SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİ OLARAK ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN REKREATİF ETKİNLİKLERE KATILMALARI VE SOSYALLEŞMELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Öz Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin rekreasyon etkinliğine katılma eğilimlerini belirlemek ve aynı zamanda bireylerin serbest zamanlarında katıldıkları rekreasyon etkinliklerinin kişilerin sosyalleşme durumlarına ne denli etkide bulunduğunu tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2014 - 2015 öğretim yılında Dicle Üniversitesi ve Mardin Artuklu Üniversitesi’nde öğrenim gören ve ölçme aracına cevap veren toplam 550 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı öğrencilere elden ulaştırılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programında değerlendirilmiştir. Analiz yöntemi olarak; betimsel istatistiklerin yanında, İlişkisiz (Bağımsız) Örneklemler t-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), En Az Anlamlı Fark (LSD) sınaması, Korelasyon ve Regresyon analizi yapılmıştır. Sonuç olarak rekreasyon aktivitelerine katılmanın, bireylerin sosyalleşmeye katkısının incelendiği bu çalışma bireysel farklılıklara rağmen rekreasyonun sosyal bütünleştirici bir özelliğe sahip olduğunu ortaya koymuştur
Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon, Serbest Zaman

___

Akesen, A. (1984). Açık Hava Rekreasyonunda Bazı Temel Kavramlar ve Özellikleri. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, İstanbul. Alpaslan, A. H. (2012). Ergen Ruh Sağlığı ve Spor. Kocatepe Tıp Dergisi, 13: 181- 185. Arslan, R. (1986). Beden Eğitimi Bilgileri. Ankara: Bimas Matbaacılık. Başaran, İ.E. (1980). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Başaran Yayınları. Batıgün, D. A. ve Hasta, D. (2010) İnternet Bağımlılığı:Yalnızlık ve Kişilerarası İlişki Tarzları Açısından Bir Değerlendirme. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 213-219. Bozkurt, G. (1992). Sosyal Zamanlar. Kalkınmada Anahtar Verimlilik Dergisi, Mpm Yayınları, 40(04): 7. Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi. Can, A. (2013). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi. Demir, N. (2004). Birey, Toplum, Bilim: Sosyoloji Temel Kavramlar. Ankara: Turhan Kitabevi. Dönmezer, S. (1984). Sosyoloji. Ankara: Savaş Yayınları. Greendorfer, S.L. (2002). Socialization Process And Sport Behavior. In: Horne TS, (Ed.). Advances İn Spor Psychology (377-401). Champaign, IL: Human Kinetics. Güney, S. (2000). Davranış Bilimleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Haller, M., Hadler, M. & Kaup, G. (2012). Leisure time in modern societies: A new source of boredom and stress? Social Indicators. Research: An International and Interdisciplinary Journal for Quality-of-Life Measurement, DOI: 10.1007/s11205-012-0023-y. İsen, G. ve Batmaz, V. (2002). Ben ve Toplum. 2. Baskı. İstanbul: Om Yayınevi. Kaba, İ. C. (2009). Türkiye’deki Üniversitelerde Kampüs Rekreasyonu’nun Mevcut Durumu ve Kampüs Rekreasyon Modellemesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri. Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon. (3. Baskı). Ankara: Bağırgan Yayınevi. Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. (5. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi. Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi.(20. Baskı). Ankara: Nobel. Kenyon, G. ve McPherson, B. (1974). Approach to the Study of Sport Socialization. Review of Sport Sociology. 9(1), 127-129. Kesim, Ü. (2008). Spor Bilimlerinde Güncel Yaklaşımlar. İ.T.Ü Beden Eğitimi. İ.T.Ü Rektörlüğü Yayın No: 1651, İstanbul,33-40. Kraus, G. (1985). Recreation Program Planning Today. London: Scott Foresman And Company. Leech, N.L., Barrett, K.C., ve Morgan, G.A. (2005). SPSS for Intermediate Statistics: Use and Interpretation. (2 nd ed.). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc. Publishers. Nirun, N. ve Özönder, C. (1990). Türk Sosyo-Kültür Yapısı İçinde Adetler, Örfler, Görenekler, Gelenekler, Millî Kültür Unsurları Üzerine Genel Görüşler. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. Öktem, Ş. (2003). Okullarda Beden Eğitimi ve Sporun Öğrencilerin Toplumsallaşmasındaki Rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Özdinç, Ö. (2005). Çukurova Üniversitesi Öğrencilerinin Sporun ve Spora Katılımın Sosyalleşmeyle ilişkisi üzerine Görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Dergisi. 3(2), 77-84. Öztürk Akçalar, S. (2007). Ortopedik Engellilerin Sosyalleşmesine Sporun Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Seippel, Q. (2005). Sport, Civil Society and Social Integration: The Case of Norwegian Voluntary Sport Organizations, Journal of Civil Society, 1(3). Sisley, B. (1983). Timely Tips: Time Management For Adminisration. Physical Educator, 40(2): 75-77. Şahan, H. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Tavşancıl, E.(2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınevi. Tezcan, M. (1994). Boş Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi. Ankara: Atilla Kitabevi. Torkildsen, G. (1999). Leisure And Recreation Management. (4th Edition). London: E & Fn Spon Press. Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. (2.Baskı). Ankara: Detay. Voight, D. (1998). Spor Sosyolojisi. Ayşe Atalay (Çev). Ankara: Bağırgan. Yetim, A. A. (2000). Sporun Sosyal Görünümü. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1 (5). Yetim, A. (2005). Sosyoloji ve Spor. Ankara: Morpa Yayınları. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin.

___

APA SERÇEK, S , ÖZALTAŞ SERÇEK, G . (2015). SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİ OLARAK ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN REKREATİF ETKİNLİKLERE KATILMALARI VE SOSYALLEŞMELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi , (51) , 1-21 .