Türkçe Öğretmeni Adaylarının Gerçekleştirdikleri Mikro-Öğretim Uygulamalarının Kendi Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

Öz Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin meslek öncesi eğitiminde önemli bir yere sahip olan mikro-öğretim uygulamalarının gerçekleştirilmesi süreci, mikro-öğretim uygulamalarının işlevselliği ve öğretmen adaylarının pedagojik yeterliklerine katkısını incelemektir. Çalışmaya Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği bölümünde 2015-2016 eğitim yılı güz dönemi Özel Öğretim Yöntemleri I dersini alan 35 Türkçe öğretmeni adayı katılmıştır. Öğretmen adaylarının her birisi 15-20 dakika süren mikro-öğretim uygulaması gerçekleştirmiştir. Her adayın uygulaması sonunda danışmanın uygulamaya dönük dönütlerini içeren değerlendirmesi ile adayların öz ve akran değerlendirmeleri alınmıştır. Dönem sonunda adaylarla 90 dakikalık bir ders saatinde mikro-öğretim uygulamalarının değerlendirildiği sohbet tarzı odak grup görüşmesi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile incelenmiştir. Verilerin incelenmesiyle ulaşılan bulgulardan çıkarılan sonuçlara göre, Türkçe öğretmeni adayları 3. sınıfa geldiklerini ve hep mesleği nasıl yapacaklarına dair endişe yaşadıklarını ancak mikro-öğretim uygulamalarını yaptıktan sonra mesleklerini nasıl yapacakları konusunda kendilerini hazır hissettiklerini ifade etmişlerdir. Özellikle mikro-öğretim uygulamaları sonrası danışmanın uygulamalara verdiği dönütlerle her adayın güçlü ve zayıf yanlarını açıkladığı geri bildirimlerin onlara yol gösterdiği ve her geçen etkinlikle ideal öğretmen profiline uygun rol sergilediklerini belirtmişlerdir. Elde edile verilerden ulaşılan sonuçların en önemlisi, öğretmen adaylarının hem meslek öncesi gerçek okul ortamlarındaki öğretmenlik uygulaması açısından hem de atandıktan sonra mesleği öz güven duygusu içerisinde yürütme açısından gerçekleştirdikleri mikro-öğretim uygulamaları ile mesleğe yönelik önemli deneyimler kazandıklarını ifade etmeleridir. Bu veriler, meslek öncesi eğitimde öğretmen adaylarının öğretmenliğe gerekli pedagojik alt yapı oluşturmalarında mikro-öğretim deneyimine daha fazla önem verilmesi gereğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe eğitimi, Türkçe öğretmeni adayı, Öğretmen eğitimi, Mikro-öğretim

PDF

___

Bilim, Yasin. ‘Görüşme Tekniği (ss. 235-246)’, Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Editörler: A. Yüksel, A. Yanık ve R. A. Ayazlar), Seçkin Yayıncılık, 2015, Ankara.

Bulut, Kenan; Açık, Fatma ve Çiftçi, Ömer. ‘Mikro Öğretim Tekniğinin Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerilerine Etkisi’, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2016, 4(1): 134-150.

Cansız Aktaş, Meral. ‘Nitel Veri Toplama Araçları (ss. 337-371)’, Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Editör: M. Metin), 2014, Pegem Akademi, Ankara.

Çakır, Özlem Sıla. ‘Öğretmen Yetiştirmede Teoriyi Pratiğe Bağlayan Mikro- Öğretimin Türkiye'deki Üç Üniversitede Durumu’, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2000, 18, 62-68.

Çakır, Özler ve Aksan, Yeşim. ‘Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Mikro- öğretimin Rolü: Bir Model’, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1992, 7, 313-320.

Duban, Nil ve Kurtdede Fidan, Nuray. ‘Öğretmen Adaylarının Mikro-Öğretim Uygulamalarına Bakışı’, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2015, 8(41), 949-959.

Durak Üğüten, Selma. ‘Öğrenen Özerkliği (ss. 467-482)’, Dil Öğretimi (Editör: N. Bekleyen), 2015, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.

Ekşi, Gonca. ‘Mikroöğretimde Daha Etkili Bir Geribildirim İçin Gözlem ve Dönüt Formunun Uygulanması’, Eğitim ve Bilim, 2012, 37(164), 267-282.

Gömleksiz, Mehmet Nuri. ‘Yabancı Dil Öğretiminde Kullanılan Yöntemler ve Yöntem Sorunu’, Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2000, 5, 253- 264.

Görgen, İzzet. ‘Mikroöğretim Uygulamasının Öğretmen Adaylarının Sınıfta Ders Anlatımına İlişkin Görüşleri Üzerine Etkisi’, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2003, 24, 56-63.

Güler, Ahmet; Halıcıoğlu, Mustafa B. ve Taşğın, Serkan. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma (2. Baskı), 2015, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Hesapçıoğlu, Muhsin. Öğretim İlke ve Yöntemleri. 1998, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.

Karataş, Faik Özgür ve Cengiz, Canan (2016). Özel Öğretim Yöntemleri II Dersinde Gerçekleştirilen Mikro-Öğretim Uygulamalarının Kimya Öğretmen Adayları Tarafından Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 565-584.

Kardaş, Mehmet Nuri ve Tutak, Mehmet (2016). Mikro Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Yaratıcı Yazarlık Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 229-249.

Koç, Gürcü. ‘Yapılandırmacı Sınıflarda Öğretmen - Öğrenen Rolleri ve Etkileşim Sistemi’, Eğitim ve Bilim, 2006, 142, 56-64.

Kuran, Kezban. ‘Mikro Öğretimin Öğretmenlik Meslek Bilgi Ve Becerilerinin Kazanılmasına Etkisi’, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2009, 6(11), 384-401.

Patton, Michael Quinn. ‘Nitel Analiz ve Yorumlama (ss. 431-539, çev. A. Çekiç ve A. Bakla)’, Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri (Çeviri Editörleri: M. Bütün ve S. B. Demir), 2014, Pegem Akademi, Ankara.

Peker, Murat. ‘Genişletilmiş Mikro-Öğretim Yaşantıları Hakkında Matematik Öğretmen adaylarının Görüşleri’, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2009, 7(2), 353-376.

Saban, Aslıhan ve Çoklar, Ahmet Naci. ‘Pre-Servıce Teachers’ Opinions About The Micro-Teaching Method In Teaching Practise Classes’, TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2013, 12( 2), 234-240.

Seggie, F. N. ve Bayyurt, Y. Nitel Araştırma Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları. 2015, Anı Yayıncılık, Ankara.

Ülper, Hakan; Aydın, İ. Seçkin ve İnnalı, H. Özgür. ‘Mikro Öğretim Uygulamalarının Sözlü Anlatım Etkinliklerine İlişkin Yarattığı Özfarkındalık Üzerine Çözümlemeler’, International Journal of Language Academy, 2015, 3(1), 127-141.

Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı), 2013, Seçkin Yayıncılık, Ankara.   