Bu çalışma Avrupa Birliğinin 2004 yılındaki doğuya genişleme hamlesi sonrasında EU–15 ve EU–12 ülkeleri arasında başlıca iktisadi ve sosyal göstergeler açısından yakınsama eğilimlerini tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çerçevede çalışmada, doğuya genişleme hamlesi sonrasında AB’nin genişleme öncesi ve sonrasındaki üyeleri; çalışanların reel kazançları ve satın alma gücüne göre yaşam standardı, iktisadi büyüme, işsizlik-istihdam, gelir bölüşümü, yoksulluk ve sosyal devlet uygulamaları göstergeleri açılarından karşılaştırılmış ve ortaya çıkan eğilim ve bulgular sunulmuştur. Çalışmada doğuya genişleme sürecinin AB’nin iktisadi ve sosyal sorunlarının çözümüne katkı sağlamadığı gibi bu süreçte özellikle genişleme öncesinin 15 devleti açısından sıkıntıların arttığı bir süreç yaşandığı tespit edilmiştir. Merkez Avrupa’daki durağan büyüme, işsizlik artışı, gelir dağılımının bozulması ve sosyal devletin gerilemesi eğilimleri, doğuya genişleme sonrasında da sürmüştür. İnceleme döneminde EU–15 ülkelerinde durgunluk eğilimleri yapışkanlık kazanırken, kişi başına düşen gelir ve satın alma gücü gerilemiş, gelir dağılımı bozulurken, işsizlik ve yoksulluk oranı yükselmiş ve devletin sosyal transferleri gerilemiştir. Diğer taraftan doğuya genişleme ile birlikte yeni katılan AB ülkelerinde çalışmada ele alınan başlıca iktisadi ve sosyal göstergelerde Merkez Avrupa ülkelerinden ayrışan olumlu eğilimler dikkat çekmektedir. Çalışmada yapılan inceleme ve karşılaştırmalarda 12 yeni Avrupa Birliği üyesinde, doğuya genişleme sonrasında göreli olarak daha yüksek büyüme performansı yanında, reel gelirlerde ve satın alma gücü paritesine göre yaşam standardında yükselme, Gini katsayısına göre gelir dağılımında iyileşme, yoksulluk oranında azalma ve devletin sosyal transfer harcamalarında artış dikkat çekmektedir. Netice itibariyle doğuya genişleme sonrasında EU–15 ve EU–12 ülkeleri arasında statik yakınsama eğilimi tespit edilmiştir.

The aim of this study is to determine the tendency to convergence between EU-15 and EU-12 countries after the eastern enlargement of European Union in the terms of basic economic and social indicators. In this context after the enlargement, EU’s former and new members are compared with regards to standards of living according to PPS, purchasing power of employees, economic growth, unemployment-employment, income distribution, poverty, social state practices and then the findings are given. It may be possible to state that the eastern enlargement process did not make any contribution to solving economic and social problems of EU and furthermore specially problems of EU 15 countries are increased within this period. The stationary economic growth, rise of unemployment, deteriorate of income distribution and decline of social state continued even after the Eastern enlargement. Recession trends have become sticky, per capita income and purchasing power have fall, inequality in income distribution increased, unemployment and poverty rates have raised and social transfers of governments have fall for EU-15 countries in 2004-2010 period. On the other hand, in contrast with EU 15 countries it’s seen that, there are some positive trends, in economic and social indicators which are analysed in this study, for new European Union members. It’s pointed out that, high growth rates have seen, employees real incomes and income per capita according to purchasing power parity have raised and distribution of income have become more equal according to Gini coefficient, poverty rate have fall and social transfers of governments have raised for 12 new European Union members, after eastern enlargement. As a result, it may mentioned that, static convergence is revealed between EU-15 and EU-12 countries after eastern enlargement of EU.