Öz
Endüstri
devrimiyle birlikte ortaya çıkan üretim şekilleri ve liberal ekonomi sistemi
çeşitli sosyal sorunların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu sorunların
çözümüne yönelik arayışlar sosyal politika alanıyla karşılık bulmuştur. Yeni
sorunlar, ihtiyaçlar ve toplumların dinamik yapısı; üretim, ekonomi ve
dolayısıyla da sosyal politik alandaki dönüşümün önünü açmıştır. Nihayetinde
küreselleşme olgusuyla birlikte daha karmaşık bir hâl alan sosyal politika,
ulus devletlerin bu alandaki rollerinin sorgulanmasına ve bu alana ilişkin yeni
aktör arayışlarına neden olmuştur. Ülkemizde de dünyaya paralel olarak 1980’lerle
birlikte hız kazanan neo-liberal politikalar çeşitli tartışmaları beraberinde
getirmektedir. Neo-liberal politikalara eleştirel yaklaşanlar bu süreçle
birlikte sosyal politikaların sermayenin güdümüne girdiğini, çalışanlar ve
dezavantajlı gruplar aleyhine bir işleyiş sergilediğini ileri sürmektedirler.
Diğer taraftan ise neo-liberal politikaların gerekliliğini savunanlar
eleştirileri ideolojik ve klişe olarak görmektedir. Onlara göre küresel
sorunlara küresel çözümler üretilmeli, geçmişin hazır reçeteleri ile yetinmeyip
günümüzün dinamiklerine uygun daha bütünleştirici ve sofistike çözüm yöntemleri
denenmelidir.
Çalışmamızda,
refah devleti anlayışından, kabaca yeniden klasik liberal modele dönüş anlamı
ifade eden neo-liberal politikaların benimsenmesi ve bu bağlamda ekonomik
boyutuyla Fordist üretim tarzından Post-Fordist üretim tarzına evrilen süreç
incelenmeye çalışılmıştır. Bu yeni felsefeyi/üretim tarzını belirleyen sosyal
olgular ve bu sürecin ortaya çıkardığı sorunlar derinlemesine olmadan objektif
bir bakışla ele alınmıştır.
___
Aglietta, M. (1979). A theory of capitalistregulation, the US experience.London:NLB.
Akat, İ. ve Budak, G. (1999). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
Ataay, F. (2007). Neoliberalizm ve devletin yeniden yapılandırılması. Ankara: DeKi Basım Yayım,
Ataay, F. (2015). Neoliberal reformlar, devletin yeniden yapılandırılması ve kamu hizmetlerinde dönüşüm. Akdeniz İİBFDergisi, 30, 20-39.
Atkinson, J. (1985). ‘TheChanging Corporation’, in David Clutterbuck (ed.), New Patterns of Work, (Aldershot: Gower).
Belek, İ. (1999). “Postkapitalist” paradigmalar.İstanbul: Sorun yayınları.
Bell, D. (1973). Thecoming of postindustrialsociety- a venture in social Forecasting.New York: Basic BooksInc.
Boratav, K. (1995), Türkiye’de sosyal sınıflar ve bölüşüm. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Boratav, K. (1995),İstanbul ve Anadolu’dan Sınıf Profilleri. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
Boratav, K. (2002). Türk ekonomisinin son durumu. Ankara: Tübitak Matbaası.
Boratav, K. (2004). Yoksulluk kavramı üzerine notlar. Toplum ve Hekim Dergisi, 19(1), 7-9.
Boratav, K.(2009)., Bir Garip Program. http://haber.sol.org.tr/yazarlar/korkut- boratav/garip-bir-program-18538adresinden 1 Aralık 2009 tarihinde erişildi.
Braverman, H. (1974).Labor and monopolycapital, thedegredation of work in thetwentiethcentury. New York: MonthlyReviewPress.
