PRENSKY’NİN “ÇOCUKLARIN DÜNYALARINI GELİŞTİRME EĞİTİMİ” YAKLAŞIMI KAPSAMINDA TÜRKİYE İÇİN POTANSİYELLER

Prensky; günümüz çocuklarının gerçek dünya problemleriyle yüzleştikleri takdirde, sahip oldukları becerilerle bu sorunlara çözüm üretebileceklerini ifade eden bir yaklaşım ortaya atmıştır (Prensky ve Kuzu Demir, 2017). Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi (ÇDGE) adındaki bu yaklaşım henüz Türkiye’de çok fazla bilinmemekle birlikte bu konuda son zamanlarda bir araştırmanın yapılmadığı görülmektedir. Bu çalışmada ÇDGE’nin Türkiye’de uygulanması sürecinde katkı sağlayabilecek potansiyellerin fırsatları ve engelleri incelenmiştir. Bu yaklaşıma katkı sağlayacağına inanılan Türkiye’deki potansiyeller belirlenmiş ve bu potansiyellerin verimini düşüren problemler tespit edilmiştir. ÇDGE’nin Türkiye’de uygulanabilmesi konusunda katkı sağlayacak kurumlar; Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) ve Yükseköğretim Kurulu (YÖK) olarak belirlenmiştir. MEB kapsamında; Değerler Eğitimi, Bilim ve Sanat Merkezleri, Bilişim Teknolojileri ve Yazılım Dersi, Teknoloji ve Tasarım Dersi, Fatih Projesi ve STEM uygulamaları incelenmiştir. TÜBİTAK kapsamında; TÜBİTAK Araştırma Projeleri ve Bilim Fuarları incelenmiştir. YÖK kapsamında ise Çocuk Üniversiteleri projesinin artı ve eksi yönleri ele alınmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda, ÇDGE’nin Türkiye’de uygulanabilirliği konusunda önemli potansiyellerin olduğu ancak bu potansiyellerin değerlendirilmesinde çeşitli engellerin de bulunduğu, bilgisine ulaşılmıştır. Elde edilen bilgiler doğrultusunda öneriler getirilmiştir.

PRENSKY’S “EDUCATION TO BETTER THEIR WORLD” PROPOSAL WITHIN THE SCOPE OF TURKEY’S POTENTIALS

Prensky has introduced a proposal saying that if today's children confront real-world problems, they will be able to solve these problems with the skills they have (Prensky & Kuzu Demir, 2017). This proposal, Education to Better Their World (Çocukların Dünyasını Geliştirme Eğitimi, ÇDGE ), is not widely known in Turkey yet, and no research has been done. This study examines the opportunities and obstacles of the potentials that could contribute to the process of implementing the ÇDGE proposal in Turkey. The potentials that could contribute to this proposal in Turkey have been identified, and problems that reduce the efficiency of these potentials have been identified. The Ministry of National Education (MEB), the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK) and the Council of Higher Education (YÖK) are institutions that will contribute to the implementation of this proposal in Turkey. Within the scope of MEB; Values Education, Science and Art Centers, Information Technologies and Software Course, Technology and Design Course, Fatih Project, and STEM applications were examined. Within the scope of TUBİTAK; TUBITAK Research Projects and Science Fairs were examined. Within the scope of YOK, the positive and negative aspects of the Projects of the Children's Universities are discussed. The obtained data shows that the ÇDGE proposal has significant potentials on applicability in Turkey, but there are various obstacles in the evaluation of these potentials. Suggestions have been made based on the  information obtained.

