Türkiye’ de Devletin Girişimcilik Destekleri ve Seçilmiş Bazı Değişkenlerin Yeni Firma Doğum Oranı Üzerine Etkisi

1970’ler ve 1980’lerde yaşanan ekonomik krizler hantal üretim yapılarına sahip büyük firmaları önemli ölçüde etkilerken, küçük firmalar esnek üretim kabiliyetleri sayesinde bu krizlere hızlıca adapte olmuşlardır. Son yıllarda önemi iyice anlaşılan girişimciliğin, ekonomik büyümenin ve katma değer yaratımının temel tetikleyicisi olduğu tezi tüm çevrelerde kabul edilir hale gelmiştir. Hükümetler girişimcilik ekosistemini geliştirmek için çeşitli politikalar uygularlar. Maliye politikasının bir aracı olan teşvik politikası bu politikalardan birisidir. Bu çalışmada devletin sağladığı girişimcilik desteklerinin ve kişi başı tasarruf oranı, kişi başı vergi yükü gibi faktörlerin girişimcilik performansının önemli bir göstergesi olan yeni firma doğum oranını Türkiye 26 Düzey-2 Bölgesi bazında ne derece ve nasıl etkilediği ekonometrik bir yöntem olan kukla değişkenli sabit etkiler modeli ile analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucuna göre TÜBİTAK TEYDEB destekleri ve bankalardaki kişi başı tasarruf mevduatı artışı girişimcilik ekosistemini olumlu etkilerken, bölgedeki istihdam oranının artması yeni kurulan girişim sayısının azalmasına yol açmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Girişimcilik, Girişimcilik Politikası, Türkiye Girişimcilik Ekosistemi, Devlet Yardımlarının Etkinliği, Stepwise Panel Veri Yöntemi

The Effect of State’s Entrepreneurship Incentives and Some Other Variables on New Firm Birth Rate in Turkey

While economic crises in 1970’s and 1980’s had significant effects on big-scale companies which have inelastic production systems, small companies had immediately adapted themselves to these crises thanks to their flexible production capabilities. The opinion that entrepreneurship, which has been growing in importance in recent years, is the basic trigger for economic growth and the creation of added value is widely accepted among all circles. Governments implement various policies to support the entrepreneurship ecosystem. In this study, the effect of entrepreneurship supports of Turkish State and some other variables such as per capita amount of tax burden rate and per capita amount of bank deposit rate on the new firm birth rate, which is a significant indicator of entrepreneurship performance is evaluated using fixed effect model with dummy variables based on Turkey 26 Level-2 Regions. According to the model, while TUBITAK TEYDEB incentives and the increase of per capita amount of bank deposit rate effect the entrepreneurship ecosystem positively, the increase of employment rate has a negative effect on the entrepreneurship performance as decreasing the number of new born companies.

Keywords:

Entrepreneurship, Entrepreneurship policy, Entrepreneurship ecosystem of Turkey, Efficiency of State Aids, Stepwise panel data method,

