İÇ GÖÇ ÇIKIŞINDA GSYİH BİLEŞENLERİNİN ETKİSİ VE BİLECİK ÖRNEĞİ

Ravenstein’dan beri ekonominin iç göç çıkışlarının belirleyicilerinden olduğu kabul edilmektedir. Ekonomide de tarım dışı üretim hacminin etkisi vurgulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı da günümüzdeki iç göç çıkışlarında sektörlerin, sektörler bütününün ve GSYİH’nın iç göçteki etkisini sınamaktır. Genelde yöntem olarak giriş yapılan bölgedeki üretim hacmi veya giriş-çıkış yapılan bölgeler arasındaki farklılık kullanılmaktadır. Uygulamada giriş yapılan illerdeki ekonomik hacimler temel alınmıştır. İstatistiksel analizlerde ilk olarak Pearson korelasyonu kullanılmıştır. Pearson korelasyonunda anlamlı ilişki tespit edilen GSYİH bileşenleri içinse tekli doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Uygulama alanı 2008-2018 yılları için Bilecik’tir. Veriler TUİK’ten derlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre Bilecik’ten iç göç çıkışları tarım sektörü hariç üretimle ilişkilidir. Tarım dışındaki sektörlerin ve GSYİH’nın Bilecik’ten iç göç çıkışlarında anlamlı etkisi tespit edilmiştir. En yüksek etkileyense sanayi sektörüdür.

THE EFFECT OF GDP COMPONENTS ON INTERNAL MIGRATION OUTPUT AND THE CASE STUDY OF BILECIK

Since Ravenstein, the economy has been recognized as one of the determinants of internal migration outputs. Also in the economy, the effect of non-agricultural production volume is emphasized. The aim of this study is to test the effect of the sectors, the sector as a whole and the GDP on today’s internal migration outputs. In general, the production volume in the input region or the difference between the input and output regions are used as the methods. The application is based on the economic volumes in the provinces that are entered. Firstly, Pearson correlation is used for statistical analysis. Single linear regression analysis is used for the components of GDP, which had a significant relation in Pearson correlation. The application area is Bilecik for the years between 2008 and 2018. Data is compiled from TSI. According to the findings, internal migration outputs from Bilecik are relevant with production except agriculture sector. Significant impact of non-agricultural sectors and GDP on internal migration outputs of Bilecik, is determined. The most influential sector is industry.

___

  • Ağır, H., & Kar, M. (2010). Türkiye’de Elektrik Tüketimi ve Ekonomik Gelişmişlik Düzeyi İlişkisi: Yatay Kesit Analizi. Sosyoekonomi, 6(12), 149-175. Akgiş, Ö., & Karadaş, E. (2018). Bir sosyal ağ olan hemşehri derneklerinin yoksullukla mücadeledeki rolü üzerine uygulamalı bir araştırma: Bilecik Sinoplular yardımlaşma ve dayanışma derneği. Ege Coğrafya Dergisi, 27(1), 21-34. Albayrak, A.S. (2008). Değişen varyans durumunda en küçük kareler tekniğinin alternatifi ağırlıklı regresyon analizi ve bir uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(2), 111-134. Bağcı, E. ve M.K. Börü (2018). Ekonomik büyüme ve işsizlik arasındaki ilişki: Türkiye’de ekonometrik bir analiz analiz. International Journal of Academic Value Studies (Javstudies), 4(22), 890-897. Çiftçi, M. (2010). AB – 15 ülkelerinde kadın emeğinin gelir elastikiyeti ve Türkiye: değerlendirmeler – ekonometrik uygulamalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 1350-1365. Erdoğan, A. (2016). Türkiye’nin İhracatını Etkileyen Faktörler: Çoklu Regresyon Analizi. Social Sciences Research Journal, 5(2), 1-8.. Karabulut, M., Gürbüz, M., & Sandal, E. K. (2004). Hiyerarşik kluster (küme) tekniği kullanılarak türkiye’de illerin sosyo-ekonomik benzerliklerinin analizi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(2), 65-78. Kılıç, İ., Saraçlı, S., & Kolukısaoğlu, S. (2011). Sosyo-ekonomik göstergeler bakımından illerin bölgesel bazda benzerliklerinin çok değişkenli analizler ile incelenmesi. İstatistikçiler Dergisi: İstatistik ve Aktüerya, 4(2), 57-68. Kılıç, T., & Başkaya, Z. Bilecik ilinin agro-turizm potansiyeli. lnternational Journal of Geography and Geography Education (IGGE), (38), 234-246. Kızıltan, A., & Ersungur, Ş. M. (2007). Türkiye’de iller ve bölgelerin ekonomik gelişme düzeyleri arasındaki uzun dönemli ilişkiler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 269-286. Menteşe, S., & Okuyucu, A. (2013). Bilecik ilinde nüfusun mekânsal dağılışının jeoistatistiksel yöntemlerle incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(24), 258-267. Şahiner, S. (2000). En küçük kareler yöntemi ile doğrusal regresyon modeli oluşturmanın temel prensipleri. MKÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1-2), 57-73. Tarı, R. (2005). Ekonometri, 3. Baskı, İstanbul, Kocaeli Üniversitesi yayınevi. TUİK, https://biruni.tuik.gov.tr/ Urfalıoğlu, F., & Seyfullahoğlulları, A. (2004). İllerin bazı sosyoekonomik kriterler altında gelişmişlik sınıflaması. T.C. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(1), 209-232. Yavan, N. (2012). Türkiye’de Yatırım Teşviklerinin Bölgesel Belirleyicileri: Mekânsal ve İstatistiksel Bir Analiz. Coğrafi Bilimler Dergisi, 10(1), 9-37. Yüceol, H. M. (2011). Türkiye'de illerarası işsizlik oranı farklılıkları, göç ve ekonomik kalkınma. Sosyoekonomi, 15, 29-54.