TARİHÇİLİK CİHETİNDEN DIŞ TÜRKLER KAVRAMI ve MESELESİ

Türkler çağlardan beri varlıklarını sürdürmelerine rağmen özellikle XX. Yüzyılda, Avrupa, Sovyet ve Çin emperyalizmine boyun eğmişlerdir. Türkiye Cumhuriyeti bağımsızlığını elde edebilen tek Türk devletidir. Bu yüzden Türkiyeli Türkler, soydaşları için Dış Türk deyimini kullanmışlardır. Fikir adamlarınca benimsenen bu deyim, basın tarafından bir yandan kabul görürken diğer yandan eleştirilmiştir. Dış Türkler deyimi, Türk kültürünün ve coğrafyasının genişliği konusunda kamuoyu oluşmasını sağlamıştır. Daha sonra, 1959 yılında Amerika Birleşik Devletlerinde "Esir Milletler Haftası" ilan edilmiştir. Bunun üzerine Türkçüler Dış Türkler deyimi ile birlikte "Esir Türkler" deyimini kullanmaya başlamışlardır. Türkçülerin yayınları sayesinde; Doğu Türkistan, Türkistan, Kazan, Kırım, Sibirya, Kafkasya, Ortadoğu, Balkanlarda yaşayan Türkler ile diğer coğrafyalarda yaşayan Türkler arasında hissi bağlantının sürmesi sağlanmıştır.

FOR HISTORIOGRAPHY, OUTSIDE TURKS TERM AND SUBJECT

Although Turks have existed since ancient times; especially, in the XX. century CE they have bowed down to Europe, the Union of Soviet Socialist Republics and Chinese imperialism. The Republic of Turkey is the only state of Turks that has declared its independence. Therefore, Turkish Turks have adopted the term Dış Türk (outside Turks) for the people of their race. On the one hand, this term adopted by intellectuals has been accepted in the press. On the other hand, this term has also been criticized in the press. The term Dış Türkler contributes to the formation of public opinion about the extent and geography of the Turkish culture. In 1959, "Captive Nations Week" was declared in the United States. Thus, the term "Esir Türkler" (Captive Turks) was also suggested by Turkists to be used together with Dış Türkler. Consequently, an emotional connection between the Turks living in east Turkestan, Turkestan, Kazan, Crimea, Siberia, the Caucasus, the Middle East, the Balkans and in other regions has been maintained thanks to the publications of the Turkists.