PDF

___

Acs, Z.J. ve Armington, C. (2002). The Determinants of Regional Variation in New Firm Formation. Regional Studies 36(1): 33-45.
Ahmad, N. ve Hoffman, A. (2007). A Framework for Addressing and Measuring Entrepreneurship. Paris: OECD.
Audretsch, D. B. ve Fritsch, M. (1994). The Geography of Firm Births in Germany. Regional Studies 28(4): 359-365.
Audretsch, D.B. ve Thurik, A.R.(2001). What is new about the new economy: sources of growth in the managed and entrepreneurial economies. Industrial and Corporate Change 10(1): 267-315.
Ay, H.M. (2005). Yatırım Teşviklerinin Sabit Sermaye Yatırımları Üzerindeki Etkisi. Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 5(2): 176-184.
Carree, M.A. ve Thurik, A.R. (2003). The impact of entrepreneurship on economic growth in: D.B.Audretsch and Z.J. Acs (eds), Handbook of Entrepreneurship Research. Boston/Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 437-471.
Carree, M.A., Stel, A., Thurik, A.R. ve Wennekers, S. (2002). Economic Development and Business Ownership: An Analysis Using Data of 23 OECD Countries in the Period 1976-1996. Small Business Economics 19: 271-290.
Derksen, S. ve Keselman, H.J. (1992). Backward, Forward and Stepwise Automated Subset Selection Algorithms: Frequency of Obtaining Authentic and Noise Variables. British Journal of Mathematical- Statistical Psychology 45: 265-282.
Disney, R., Haskel, J. ve Heden, Y. (2003). Restructuring and productivity growth in UK manufacturing. Economic Journal 113(489): 666–694.
Garofoli, G. (1994). New Firm Formation and Regional Development: The Italian Case. Regional Studies 28: 381-393.
Gartner, W. B. ve Carter, N. M. (2003). Entrepreneurial Behavior and Firm Organizing Processes Handbook of Entrepreneurship Research: An Interdisciplinary Survey and Introduction. Boston, MA: Kluwer Academic Publishers.
GEM. 2013 Türkiye Sonuçları. http://www.etohum.com/blog-tr/turkiyenin-girisimcilik-haritasi/ , (05.07.2015).
Guesnier, B. (1994). Regional Variation in New Firm Formation in France. Regional Studies 28(4): 347-358.
Güriş, S. ve Çağlayan, E. (2010). Ekonometri - Temel Kavramlar. İstanbul: Der Yayınları.
Güriş, S. (Ed.) (2015). Stata İle Panel Veri Modelleri. İstanbul, Der Yayınları.
Highfield, R. ve Robert Smiley, R. (1987). New Business Starts and Economic Activity: An Empirical Investigation. International Journal of Industrial Organization 5: 51-66.
Hisrich, R.D. ve Peters, M.P. (2001). Entrepreneurship. Boston, MA: McGraw-Hill Irwin.
Hurvich, C.M. ve Tsai, C-L. (1990). Model Selection for Least Absoluate Deviations Regression in Small Samples. Statistics and Probability Letters 9: 259-265.
Karadeniz, E. (2010). GEM Report: Entrepreneurship in Turkey 2010. (05.02.2014 tarihinde http://mobil.tobb.org.tr/HaberResimleri/724-8.pdf adresinden erişildi.)
Karahasan, B.C. (2010). Dynamics and Variatıon of Regional Firm Formation -Case of Turkey. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kelley, D., Singer, S. ve Herrington, M. GEM 2015/2016 Global Report. (02.04.2016 tarihinde http://www.gemconsortium.org/report/49480 adresinden erişildi.)
KOSGEB Girişimcilik Destek Programı. (26.01.2016 tarihinde http://www.kosgeb.gov.tr/Pages/UI/Destekler.aspx?ref=8 adresinden erişildi.)
KOSGEB. Türkiye Girişimcilik Stratejisi ve Eylem Planı 2015-2018. (06.01.2016 tarihinde http://www.sp.gov.tr/upload/xSPTemelBelge/files/n4JRw+GISEP_2015-2018_.pdf adresinden erişildi.)
Köksal, M. Y. ve Gaygısız, E. (2003). Regional Variation In New Firm Formation In Turkey: Cross-Section And Panel Data Evidence. ERC Working Papers in Economics 1-41.
