Beşeri-Sosyal Sermayenin Uygun Kullanımının Kurumsal Verimliliğe Ve Performansa Etkisi “Sakarya PTT Başmüdürlüğü Çalışanları ile Uygulamalı Bir Çalışma”

Bu çalışmanın konusu, sosyolojik bakış açısı ile beşerisosyal sermayenin uygun kullanımının kurumsal verimlilik ve performansa etkisinin incelenmesidir. Çalışmada, insan faktörünün (beşeri-sosyal sermaye) etkin ve uygun kullanımı ile kurumsal verimlilik ve performans arasındaki ilişki açıklanmaya çalışılmıştır. Çalışmanın amacı, kurumsal verimlilik ve performansın sağlanmasında insan faktörünün diğer fiziki unsurlara göre daha önemli ve öncelikli olduğunu, dolayısıyla; açık bir sistem olan örgütlerde, “Beşeri-Sosyal Alt Sistem”in de (Liderlik, davranışlar, motivasyon, iletişim, grup dinamiği) diğer alt sistemlere göre daha önemli ve öncelikli olduğunu ortaya koymaktır. Bulgular Sakarya PTT Başmüdürlüğünde yapılan uygulamalı bir çalışma sonucunda elde edilmiştir. Çalışma sonucunda, insan ilişkileri ve beşeri-sosyal sermayenin geliştirilmesine yönelik gösterilen öncelikli çabaların; kurumsal verimlilik ve performansın arttırılmasında daha hızlı bir katma değer sağladığı bulunmuştur.

The Impact of “Available Usage Of Human- Social Capital” on Organizational Productivity and Performance

This study investigates the impact of “available usage of human-social capital”on organizational productivity and performance from a sociological perspective and tries to explain the relationship between these two variables. The purpose of the study is to show that the human-social sub system which includes human-social capital (Leadership, behaviours, motivation, communication, human relations and group dynamics) has the priority in comparison with the other sub-systems (e.i. physical, technological, tasks etc.) of the whole organizational system in gaining productivity and performance in organizations. The study includes the results obtained during workshops with the staff of Sakarya city Branch of PTT (Turkish Post and Telegraph Organization) moderated by the researcher himself. Data was collected through participative observation, Pareto analysis, brain storming and questionnaires techniques. It was found that there is a relationship between two variables; the availabe usage of human-social capital has a positive impact on organizational productivity and performance. Therefore we need more management approaches which support the human relations and social capital in their organizations and prepare available environment for the staff.

___

ADLER, Paul S., KWON, Seok W. (2002) “Social Capital: Prospects for A New Concept”, Academy of Management Sciences, Vol. 27, Number.1, p.17-40.

AKTAN, C. Can (2012, 03 19) “Neo-Klasik Yönetim Teorilerinde İnsan Boyutu”, www.phanesacademy.net: http://www.phanesacademy.net/yonetim_okulu/insan-yonetim/neoklasik.htm adresinden alınmıştır. (Kaynak yazarın şu eserinden aktarmıştır:

C. Can Aktan, 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri (4): İnsan Mühendisliği, İstanbul: TÜGİAD, 1999 )

ALTUN, N. ve HİRA İ. (2011) “Suçu Önlemede Sosyal Sermaye Olarak Sosyal Kontrolden Yararlanmak”, Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, ss. 111-124.

ARSLAN, A. (10-11 Haziran 2009) “Rekabet Stratejisi Yönetiminin Kurumsallaşması Örgütsel, Sektörel ve Toplumsal Değişim Sağlayabilir Mi? Türkiye’de Bir İlk Uygulama: Amasya İl Karnesi (City Scorecard)”, Sakarya ve Kocaeli Üniversiteleri Üniversite Sanayi İşbirliği Sempozyumu “Kriz Dönemi Stratejileri, Çözüm Yöntemleri ve Teknoparklar”, Kocaeli.

BAYSAL, Ayşe C. ve TEKARSLAN, E. (tarih yok) Davranış Bilimleri, İ.Ü. İşletme Fakültesi, Yayın No: 275, İstanbul.

BARNARD, C. (2011, 12 26) 1. 30. 2012 tarihinde Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Chester_Barnard adresinden alındı

BLUMBERG, M. ve C. D. Pringle (1982) “The Missing Opportunity in Organizational Work: Some Implications for a Theory of Work Performance”, Academy of Management Review, Vol 7, Number. 4, p. 560-569.

COLEMAN, J. S. (1988) “Social Capital in the Criation of Human Capital”, The American Jourmal of Sociology, p. 95-120.

DAVUTOĞLU, A. (2008) Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu, Küre yayınları, İstanbul.

DİNÇER, Ö. (2008) Örgüt Geliştirme Teori Uygulama ve Teknikleri, Alfa Yayınları, İstanbul.

EREN, E. (2001) Yönetim ve Organizasyon, Beta Yayınları, İstanbul.

EREN, E. (2008) Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Beta Yayınları, İstanbul.

GRANOVETTER, M. S. (1973) “The Strength of Weak Ties”, American Journal of Sociology, Vol. 78, Number. 6, p.1360-1380.

HODGETTS, R. M. (1997) Yönetim, Teori, Süreç ve Uygulama, Der Yayınları, İstanbul.

KAĞITÇIBAŞI, Ç. (2008) Günümüzde İnsan ve İnsanlar: Sosyal Psikolojiye Giriş l, Evrim Yayınevi, İstanbul.

KARAGÜL, M. ve MASCA M. (2005) “Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt I, Bahar, ss. 37-52.

PENNINGS, J. M., K. Lee, A. van Witteloostuijn (1998) “Human Capital, Social Capital, and Firm Dissolution”, Academy of Management Journal, p.425440.

SCHULLER, T. (2001) “The Complementary Roles of Human and Social Capital”, Canadian Journal of Policy Research, p.1-28.

SCOT, W. R., DAVIS G. F. (2007) Organizations and Organizing: Rational, Natural and Open System Perspectives, Pearson Education Inc., New Jersey.

TOSUN, K. (1990) Yönetim ve İşletme Politikası, İ.Ü.İşletme Fakültesi İİE, İstanbul.

TRACY, B. (tarih yok) Brian Tracy International. http://www.briantracy.com/ adresinden alınmıştır.

TSAI, W., GİHOSHAL S. (1998) “Social Capital and Value Creation: The Role of Intrafirm Networks”, The Academy of Management Journal,Vol 41, Number. 4, p. 464-476.