Buğra, A. (2000). Devlet piyasa karşıtlığının ötesinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
Büyükbaş, H. ve Ören, K. (2009). Küreselleşme, birleşmiş milletler ve uluslararası sosyal düzen arayışı. http://www.sosyalbil.selcuk.edu.-tr/sos_mak/makaleler/hakk%c4%b1%20b%c3%9cy%c3%9ckba-%c5%9e%20-%20kenan%20%c3%96ren/103-121.pdf>adresinden 20 Aralık 2009 Tarihinde Erişildi.
Crook, S.,Pakulski, J. ve Waters, M. (1992). Postmodernization, change in advancedsociety. London: SagePuplication.
Ekin, N. (1996). Küreselleşme ve gümrük birliği. İstanbul: ITO Yayınları.
Emre, A. (1995).Tam zamanında üretim sisteminin ülkemizdeki uygulama ve sorunları.Ankara:Milli Prodüktive Merkezi Yayınları: 543
Erdoğan, E ve Ak, Z. (2019). Neo-liberal ekonomik dönüşüm ve sendikalar.
http://www.kamu-is.org.tr/pdf/7237.pdf Adresinden 12 Mart 2019 Tarihinde Erişildi.
Ertürk, M. (2000).İşletmelerde yönetim ve organizasyon. 3. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Friedman, M. (2008).Kapitalizm ve özgürlük. İstanbul: Plato Film Yayınları.
Gerber, D. J. (2001). Law and competition in twentieth Century Europe. Oxford UniversityPress, .
Giddens, A. (2000). Sosyoloji.Ankara: Ayraç Yayınevi.
Gül, S.S. (2004). Sosyal devlet bitti, Yaşasın piyasa!.İstanbul:Etik Yayınları.
Keane J. (1993). Sivil toplum ve devlet arasındaki ayırımın kökenleri ve gelişimi 1750-1850, sivil toplum ve devlet. İstanbul:Ayrıntı Yayınları.
Koçdemir K. (1998). Küreselleşme ve Türkiye. Türk İdare Dergisi, 418, 57-81.
Mckinsey Global Institute's (2017). Jobslost, jobsgained: Whatthefuture of workwillmean, forjobs, skills and wages, https://www.mckinsey.com/featured-insights/future-of-work/jobs-lost-jobs-gained-what-the-future-of-work-will-mean-for-jobs-skills-and-wages adresinden 01 Mart 2019 tarihinde erişildi.
Özkalp, E. ve Sungur, Z.(1997). Esnek üretim sistemleri ve post-fordist yaklaşımlar. Anadolu Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 13(1–2), ss.415-430.
Parlak, Z. (1999). Yeniden Yapılanma ve Post-Fordist Paradigmalar, Bilgi, 1, ss.83-102
Piore, M.J. (1986). Perspectives on labour market flexibility. IndustrialRelations, 45(2).
Rustin, M. (1989). Thepolitics of Post-Fordism: or, thetroublewith'New Times'. New LeftReview, (175), 54.
Sayer, A. (1989). Postfordism in question. International journal of urban and regionalresearch, 13(4), 666-695.
Suğur, N. (1997). Fordizm, Post-Fordizm ve ötesi.Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(1).
Tuna, O. ve Yalçıntaş, N.(1994). Sosyal siyaset. İstanbul: Filiz Kitabevi.
Wallerstein, I.(2003). Liberalizmden sonra. İstanbul: Metis Yayınları.
Witheford, N.,Gruneu, R. (1993). Betweenthepolitics of production and thepolitics of thesign: Post Marxism, Post modenizm and “new times”. CurrentPerspectives in Social Theory, 13, 69-91.
Yentürk, N.(1993). Post-Fordist gelişmeler ve dünya iktisadî işbölümünün geleceği. Toplum ve Bilim S.56, Ankara.
Yalçıntan, M. (2000).Üçüncü yol arayışları ve Türkiye, İstanbul: Büke Yayınları.
Yayla, A. (2000). Özgürlük yolu. Ankara: Liberte Yayınları.