Lundström, A. ve Stevenson L. (2005). Entrepreneurship Policy: Theory and Practise. Boston, MA: Kluwer Academic Publishers.
Mocnik, D.(2010). Determinants of Firm Entries: Emprical Evidence For Slovenia. Economic and Business Review 12(2): 129-145.
OECD ve EUROSTAT. (2009). Entrepreneurship Indicators Programme. Measuring Entrepreneurship: A Collection of Indicators 2009 Edition.
Reynolds, P. (1994). The entrepreneurial process: Preliminary explorations in the U. S. Paper at 1st Eurostate International Workshop on Techniques of Enterprise Panels, Luxembourg.
Roecker, E. B. (1991). Prediction Error and Its Estimation for Subset-Selected Models. Technometrics 33: 459-468.
Romer, P. (1986). Increasing Returns and Long Run Growth. Journal of Political Economy 94: 1002-1037.
Schumpeter, J.A. (1934). The Theory of Economic Development. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Schumpeter, J.A. (1950). Capitalism, Socialism and Democracy. New York: Harper and Row.
Schumpeter, J.A. (1939). Business Cycles. New York, Toronto, London, McGraw-Hill Book Company.
Singer, S., Amoros, J. E. ve Moska, D. GEM 2014 Global Report. (05.04.2015 tarihinde http://www.gemconsortium.org/report/49079 adresinden erişildi.)
Sutaria, V. ve Hicks, D. A. (2004). New Firm Formation: Dynamics and Determinants. The Annals of Regional Science 38: 241-262.
Stel, A.J. (2005). Entrepreneurship and Economic Growth Some Empirical Studies. Rotterdam: Tinbergen Institute Research Series.
Storey, D.J. (1982). Entrepreneurship and the New Firm. London: Croom Helm.
TEPAV ve İZKA. (2013). İzmir Girişimcilik Ekosisteminin Geliştirilmesi Stratejisi. İzmir, İzmir Kalkınma Ajansı.
Tatoğlu, Y. F. (2013). Panel Veri Ekonometrisi. İstanbul, Beta Yayınevi.
TÜBİTAK. 2011-2016 Bilim ve Teknoloji İnsan Kaynağı Stratejisi ve Eylem Planı. (02.02.2016 tarihinde http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/BTYPD/strateji_belgeleri/BT_IK_STRATEJI_BELGESI_2011_2016.pdf adresinden erişildi.)
TÜBİTAK. Girişimcilik Destek Programları. (14.09.2015 tarihinde http://www.tubitak.gov.tr/tr/destekler/girisimcilik/ulusal-destek-programlari adresinden erişildi.)
Tüğen, K. (2005). Devlet Bütçesi, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş Dördüncü Baskı. İzmir: Bassaray Matbaası.
TÜİK. (2012) Girişimcilik Haber Bülteni. (04.08.2014 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16190 adresinden erişildi.)
UNCTAD. (2012) Entrepreneurship Policy Framework and Implementation Guidance. (05.03.2015 tarihinde http://unctad.org/en/PublicationsLibrary/diaeed2012d1_en.pdf adresinden erişildi.)
Ünsaldı, M. (2006). Devlet Teşvikleri ve Bölgesel Gelişmişlik Farklılıkları Üzerine Etkileri. Warren, M. (2011). Econometric Analysis of the Impact of Entrepreneurship on Economic Growth-Case of the Kenyan Economy. Journal of Economics and Sustainable Development 2(7): 71-88.
Wennekers, A.R.M. ve Thurik, A.R. (1999). Linking Entrepreneurship and Economic Growth. Small Business Economics 13: 27-55.
Xavier, R., Kelley, D., Kew, J., Herrington, M. Ve Vorderwülbecke, (2012) A. GEM 2012 Global Report. 05.04.2015 tarihinde http://www.gemconsortium.org/report/48545 adresinden erişildi.
Yavan, N. (2011). Teşviklerin Bölgesel Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir Analiz. Ekonomik Yaklaşım 22 (81): 65-104.
Yavan, N. (2012). Türkiye’de Yatırım Teşviklerinin Bölgesel Belirleyicileri: Mekânsal ve İstatistiksel Bir Analiz. Coğrafi Bilimler Dergisi 10(1): 9-37.
Yunusoğlu, B. (1995). New Firm Formation in the Metropolitan Areas of Turkey after 1980. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.