___

  • Akbaba, S. (2014). Psikolojik Sağlığı Koruyucu Rehberlik, Pegem Akademi, Ankara. Anadolu Üniversitesi, (2017). Anadolu Üniversitesi Web Sitesi Çocuk Eğitimi Uygulama ve Araştırma Merkezi, Tarihçe. URL: http://www.cocuk.anadolu.edu.tr/v1/tarihce [Erişim Tarihi: 17.04.2017] Ayvacı H. Ş., Yurt Ö. (2016). Çocuk ve bilim eğitimi, Çocuk ve Medeniyet Dergisi, cilt.1, ss.15-28. Bilgiç, H. G., Duman, D. ve Seferoğlu, S. S. (2011). Dijital yerlilerin özellikleri ve çevrim-içi ortamların tasarlanmasındaki etkileri. XIII. Akademik Bilişim Konferansı, 257-263. İnönü Üniversitesi, Malatya. BİLSEM Öğrenci Kılavuzu, (2016). 2016-2017 Bilim ve Sanat Merkezleri Öğrenci Tanılama Kılavuzu, (s. 5). BİLSEM Öğretmen Kılavuzu, (2017). Bilim ve Sanat Merkezlerine Öğretmen Seçme ve Atama Kılavuzu, (s. 9-10). BTE, (2017). Bilişim Teknolojileri Eğitimcileri Derneği, BT Derslerinin Tarihçesi. URL:http://bte.org.tr/bt-derslerinin-tarihcesi/ [Erişim Tarihi: 04.05.2017] Canikoğlu, G. (2016). Görsel Sanatlar Dersi Öğretim Programındaki “Görsel İletişim-Biçimlendirme ” Öğrenme Alanının Uygulanmasında Ortaokul Görsel Sanatlar Öğretmenlerinin Görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ceylan, S. (2014). Ortaokul Fen Bilimleri Dersindeki Asitler Ve Bazlar Konusunda Fen, Teknoloji, Mühendislik Ve Matematik (FETEMM) Yaklaşımı İle Öğretim Tasarımı Hazırlanmasına Yönelik Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa. Chute, E. (2009). STEM education is branching out: Focus shifts from making science, math accessible to more than just brightest. Pittsburg Post-Gazette. URL: http://www.post-gazette.com/news/education/2009/02/10/STEM-education-is-branching-out/stories/200902100165 [Erişim Tarihi: 26.03.2017] Çelebi Uzgur, B. (2014). Bilişim Teknolojileri ve Yazılım Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Ege Bölgesi Örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla. Çetin Aydın, G., Başol, O. (2014). X Ve Y Kuşağı: Çalışmanın Anlamında Bir Değişme Var Mı? Electronic Journal of Vocational Colleges. Cilt: 4, Sayı: 4, ss. 1-15. Deutschland.de Web Sitesi, (2017). Childrens Universities In Germany. URL: https://www.deutschland.de/en/topic/knowledge/education-learning/childrens-universities-in-germany [Erişim Tarihi: 17.04.2017] Erdem, A.R. (2004). Nasıl Bir Örgün Eğitim Sistemi?. Musa Gürsel (Ed.) Eğitime İlişkin Çeşitlemeler – 1 içinde (s. 73-85) Konya: Eğitim Kitabevi. Erdem Okumuş, B. (2016) Kuşak Farkı Özelliklerine Göre Şekillenen Ofis İç Mekân Tasarımı Kriterlerinin İrdelenmesi - Y Ve Z Kuşağı Üzerine Araştırma Ve Model Önerisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Eren, E., Uluuysal, B. (2012). Bilişim Teknolojileri (BT) Öğretmenlerinin Mesleki Sorunları ve Çözüm Önerileri, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 8, Sayı 3. Eshach, H., Fried M. N. (2005). Should science be taught in early childhood? Journal of Science Education and Technology, 14(3), 315-336. Fatih Projesi Web Sitesi, (2017). Eğitimde Fatih Projesi Hakkında. URL:http://fatihprojesi.meb.gov.tr/proje-hakkinda/ [Erişim Tarihi: 11.03.2017] Gonzalez, H.B., Kuenzi J. (2012). Congressional Research Service Science, Technology, Engineering, and Mathematics (STEM) Education: A Primer, p. 2. Hayta Önal, Ş. (2005). Bir Sorumluluk Eğitimi Programının Lise Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Sorumluluk Düzeylerine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. İstanbul Üniversitesi Çocuk Üniversitesi, (2017). İstanbul Üniversitesi Çocuk Üniversitesi Kurumsal Stratejik Plan 2015-2018. (s. 13). Kılıçer K., Odabaşı, H. F. (2006). "Bilgisayar Öğretmenliği: Etik Bunun Neresinde?" 6.Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı, Gazimağusa, KKTC, 19-21 Nisan 2006, Volume 2, ss, 1124-1129. Khurmyet, G. (2016). Mobil Eğitim Teknolojisi Olarak Tablet Bilgisayarın Etkin Öğrenim Amaçlı Kullanımı: Özel Ortaöğretim Kurumları Üzerine Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Maslow, A. (1996). Dinler, Değerler ve Doruk Deneyimler. (Çev: Sönmez ve Koray) Kuraldışı Yayınları, İstanbul. MEB, (2017). Milli Eğitim Bakanlığı Vizyon, Misyon. URL: http://www.meb.gov.tr/vizyon-misyon/duyuru/8851 [Erişim Tarihi: 29.04.2017] Özmen, F., Kömürlü, F. (2013). Türkiye’de Üstün Zekalı ve Yetenekli Öğrencilerin Eğitimine İlişkin Politika ve Uygulamalar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 14(2), 35-56. Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-5. Prensky, M. (2001b). Digital Game-Based Learning. New York: McGraw-Hill. Prensky, M. (2005). Listen to the natives. Educational Leadership: Learning in the Digital Age. 63 (4), 8-13. Prensky, M., Kuzu Demir, E. B. (2017). “Çocukların Dünyalarını Geliştirme Eğitimi” Yoluyla 21. Yüzyıl Çocuklarımızın Gücünü Ortaya Koymak. Ferhan Odabaşı (Ed.) Dijital Yaşamda Çocuk içinde (s. 193-204) Ankara: Pegem Akademi. Resmi Gazete, (2010). İstanbul Üniversitesi Çocuk Eğitimi Uygulama ve Araştırma Merkezi Yönetmeliği. Resmi Gazete. 27506. Saçkes, M., Trundle, K. C., Bell, R. L. & O’Connell, A. A. (2011). The influence of early science experience in kindergarten on children’s immediate and later science achievement: evidence from the Early Childhood Longitudinal Study. Journal of Research in Science Teaching, 48(2), 217-235. Sezginsoy, B. (2007). Bilim ve Sanat Merkezi Uygulamasının Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Şimşek, N. (1997). Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı. Ankara: Anıl Matbaa Ve Ciltevi. TTKB, (2017a). Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı “İlk Ders” Konulu Genelge, 2010/53. TTKB, (2017b). 18. Milli Eğitim Şurası Kararları, Sanat, Beceri Ve Değerler Eğitimi Bölümü Madde:35. TTKB, (2017c). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Bilişim Teknolojileri ve Yazılım Dersi (5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. URL: http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx [Erişim Tarihi: 06.05.2017] Tebliğler Dergisi (2016). Bilim Ve Sanat Merkezleri Yönergesi, Milli Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2710. Teknoloji ve Tasarım, (2006). İlköğretim Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB, Devlet Kitapları. TÜBİTAK (2017a). TÜBİTAK Tarihçesi. URL: https://www.tubitak.gov.tr/tr/icerik-hakkimizda [Erişim Tarihi: 15.03.2017] TÜBİTAK (2017b). TÜBİTAK Araştırma Projeleri URL: https://www.tubitak.gov.tr/tr/yarismalar/icerik-lise-ogrencileri-arastirma-projeleri-yarismasi [Erişim Tarihi: 31.03.2017] TÜBİTAK (2017c). TÜBİTAK Bilim Fuarları URL: http://bilimiz.tubitak.gov.tr/bilimFuari.htm [Erişim Tarihi: 15.03.2017] Yıldırım, B., Altun, Y. (2015). STEM Eğitim ve Mühendislik Uygulamalarının Fen Bilgisi Laboratuar Dersindeki Etkilerinin İncelenmesi. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 2 (2); 28-40.
Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama-Cover
  • ISSN: 2147-1908
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Tolga Güyer
Sayıdaki Diğer Makaleler

