ZERDÜŞT’ÜN İKİLEMİ VE AHLAKSALLIĞIN SOMUTLAŞMASI

Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: Hamdi BRAVO

John Rawls hem A Theory of Justice’da hem de Political Liberalism’de (1971, 1993), adaletin toplumun temel yapısı bakımından gerekli kıldıklarının bireysel ahlakî eyleyenler bakımından gerekli kıldıklarından özsel olarak farklı olduğunu savunur. Temel yapı, bir toplumun başlıca toplumsal, siyasi ve ekonomik kurumlarını içerir; Rawls temel yapının içine yalnızca polis teşkilatı ya da vergi daireleri gibi devlete ait kurumları değil, kiliseler ve üniversiteler gibi başlıca sivil kurumları da katar.

PDF

___

COHEN, G.A., “Where the Action is: On the Site of Distributive Justice”, Philosophy and Public Affairs. 26 (1), 1997: ss. 3-30.
COHEN, G.A., If You’re an Egalitarian, How Come You’re So Rich?, Cambridge, Massaschusetts: Harvard University Press, 2000.
HERMAN, B. “Morality and Everuday Life”, Proceedings and Addresses of the American Philosophical Association, Kasım 2000, 74(2).
KANT, I. The Metaphysics of Morals, çevirmen ve editör: M. Gregor, New York: Cambridge University Press, 1996 (1797).
MURPHY, L. “Institutions and the Demands of Justice”, Philosophy and Public Affairs, Güz 1998, 27(4), 251-291.
NAGEL, T. Equality and Partiality, New York: Oxford University Press, 1991.
NİETZSCHE, F. Thus Spake Zarathustra: A Book for All and None, çeviren: A. Tille, New York: MacMillan, 1896 (1891a).
NİETZSCHE, F. Also Sprach Zarathustra: Ein Buch für Alle und Keinen, Leipzig: C.G. Naumann, 1907 (1891b).
O’NEILL, O. Towards Justice and Virtue: A Constructive Account of Practical Reasoning, New York: Cambridge University Press, 1996.
RAWLS, J. A Theory of Justice, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1971.
RAWLS, J. Political Liberalism, New York: Columbia University Press, 1993.
SİDGWİCK, H. The Methods of Ethics, Indianapolis: Hackett, 1981 (1874).