İBN HAZM’IN GÜZELLİK ANLAYIŞI

İbn Hazm güzelliği duyusal temelinden hareketle etik, estetik ve metafizik bir bağlamda ele alır. Ona göre güzellik, insan deneyimi ve insan üzerindeki etkisiyle ilgisi içinde ortaya çıkar. Bu ilişkide insanın duyusal ve ruhsal çeşitli durumları, estetik yaşantıyı olduğu kadar etik yaşantıyı da belirleyici niteliktedir. Dolayısıyla estetik ve etik birbirine sıkı sıkıya bağlıdır. Öyle ki İbn Hazm insandaki iyi davranışların kökenini ve kötülükten sakınmanın “salt güzel suretlere karşı insandaki doğal güzellik duygusu” nedeniyle olduğunu ileri sürerek, doğadaki güzellikten aşk aracılığıyla ruhlardaki güzelliğe, ruhlardaki güzellikten de davranıştaki güzelliğe geçmeyi gerekli görür

Ibn Hazm’s Understanding on Beauty

İbn Hazm analyzes the beauty based on its sensual basis in an ethical, esthetical and metaphysical context. According to him beauty emerges at its relationship with the human experience and its effect on the human. The various sensorial and spiritual circumstances of the human are decisive both the aesthetical life and ethical life at this relationship. Hence, aesthetics and ethics is connected one another rigidly. Such that Ibn Hazm argues that the source of the good act and keep safe from the evilness in connection with the natural sense of beauty in the face of the pure beautiful figures. By this way Ibn Hazm finds necessary to pass from the natural beauty to the spiritual beauty through love, also from the spiritual beauty to behavioral beauty

___

  • AKARSU, Bedia; Felsefe Terimleri Sözlüğü, İnkılap Yay., İstanbul 1988.
  • ALİ, Abdul, “İbn Hazm as Moralist and Interpreter of Love, Hamdard Islamicus, Quarterly Journal of Studies and Research in Islam, Vol. XVIII, Autumn 1995, No. 3, pp. 77-84.
  • BURCKHARDT, Titus; Aklın Aynası, (çev. Volkan Ersoy), İnsan Yay. İstanbul 1994.
  • CİHAN, Ahmet Kamil; İbn Sina ve Estetik, Beyaz Kule Yeni Çizgi Yay., Ankara 2009.
  • ÇINAR, Aliye; “İbn Hazm’da Kendini Bilme ve Aşk: Ruhun Kendini Bulma Serüveninde Ülfetin Önemi”, Uluslararası Katılımlı İbn Hazm Sempozyumu, (26-28 Ekim 2007), Bildiriler, Bursa 2007, s. 100-113.
  • DEMİRCİ, Ahmet; İbn Hazm ve Zahirilik, Kayseri 1996.
  • EBÛ SUAYLEYK, Muhammed Abdullah; El-İmâmu Ibn Hazm ez-Zâhirî, Darul’-Kalem, Dımesk 1990.
  • ECO, Umberto; Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik, çev. Kemal Atakay, Can Yay., İstanbul 1999.
  • ED-DİBÂS, Hâmid, Felsefetü’l-Hubb ve’l-Ahlâk inde İbn Hazm el-Endülüsî, Dâru’l-İbdâi, Amman 1993.
  • EL- CÂBİRÎ, Muhammed Abid, Arap-İslam Kültürünün Akıl Yapısı, (çev.:Burhan Köroğlu, Hasan Hacak, Ekrem Demirli), Kitabevi Yay., İstanbul1999.
  • EL-İSFAHÂNÎ, Râgıb; el-Müfredâtü fî Garîbi’l-Kur’âni, tahkik: Muhammed Seyyid Geylânî, Beyrut Tarihsiz.
  • FAHRİ, Macid; İslam Ahlak Teorileri, (çev. Muammer İskenderoğlu, Atilla Arkan), Litera Yay., İstanbul 2004.
  • GOLDZİHER, Ignaz; Zahirîler- Sistem ve Tarihleri, çev. Cihad Tunç, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay., Ankara 1982.
  • İBN HAZM, el-Fasl fi’l-Milel ve’l-Ehvâi ve’n-Nihal, tahkik: Muhammed İbrahim Nasr, Abdurrahman Umeyre, C.I, Dâru’l-Ceyl, Beyrut Tarihsiz.
  • İBN HAZM; Kitâbu’l-Ahlâk ve’s-Siyer, Beyrut 1961.
  • İBN HAZM; Tavku’l-Hamâme fi’l-Ülfe ve’l-Üllâf, Resâilü İbn Hazm el- Endülüsî içinde, C: 1, tahkik: İhsan Abbas, Beyrut 1987.
  • KURTOĞLU, Zerrin; Plotinos’un Ask Kuramı, Asa Yay., Bursa 2000.
  • KUTLUER, İlhan; “Bir Reddiyenin Anatomisi: İbn Hazm’a Nispet Edilen er- Red ale’l-Kindî el-Feylesûf Adlı Risalenin Tahlili”, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S: 3 Yıl: 2001, s. 23-40.
  • PÜRCEVÂDÎ, Nasrullah, Can Esintisi, (Hicabi Kırlangıç), İnsan Yay., İstanbul 1998.
  • TATAR, Burhanettin, “Aklın Merkezindeki Aşk: İbn Hazm’ın Güvercin Gerdanlığı Hakkında Bir Felsefi Yorum”, Milel ve Nihal Dergisi, cilt:6, sayı:3, Eylül Aralık/2009, İstanbul 2010, s. 14, s. 145-151.
  • UYSAL, Enver; “İbn Hazm’ın Ahlaka İlişkin Görüşleri”, Uluslararası Katılımlı İbn Hazm Sempozyumu, 26-28 Ekim 2007, Bildiriler, Bursa, s. 89-99.