UZAKTAN EĞİTİM ÖĞRENCİLERİNİN UZAKTAN EĞİTİME YÖNELİK ALGILARI: BİR METAFOR ANALİZİ

Hanife ÇİVRİL, Emine ARUĞASLAN, Betül ÖZAYDIN ÖZKARA

PRENSKY’NİN “ÇOCUKLARIN DÜNYALARINI GELİŞTİRME EĞİTİMİ” YAKLAŞIMI KAPSAMINDA TÜRKİYE İÇİN POTANSİYELLERİN İNCELENMESİ

Yusuf Levent ŞAHİN, H. Ferhan ODABAŞI, Halit ARSLAN

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BAKIŞ AÇISIYLA DİJİTAL VATANDAŞLIK GÖSTERGELERİNİN İNCELENMESİ

Seçil SOM VURAL, Adile Aşkım KURT

ÇEVRİMİÇİ ORTAMLARDA TOPLULUK HİSSİ ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE ’YE UYARLANMASI: GÜVENİRLİK VE GEÇERLİK ÇALIŞMASI

Esma YILDIZ

ÖZEL EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN YARDIMCI TEKNOLOJİLERE YÖNELİK TUTUMLARI

Cem ASLAN

TABLET BİLGİSAYARLARA YÖNELİK GELİŞTİRİLEN E-KİTAPLARDA DERS SONLANDIRICI OLARAK VİDEO ÖGELERİNİN KULLANIMI: BİR TASARIM TABANLI ARAŞTIRMA

Gürkan Yıldırım

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN AKILLI TELEFON KULLANIMLARI VE BAĞIMLILIK DÜZEYLERİYLE İLGİLİ UNSURLAR

Hatice DURAK, Süleyman Sadi SEFEROĞLU

WEB 2.0 HIZLI İÇERİK GELİŞTİRME ÖZ-YETERLİK İNANCI BELİRLEMEYE YÖNELİK ÖLÇEK (W2ÖYİÖ) GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Dursun AKASLAN, Zeki AKSU, Sedef ÇELİK, Salih BİRİŞÇİ, Ümit KUL

PRENSKY’NİN “ÇOCUKLARIN DÜNYALARINI GELİŞTİRME EĞİTİMİ” YAKLAŞIMI KAPSAMINDA TÜRKİYE İÇİN POTANSİYELLER

Halit ARSLAN, Yusuf Levent ŞAHİN, H. Ferhan ODABAŞI

WEB 2.0 HIZLI İÇERİK GELİŞTİRME ÖZ-YETERLİK ALGISINI BELİRLEMEYE YÖNELİK ÖLÇEK (W2ÖYAÖ) GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Salih BİRİŞÇİ, Ümit KUL, Zeki AKSU, Dursun AKASLAN, Sedef ÇELİK