İktisadın Yeni Coğrafi Açılımı: Yeni Ekonomik Coğrafya Yaklaşımı

Ekonomik coğrafya, ekonomik faaliyetlerin yerleşim yeri olarak neden belirli bazı bölgelerde yığıldığı ve buralarda örgütlendiği sorularına cevap arayan bir uzmanlık alanıdır. 1990’ların sonunda, Krugman’ın öncülüğünde ortaya çıkan, artan getirileri ve eksik rekabet modellerini kullanarak ekonominin mekansal özelliklerini de dikkate alan yaklaşıma ise yeni ekonomik coğrafya yaklaşımı adı verilmektedir. Krugman (1991) tarafından tanıtılan merkez-çevre modeli, yeni ekonomik coğrafyanın açıklayıcı çerçevesini oluşturan bir modeldir. Bu çerçeve, firma düzeyindeki artan getiriler, taşıma maliyetleri ve faktör hareketliliği arasındaki etkileşimin mekansal ekonomik yapının ortaya çıkışına ve değişmesine nasıl sebep olduğunu açıklamaktadır. Bu makalenin amacı, son yıllarda iktisatçıların mekansal ekonomiyle ilgilenmeleriyle ortaya çıkan yeni ekonomik coğrafya yaklaşımını genel hatlarıyla tanıtmaktır.

NEW GEOGRAPHICAL EXPANSION OF ECONOMICS: NEW ECONOMIC GEOGRAPHY APPROACH

Economic geography is a branch which answers the questions, why economic activities agglomerated and organized around certain areas. Another approach taking into account the spatial features of economics by using models of increasing returns and imperfect competition and emerges by the leading of Krugman is called new economic geography. The core-periphery model introduced by Krugman (1991) is a model which construct the explanatory framework of new economic geography. This framework explains how the interaction between the increasing returns of firms, transport costs and the mobility of factors causes and changes the spatial structure of economics. The aim of this study is to introduce the new economic geography approach which has been began by the economists interested of spatial economics in recent years.