Meisner ve Adler’in Oyuncunun Sahne Üzerindeki Gerçeklik Algısına Yaklaşımlarının Değerlendirmesi

Bu makalede, Sanford Meisner ve Stella Adler’in oyunculuk yaklaşımlarının oyuncunun sahne üzerindeki gerçeklik algısı bağlamında karşılaştırarak değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Grup Tiyatrosunun kurucuları arasında yer alan ve Stanislavski’nin birinci dönem çalışmaları üzerine kurulu bir oyunculuk anlayışı belirlemiş olan bu ikili, Adler’in Paris’te Stanislavski ile yaptığı çalışmalardan öğrendiklerini grup üyeleriyle paylaşması sonucu coşku belleğini bırakıp verili koşullara yönelmişlerdir. Grup Tiyatrosu içindeki tartışmalarda Strasberg’e karşı olarak Adler’in yanında yer alan Meisner, sonraki dönemde geliştirdiği oyunculuk metodunda Adler gibi coşku belleğine yer vermemiştir. Ancak ilerleyen süreçte, başlangıçta Stanislavski’nin oyunculuk anlayışından yolan çıkan bu iki isim, oyuncunun sahne üzerindeki gerçekliği bağlamında birbirinden ayrılmıştır. Kendi metotları üzerine yazdıkları birincil kaynaklardan yola çıkılarak bu makalede Adler ve Meisner’in oyunculuk yaklaşımlarının hangi açılardan birbirinden ayrıldığı kendi metotlarında kullandıkları temel kavramlar ele alınarak incelenmiş ve birbiriyle karşılaştırma yoluna gidilmiştir. Bunun sonucunda, Meisner ve Adler’in oyuncunun sahne üzerindeki gerçeklik algısına yaklaşımlarının birbirinden oldukça farklı olduğuna ulaşılmış ve bu farklıklar açıklanmıştır.
Anahtar Kelimeler:

Meisner, Adler, Gerçeklik

Comperative Evaluation of Approaches of Meisner and Adler in the Context of Actor’s Perception of Reality on Stage

This article aims to evaluate the Sanford Meisner and Stella Adler’s acting methods comparatively by underlying their approach on the understanding of actors’ reality on stage. This duo, who was among the founders of the Group Theater and determined a sense of acting based on Stanislavski’s first term work, left working with affective memory and turned to the given circumstances after Adler shared what she learned from Stanislavski in Paris. The discussions inside the group ended up with the departure of Strasberg from the group, and Meisner also joined Adler and was against affective memory. However, these two names, who initially started off from Stanislavski’s acting approach, were separated from the context of the actor’s reality on the stage. Based on the primary sources they wrote on their own methods, in this article, the aspects of the acting approaches of Adler and Meisner are analyzed by examining the basic concepts they use in their own methods and comparing them with each other. As a result of this, Meisner and Adler’s approach to the actors’ perception of reality on the stage is quite different from each other and will try to be explained within the frame of this paper.
Keywords:

Meisner, Adler, Reality,

___

  • Adler, S. (2006). Aktörlük sanatı (N.U. Özüaydın, Çev.) İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
  • Keser, V. (2014). Psikanaliz yazıları. Küey, A.D., İkiz, T., Kayaalp, M. L., Tükel R. (Ed.), İçeriden Gelen (s. 35-40). İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Meisner, S. & Longwell, D. (1987). Sanford Meisner on acting. New York: Vintage Books.
  • Özüaydın, N. U. (2015). Bir oyunculuk tekniği olarak coşku belleğinin analizi. Tiyatro Araştırmaları Dergisi. 39 (1), 23-36.
  • Santana, J. A. (Director). (2006). Sanford Meisner acting class [DVD]. United States: Open Road Films.
  • Stanislavski, K. (2008). An Actor’s work. (Benedetti, J. Trans.) New York, NY: Routledge. The Mesiner Center. (2018). Our history. Erişim adresi: https://www.themeisnercenter.com/history.html
  • Toporkov, V. (2017). Stanislavski provada. (Çev.) C. Yalaz, D. Dalyanoğlu, Ö. Eren. İstanbul: BGST Yayınları.
  • Whyman, R. (2012). Oyunculukta Stanislavski sistemi. Modern Performans Alanındaki Etkisi. (H.Gür, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Williams, S. (2018). Meisner oyunculuk tekniği notları. İstanbul: Kadir Has Üniversitesi.
  • Williams, S. (2012, 22 Ekim). The buble of belief. [Blog yazısı]. Erişim adresi: https://www.impulsecompany.co.uk/ scott-s-blog/