Çalışmada AB'nin Azerbaycan'a yönelik politikasının etkinliğinin sorun ve başarısızlıkları ele alınmıştır. Çalışma problemlerin AB politikasının yaratıcıları ve onların motivasyonlarından başlamakla daha sonra kavramsal, stratejik ve taktik seviyeler olarak tüm aşamaları kapsadığını savunuyor. Her şeyden önce, Avrupa politikası, Avrupa'nın bölgesel çıkarları ve emelleri doğrultusunda Avrupalılar tarafından kurulmalıdır. Politika sadece genel Batılı yaklaşım çerçevesinde olmamalı ve yumuşak güç ile tek hareketli ikinci derece aktör bir pozisyon almamalıdır. AB\'nin ve Azerbaycanın çıkarlarını koruyan bir şekilde AB\'nin Azerbaycan politikasını optimize mevcut AB-Azerbaycan ilişkilerindeki sorunların çözülmesi ve Azerbaycanın AB\'ye entegrasyonunda önemli bir konudur. Amaç AB\'nin prestij ve cazibesini kurtarmak, AB yapılarına ve yetkilerine Azerbaycan halkının güven ve inancını kazanmak olmalıdır. Entegrasyonu gerçekleştirmek amacıyla, Azerbaycan hükümeti ile toplumun sütunlarının gelişmesi yönünde bir ilişkinin önemi kayd ediliyor.

This research work is devoted to the study of the problems and failures in the effectiveness of EUs policy towards Azerbaijan. The study argues the problems start from the creators and their motivations for the EUs policy and then covers all stages on these levels: conceptual, strategic and tactical. First of all, European policy should be established by Europeans in the line with Europes regional interests and ambitions. The policy should not be just in the frame of the general Western approach and should not take a position of the second-degree actor moving only with soft power. Optimizing the EUs policy towards Azerbaijan in a manner that retains EUs and Azerbaıjanı interests is a key issue in the resolving of current problems in EU-Azerbaijan relations and the integration of Azerbaijan into the EU. The objective must be to restore the prestige and attractiveness of the EU and the trust and belief of the Azerbaijani people in the EU structures and powers. In order to realize integration, the author suggests a renewal relation with the Azerbaijani government concerning the directions for the development of the pillars of the society.