinese Contacts. Acta Orientalia, 63 (1), 63–103.