Avrupa Birliği İklim Değişikliği Politikasında Yeni Bir Politika Aracı: Emisyon Ticareti

Son yıllarda en çok tartışılan çevre sorunlarından biri, küresel iklim değişikliğidir. Küresel iklim değişikliğine yol açan en önemli faktörler arasında, insan aktiviteleri sonucu atmosferdeki salımları sürekli olarak artan sera gazları bulunmaktadır. Sera gazları içinde sahip olduğu hatırı sayılır pay ile karbon dioksit salımı ön plana çıkmaktadır. 1997 yılında düzenlenen Kyoto Protokolü, sorunun global bir sorun olmasından ve küresel iklim değişikliğinin yol açacağı felaketlerden herkesin bir şekilde etkilenecek olmasından dolayı, alınabilecek önlemlerin uluslararası işbirliği gerektirdiğini vurgulamıştır. Kyoto Protokolü sera gazları salımlarının kontrol altına alınabilmesi için gelişmiş ülkelere daha büyük sorumluluk düştüğünü belirtmiş ve bir takım piyasa mekanizmalarını oluşturmuştur. Avrupa Birliği Kyoto Protokolü’nden ilham alarak uluslararası düzeyde öncü bir rol oynamak istemiş ve 2003 yılında Emisyon Ticaret Sistemi’ni kurmuştur. Emisyon Ticaret Sistemi’nin bir ilk olmasından dolayı eksiklikleri vardır. Diğer taraftan, Birlik dışında kalan ülkeler için küresel ısınma ve iklim değişikliği ile mücadele etmekte örnek bir politika aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Küresel iklim değişikliği, Kyoto Protokolü, Emisyon Ticaret Sistemi, karbon dioksit salımı

Avrupa Birliği İklim Değişikliği Politikasında Yeni Bir Politika Aracı: Emisyon Ticareti

In recent years global climate change is one of the most debated environmental problems. Ever increasing greenhouse gase emissions by human activities are one of the factors, which cause global climate change. Of greenhouse gas emissions, carbon dioxide emissions are attracting a great deal of attention due to its share in total greenhouse gas emissions. The Kyoto Protocol organised in 1997 emphasised that everybody will be affected in any way by global climate change since this is a global environmental problem. Thus, the solution to this problem calls for an international co-operation. The Kyoto Protocol pointed out that developed countries shoud have more responsibility in coping with global climate change. It also set up some market mechanicms in order to control greenhouse gase emissions. The European Union inspired by the Kyoto Protocol wanted to have a leading role at international level and set up an economic instrument, known as the Emission Trading System. The Emission Trading System has some weaknesses since it is the first of its kind at international level. On the other hand, it can be a proto-type political instrument for countries that are out of the EU in coping with global climate change.

Keywords:

Global climate change, Kyoto Protocol, Emission Trading System, carbon dioxide emissions,

PDF

___

COASE, R. (1960), ‘The Problem of Social Costs’, Journal of Law and Economics, 3, 1-44.
EEA (2004), Ten Key Transport and Environmental Issues for Policy-Makers: Term 2004; Indicators Tracking Transport and Environment Integration in the European Union, EEA Report No 3/2004, European Environment Agency, Copenhagen.
EEA (2006), Transport and Environment: facing a dilemma, TERM 2005, Indicators tracking transport and environment in the European Union, EEA Report No 3/2006, European Environment Agency, Copenhagen.
EEA (2007a), Greenhouse gas emission trends and projections in Europe 2007: Tracking progress towards Kyoto targets, EEA Report No 5/2007, European Environment Agency, Copenhagen.
EEA (2007b), Application of the Emission Trading Directive by EU Member States Reporting Year 2006, EEA Technical Report No 4/2007, European Environment Agency, Copenhagen.
EKINS, P. (1994), “The Impact of Carbon Taxation on the UK Economy”, Energy Policy, 22, 571-579.
European Commission (2006), Keep Europe Moving, Sustainable Mobility for Our Continent Mid-term Review of the European Commission’s 2001 Transport White Paper, Brussels.
European Commission (2007), EU Action against Climate Change, EU Emission Trading: an open system promoting global innovation, Brussels.
IKWUE, T. ve Skea, J. (1994), “Business and the Genesis of the European Community Carbon Tax Proposal” Business and Strategy and the Environment, 3, 1-10.
IPCC (2007), Climate Change 2007: Synthesis Report, Intergovernmental Panel on Climate Change, Spain.
KADIOĞLU, M. (2007), Küresel İklim Değişimi ve Türkiye, Güncel Yayıncılık, İstanbul.
KAGESON, P. (2001), The Impact of CO2 Emissions Trading on the European Sector, VINNOVA Report VR 2001:17.
PEARCE, D. (1995), Blueprint 4: Capturing Global Environmental Value, Earthscan, London.
PEARCE, D. W. ve Turner, R. K. (1995), Economics of Natural Resources and the Environment, Harvester Wheatsheaf, Hertfordshire.
REINAUD, P. ve Philibert, C. (2007), Emission Trading: Trends and Prospects, OECD/IEA, Paris.
SARUÇ, N. T. ve Karakaya, E. (2008), “Emisyon Ticareti ve Karbon Piyasası” 9. Bölüm, E. Karakaya, Küresel Isınma ve Kyoto Protokolü: İklim Değişikliğinin Bilimsel, Ekonomik ve Politik Analizi, Bağlam Yayıncılık, İstanbul, 197-224.